Czy Bóg może istnieć bez biednych?
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2017.043Słowa kluczowe
ubóstwo, miłość, Kościół, wyzwolenie, Bóg, ubogiAbstrakt
Bóg przekracza wszelkie ludzkie dzieła. Tu poszukiwanie pokonania dramatu ubóstwa. Każde zaangażowanie społeczne ma wymiar odkupieńczy. W Kościele nie zawsze miało to wymiar posługi wobec świata i konkretnego człowieka. Motywacją pomocy nie powinno być zbawienie, ale miłość i w niej się wyrażać. Jezus posłany jest jako Ubogi i stosuje środki ubogie. W biednych manifestuje się przywilej zbawienia. Pomoc ubogim jest obowiązkiem chrześcijanina. Ubogi otwiera bramy Boga. Ideologia pomocy nie wystarcza. Choć chrześcijanin ma walczyć przeciw ubóstwu, ale zawsze chodzi o konkretnego ubogiego. W nim można znaleźć Boga. Przemienione własne życie może stać się obliczem zbawczego Boga. Bóg bez ubogich nie może być wzywany przez sam Kościół. Ubóstwo i bycie wśród ubogich urasta do rangi pełni Nowego Przymierza.
Bibliografia
Agbanou, V. K., Le discours eschatologique de Matthieu 24–25: tradition et redaction, Paris 1983.
Balthasar von, H. U., Nove tesi sull’etica cristiana, w: J. Ratzinger, H. Schurmann, H. U. von Balthasar, Prospettive di morale cristiana. Sul problema del contenuto e del fondamento dell’ethos cristiano, Roma 1986, s. 59–79.
Bordoni, M., La cristologia nell’orizzonte dello Spirito, Brescia 1995.
Bosetti, E., Il Figlio e i figli di Dio. Etica filiale del Nuovo Testamento, „Rivista di teologia morale” 36 (2004), s. 218–230.
Cambier, J., La liberte chretienne selon saint Paul, „Lumiere et vie” 12 (1963), s. 23–31.
Collange, J-.F., De Jesus a Paul: L’etique du Nouveau Testament, Geneve 1980. Feuillet, A., Le caractere universel du jugement et la charite sans frontieres en Mt 25,31–46, „Nouvelle revue théologique” 102 (1980), s. 179–196.
Gnilka, J., Il Vangelo di Matteo, t. 2, Brescia 1991.
Hiebert, A., The Foundations of Paul’s Ethics, w: Essays in Morality and Ethics. The Annual Publication of the College Theology Society, red. J. Gaffney, New York 1980, s. 50–62.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Christifideles laici, Città del Vaticano 1988.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Ecclesia in Africa, Città del Vaticano 1995.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Reconciliatio et paenitentie, Città del Vaticano 1984.
Jan Paweł II, Bulla Incarnationis mysterium, „L’Osservatore Romano” 20 (1999) 1, s. 3–12.
Jan Paweł II, Encyklika Centesimus annus, Città del Vaticano 1991.
Jan Paweł II, Encyklika Dominum and Vivificantem, Città del Vaticano 1986.
Jan Paweł II, Encyklika Laborem exercens, Città del Vaticano 1981.
Jan Paweł II, Encyklika Redemptor hominis, Città del Vaticano 1979.
Jan Paweł II, Encyklika Redemptoris missio, Città del Vaticano 1990.
Jan Paweł II, Encyklika Sollicitudo rei socialis, Città del Vaticano 1987.
Jan Paweł II, Encyklika Veritatis splendor, Città del Vaticano 1993.
Jan Paweł II, Ja jestem z wami aż do skończenia świata (por. Mt 28,20). Orędzie na Wielki Post 2000, „L’Osservatore Romano” 21 (2000) 3, s. 4–6.
Jan Paweł II, Kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je, 28.10.1987, w: Katechezy Ojca Świętego Jana Pawła II. Jezus Chrystus, Kraków–Ząbki 1999, s. 164–169.
Jan Paweł II, List apostolski Novo millennio ineunte, Città del Vaticano 2001.
Jan Paweł II, List apostolski Tertio millennio adveniente, Città del Vaticano 1994.
Jan Paweł II, Pokój wartością, która nie zna podziałów. Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1986, w: Orędzia Ojca Świętego Jana Pawła II, t. 1, Kraków 1998, s. 66–76.
Jan Paweł II, Przebacz, a zaznasz pokoju. Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1997, Città del Vaticano 1996.
Jan Paweł II, Świadectwo miłości w Kościele – wspólnocie prorockiej, 3.06.1992, w: Katechezy Ojca Świętego Jana Pawła II. Kościół, Kraków–Ząbki 1999, s. 130–133.
Jankowski, A., Duch Ojca – Duch Syna, „Znak” 26 (1974), s. 1236–1238.
Jankowski, A., Eschatologiczne znamiona posłannictwa Ducha Parakleta, w: Egzegeza Ewangelii św. Jana, red. F. Gryglewicz, Lublin 1976, s. 81–100.
Kudasiewicz, J., Cechy specyficzne etosu biblijnego, w: W nurcie zagadnień posoborowych, t. 14: Chrześcijańska duchowość, red. B. Bejze, Warszawa 1981, s. 83–86.
Lyonnet, S., Liberte chretienne et loi de l’Esprit selon S. Paul, Rome 1954.
Nagórny, J. K., Teologiczna interpretacja moralności Nowego Przymierza, Lublin 1989.
Nixon, R., Fulfilling the Law: The Gospels and Acts, w: Law, Morality and the Bible. A Symposium, red. B. Kaye, G. Wenham, Dovners Grove 1978, s. 58–65.
Papieski Komitet Obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, Jezus Chrystus, jedyny Zbawiciel świata, wczoraj, dziś i na wieki, Katowice 2000.
Remy, P., Foi chretienne et morale, Paris 1973.
Schlier, H., Zum Begriff des Geistes nach dem Johannesevangelium, w: Neutestamentliche Aufsatze fur J. Schmid, Regensburg 1969.
Schnackenburg, R., L’esistenza cristiana secondo il Nuovo Testamento, Modena 1971.
Schnackenburg, R., Nauka moralna Nowego Testamentu, Warszawa 1983.
Schurmann, H., Das Lukasevangelium, t. 1, Freiburg 1969.
Sequeri, P., Il tragico nell’esistenza e la theologia crucis, „Teologia” 19 (1994), s. 311–339.
Tremblay, R., „Ma io vi dico…” L’agire eccellente, specifico della morale cristiana, Bologna 2005.
Tremblay, R., L’„innalzamento” del Figlio, fulcro della vita morale, Roma 2001.
Tremblay, R., Radicati e fondati nel Figlio. Contributi per una morale di tipo filiale, Roma 1997.
Tremblay, R., Voi, luce del mondo… La vita morale dei Cristiani: Dio fra gli uomini, Bologna 2003.
Wendland, H.D., Etica del Nuovo Testamento, Brescia 1975.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 445
Liczba cytowań: 0
