Eklezjalny wymiar głoszenia Słowa Bożego w świetle adhortacji apostolskiej Benedykta XVI Verbum Domini

Abstrakt

Artykuł ukazuje eklezjalny wymiar głoszenia Słowa Bożego w Kościele i w świecie na podstawie adhortacji apostolskiej papieża Benedykta XVI. W papieskim nauczaniu Kościoł jest najpierw właściwym i jedynym miejscem poprawnej teologicznie hermeneutyki Słowa Bożego. Ojciec Święty bardzo mocno akcentuje nieustanną obecność Słowa Bożego w Kościele. Nazywa Kościoł Domem Słowa Bożego, a uprzywilejowaną przestrzenią jego głoszenia jest liturgia. W liturgii Kościoła głoszone Słowo Boże uobecnia się i aktualizuje. Papież mowi wprost o sakramentalności Słowa Bożego. To stwierdzenie jest czymś nowym w nauczaniu Kościoła w odniesieniu do Słowa Bożego głoszonego w liturgii Kościoła. Daje także przyzwolenie, aby w pisowni używać wielkich liter. Znaczenie i walor Słowa Bożego sprawia, że jego głoszenie stanowi podstawowe i najważniejsze posłannictwo Kościoła. Z nauczania papieża jasno wynika, że Słowo Boże buduje i umacnia Kościoł. Ono jest jednym z jego silnych fundamentow. Bez Słowa Bożego nie byłoby Kościoła, bo to właśnie Logos – Słowo Boże – Syn Boży jest jego założycielem i fundamentem. Można stwierdzić, że adhortacja apostolska Verbum Domini wnosi ogromny wkład do tej części teologii, ktora nazywa się eklezjologią. Eklezjologia jako punkt wyjścia i dojścia musi zawsze brać Słowo Boże. Nie ma eklezjologii bez Słowa Bożego.