The Notion of Myth in History, Ethnology and Phenomenology of Religion

Abstrakt

Pojęcie „mitu” w historii, etnologii i fenomenologii religii

Termin „mit” zwykle bywa kojarzony ze światem nierealnym. Jest najczęściej rozumiany jako baśń, wymyślona historia, która nie ma nic wspólnego z rzeczywistością, i postrzegany jedynie jako wytwór ludzkiej fantazji. Wielu uczonych wskazuje na trwałość mitu w każdej kulturze, tak w literackiej kulturze piśmiennych społeczeństw greckich i rzymskich, jak i w wyłącznie ustnej tradycji niepiśmiennych społeczeństw pierwotnych. Fenomen trwałości mitu można zaś tłumaczyć szczególną jego funkcją i przypisywanym mu znaczeniem. Nietrudno też we wszystkich niemal wypadkach dostrzec związek mitu z obrzędem. Stosując na poziomie formalnym analogię do obrzędowości misterycznych i pamiętając o fundamentalnej różnicy, istotowej i merytorycznej, między monoteizmem (w szczególności chrześcijaństwem) i wszelkimi innymi religiami i wierzeniami, można powiedzieć, że liturgia chrześcijańska to także akcja rytualna, wchodzenie i uczestnictwo w Tajemnicy Chrystusa (mówiąc per analogiam, uczestnictwo w Micie Chrystusa, w jak najbardziej pozytywnym znaczeniu terminu „mit”) i urzeczywistnianie tej Tajemnicy poprzez celebrację.