Kościół Katedrą Ducha Świętego i jego parakletyczna tożsamość – szkice eklezjologiczno-pneumatologiczne

Abstrakt

Gdy w czasach nam współczesnych zastanawiamy się nad istotą Kościoła, jego tożsamością, znamionami, wydarzeniem, ekonomią sakramentalną, liturgią, antropologią, to wszystkie te ujęcia i próby opisu bogatej rzeczywistości eklezjologicznej zawsze doprowadzą nas do ujęcia pneumatologicznego, które najdobitniej ukazuje istotę wspólnoty ludu Bożego. Dlatego mamy prawo dziś mówić, że eklezjologia nosi dziś trwałe znamiona renesansu pneumatologicznego, a im głębiej ten renesans zakorzeni się w nauce o Kościele, tym jaśniej zauważymy istotę ciągle wznoszonej od prahistorii aż do naszej współczesności Katedry Ducha Świętego. Niniejszy artykuł jest właśnie takim świadectwem, jak Kościół nieustannie staje się Katedrą Ducha Świętego, przez co zyskuje swą parakletyczną tożsamość.