Charakter modlitw błogosławieństwa w polskim wydaniu benedykcjonału
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2014.063Słowa kluczowe
błogosławieństwa, formuły, znaki i symboleAbstrakt
Od czasów pojawienia się i rozwoju oficjalnego kultu starotestamentalnego, poprzez powstanie chrześcijaństwa, aż do pojawienia się współczesnych rytuałów, aktowi przywołania Bożego błogosławieństwa towarzyszą określone słowa i zachowania. Najważniejszymi elementami udzielanego błogosławieństwa są głoszenie słowa Bożego i modlitwa Kościoła wzywająca działania Bożego. Stosowane oracje mają charakter deprekatywny (błagalny) lub performatywny (przywołująco-ustanawiający). Według przepisów szafarzami błogosławieństw są głównie duchowni, chociaż niektóre benedykcje wypowiadać mogą także świeccy. Obrzędy, w zależności od stosującego je szafarza, różnią się zastosowaniem gestów i symboli towarzyszących wypowiadanym modlitwom. Zasadniczo dla duchownych zarezerwowane jest czynienie znaku krzyża nad błogosławionymi osobami lub przedmiotami, wyciągnięcie i nałożenie rąk oraz okadzanie. Gesty te nie stanowią o błogosławieństwie, są jedynie uzupełnieniem modlitw benedykcyjnych. Euchologie stosowane przy udzielaniu błogosławieństw zawierają wezwania rozmaitych skonkretyzowanych form Bożej aktywności wobec człowieka, na przykład: „otaczaj opieką i umacniaj”, „umocnij ich serca”, „prowadź”, „podźwignij […], ulecz, […], obdarz pociechą”, „wyciągnij swoją prawicę”, „osłaniaj”, „wspomóż”, „okaż swoją łaskę”, „pozwól doznawać wstawiennictwa”. Przytoczone zwroty stanowią synonimy błogosławieństwa. W księdze liturgicznej znajdują się także formuły, które nie mają charakteru błogosławieństwa w nurcie zstępującym, a stanowią uwielbienie Boga za Jego działanie lub opowiadanie o tejże aktywności. W artykule przedstawiono katalog gestów i symboli stosowanych przy udzielaniu błogosławieństwa. Omówiono także charakter stosowanych formuł euchologijnych oraz wskazano na dopuszczalność stosowania konkretnych znaków przez poszczególnych szafarzy.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1186
Liczba cytowań: 0