„Niedaleko jesteś od królestwa Bożego” (Mk 12,34): od wiary Izraela do wiary chrześcijan

Abstrakt

Autor niniejszego artykułu dokonuje egzegezy słów Jezusa: „Niedaleko jesteś od królestwa Bożego” (Mk 12,34), wypowiedzianych do jednego z uczonych, który przyszedł do Jezusa pytając Go: „Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?” (12,28). Analiza tego zdania w kontekście Ewangelii Marka prowadzi do wniosku, że jeden z uczonych nie jest daleko od królestwa Bożego, bowiem nie otrzymał jeszcze wiary w Jezusa Chrystusa. Wierzy w Boga Izraela, stąd też zgadza się z odpowiedzią daną przez Jezusa: „ Pierwsze jest: Słuchaj Izraelu, Pan Bóg nasz jest Panem jedynym, i będziesz miłował Pana Boga swego z całego serca swego, i z całej duszy swojej i całym swoim umysłem i cała swoją mocą. Drugie [jest] takie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Innego przykazania większego od tych nie ma.” Poprzez zdanie: „Nie jesteś daleko od królestwa Boże go” Jezus zaprasza jednego z uczonych do refleksji dotyczącej związku pomiędzy Nim a jedynym Bogiem Izraela. W świetle Ewangelii Marka odpowiedź na pytanie o ten związek może być tylko jedna: Jezus jest Bożym Synem ponieważ jest On włączony w wyjątkową tożsamość jednego Boga. Marek pozostaje monoteistą, ale jego monoteizm jest chrystologiczny.