Realizacja prawa do dobrego imienia i ochrony własnej intymności w kościele (kan. 220 kpk) w świetle ustawy i instrukcji o ochronie danych osobowych
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2012.015Abstrakt
Poczyniona refleksja upoważnia do stwierdzenia, iż prawa fundamentalne – wśród nich prawo do poszanowania własnej prywatności i intymności – są autentycznymi dobrami kościelnymi, a ich gwarantowanie i ochrona należą do misji pasterzy Kościoła. Nie można zapominać jednak, iż są one prawami in Ecclesia, a nie contra Ecclesiam, gdyż w przeciwnym wypadku straciłyby rację bytu we wspólnocie Kościoła, a tym samym, tracąc charakter eklezjalnego dobra dla pożytku pojedynczych osób i całej społeczności kościelnej, straciłyby charakter prawa, czyli dobra należnego ze sprawiedliwości. Wydaje się, że prawdę tę w stosunku do społeczności Kościoła i jego działalności rozumie ustawodawca polski w uchwalonej ustawie o ochronie danych osobowych oraz wydanej ostatnio instrukcji. Wydanie wspólnie przez Głównego Inspektora Ochrony Danych Osobowych i Konferencję Episkopatu Polski instrukcji o ochronie danych osobowych wskazuje i jest dowodem na współpracę tych dwóch instytucji oraz dwóch systemów prawnych dla dobra fundamentalnych praw człowieka. Idea ochrony danych osobowych zalegalizowana ustawą i szczegółowo wyjaśniona poprzez zapisy instrukcji, nie stwarza poważniejszych zagrożeń dla ewangelizacyjnej misji Kościoła, aczkolwiek wymaga ze strony społeczności Kościoła katolickiego, innych kościołów i związków wyznaniowych rezygnacji z niektórych przyjętych sposobów gromadzenia, korzystania i publicznego przekazywania informacji o osobach i instytucjach kościelnych, jak też z możliwości korzystania na forum publicznym z informacji o charakterze wewnętrznym, zwłaszcza tych instytucji, które zgodnie z prawem polskim cieszą się niezależnością i autonomią.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 499
Liczba cytowań: 0