Ekumeniczne aspekty apostolskości Kościoła w ujęciu „Kościołów siostrzanych”

Abstrakt

Zagadnienie wspólnie odmawianego credo nie jest w relacjach ekumenicznych mało ważne, przede wszystkim dla dwu tradycji wyznaniowych: prawosławnej i rzymskokatolickiej. Zresztą już w soborowym Dekrecie Unitatis redintegratio po przedłożeniu istotnych treści odnoszących się do tego, co zawiera i niesie właściwie rozumiany „ruch ekumeniczny", mamy ściśle z sobą powiązaną troskę o jedność z równoczesnym ukazywaniem w całym tego słowa znaczeniu – „katolickości, a zarazem i apostolskości Kościoła” (DE, 4). W odniesieniu zaś do teologicznych tradycji chrześcijan wschodnich, Sobór Watykański II przyznaje, że nie tylko są one znakomicie zakorzenione w Piśmie Świętym, lecz że wspiera je i uwydatnia liturgia oraz zasila żywa Tradycja apostolska. Stąd „cała spuścizna duchowa i liturgiczna, obyczajowa i teologiczna, przynależy w swoich różnorodnych tradycjach do pełnej katolickości i apostolskoś́ci Kościoła”