Kościół płocki wobec pielgrzymki Jana Pawła II w 1979 r. w świetle dokumentów płockiego aparatu władzy

Abstrakt

W 1979 roku podczas pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski na spotkania z nim udały się tysiące pielgrzymów z całej Polski. Planowana wizyta papieska zintensyfikowała działania aparatu państwowego PRL w zakresie inwigilacji, kontroli i niwelowania skutków działań kościelnych. Objęła nie tylko księży, biskupów i opozycjonistów ale także organizatorów wyjazdów na spotkania z papieżem i zwykłych Polaków w nich uczestniczących. Była to wielka operacja aparatu partyjno-państwowego której nadano kryptonim „Lato 79”. Kierował nią Departament IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych a uroczystości odbywające się w poszczególnych województwach nadzorowały Wydziały IV Komend Wojewódzkich Milicji Obywatelskiej. Działania takie podejmowano także wobec duchowieństwa i zwykłych wiernych z diecezji płockiej biorących udział w przygotowaniach i samym spotkaniu z papieżem. Zachowane w dokumentach Urzędu Wojewódzkiego w Płocku, Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Płocku materiały pokazują z jednej strony determinację aparatu państwowego utrudniającego działalność Kościoła, z drugiej strony działania księży i  katolików z diecezji płockiej dążących mimo trudności do spotkania z Janem Pawłem II. Wymienione dokumenty z antykościelnej perspektywy z jednej strony pokazują działania komunistów, z drugiej strony w jaki sposób Kościół konsekwentnie, wykorzystując dostępne środki i możliwości bronił interesu nie tylko instytucji ale także wspierał wiernych w pielęgnowaniu ich religijności. Dał także możliwość spotkania z papieżem niosącym powiew nadziei na zmianę na lepsze w komunistycznej rzeczywistości.