The Seeds of Modern Existential Philosophy in St. Augustine

Abstrakt

Ziarna nowożytnej filozofii egzystencjalnej u św. Augustyna

Niniejszy artykuł zgłębia doktrynę Augustyna z perspektywy antropologicznej i poznawczej w ramach filozofii egzystencjalnej. Centralnym punktem analizy jest stanowisko biskupa z Hippony w kwestii transcendencji oraz jego oddolne podejście do nauki o człowieku. Świadectwo Augustyna można określić jako antropologię myślącego podmiotu, ponieważ wszystkie nasze emocje są w dużej mierze warunkowane przez kontekst aktualnych doświadczeń. Podobieństwo jego poglądów z ruchem egzystencjalnym polega właśnie na tym, że oba te nurty skupiają się na jednostce przechodzącej przez kryzys. W tym kontekście szczególne znaczenie przypisuje się zasadzie krytycznego dociekania oraz analitycznego rygoru jako kluczowych narzędzi w procesie poszukiwania prawdy o sobie. Antropologiczna analiza egzystencji w ujęciu Augustyna splata się z refleksją nad przemijalnością życia oraz poszukiwaniem sensu. Autor podkreśla pozytywny wymiar ludzkiej natury emanujący ze źródła wykraczającego poza sferę doczesną. Tym samym umiejscawia on życie człowieka w szerszym kontekście rzeczywistości. Jego doktryna stanowi trwałe świadectwo względem dociekań o naturze przemijania w ramach dyskursu filozoficznego.