Edukacja regionalna w polskiej szkole. Ścieżka kaszubska – studium przypadku

Abstrakt

Tradycja i kultura są spoiwem, które łączy kolejne pokolenia zamieszkujące dane terytorium. Ta prawda wyraźnie objawia się w przypadku Kaszub, regionu leżącego w północnej Polsce. Zamieszkującą go społeczność jednoczy ponadto własny język, którym posługuje się w relacjach rodzinnych, sąsiedzkich, a nawet urzędowych. Z uznaniem należy stwierdzić, że miejscowa ludność docenia fakt oficjalnego przyznania etnogwarze statusu języka regionalnego. Przemiany społeczno-polityczne końca XX wieku dały Kaszubom możliwość jawnego pielęgnowania tożsamości kulturowej i przyczyniły się do promocji wielowymiarowego bogactwa tego regionu. Wyrazem wspomnianych przemian jest możliwość nauczania języka kaszubskiego w szkole. Obowiązujące w polskim szkolnictwie normy prawa, jak również ustawa o mniejszościach narodowych z 2005 roku oraz Europejska karta języków regionalnych lub mniejszościowych dają młodym Kaszubom możliwość uczenia się w szkole języka kaszubskiego, własnej historii i kultury. Realizację tego pragnienia zapewniają zarówno środki finansowe przekazywane z budżetu państwa na ten cel organom prowadzącym szkoły, jak też dobrze przygotowana na etnofilologii kaszubskiej Uniwersytetu Gdańskiego kadra. Przykładem szkoły, w której z sukcesem naucza się języka kaszubskiego, jest Katolicka Szkoła Podstawowa im. św. Jana Pawła II w Gdyni. Dzieci uczą się języka podczas zajęć w budynku szkoły, poznają też kulturę, historię i specyfikę życia podczas wyjazdów terenowych. W edukację regionalną realizowaną w ramach tzw. ścieżki kaszubskiej angażują się również rodzice. Uczniowie z dumą reprezentują szkołę i region podczas oficjalnych uroczystości w placówce i poza nią.