Tożsamość laikatu - zadania i wyzwania
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2023.019Słowa kluczowe
tożsamość, laikat, apostolstwo, Kościół, światAbstrakt
Tożsamość laikatu, podobnie jak prezbitera ma swoje źródło w Trójcy Świętej i ujawnia się w tajemnicy Kościoła. Tożsamość wiernych jest dla świeckich nieodłącznym elementem tożsamości laikatu – ad extra, zaś dla prezbiterów nieodłącznym elementem tożsamości kapłańskiej – ad intra. Apostolstwo stanowi specyficzny rys tożsamości laikatu, które przejawia się w realizacji powołania w Kościele oraz w świecie. Służba człowiekowi i społeczeństwu oraz uczestnictwo w posługach realizowanych w wymiarze misji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej Chrystusa domaga się współpracy świeckich z kapłaństwem hierarchicznym. W obecnych czasach konieczna jest pastoralna promocja laikatu.
Bibliografia
Jan Paweł II. Adhortacja apostolska Christifideles laici. Watykan: Libreria Editrice Vaticana, 1988.
Jan Paweł II. List apostolski Novo millennio ineunte. Watykan: Libreria Editrice Vaticana, 2001.
Franciszek. List „motu poprio” Spiritus Domini. Watykan 2021 w: https://www.vatican.va/content/francesco/pl/motu_proprio/documents/papa-francesco-motu-proprio-20210110_spiritus-domini.html (dostęp: 18.09.2023).
Franciszek. List „motu proprio” Antiquum ministerium, Watykan 2021, w: https://www.vatican.va/content/francesco/pl/motu_proprio/documents/papa-francesco-motu-proprio-20210510_antiquum-ministerium.html (dostęp: 18.09.2023).
Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Synodalność w życiu i misji Kościoła (Kraków: Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, 2021) n. 5–6, 53.
Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Poznań: Wydawnictwo Pallottinum 2002.
Wywiad z Prefektem Kongregacji ds. Duchowieństwa Jego Eminencją Kard. Beniaminem Stellą, s. 1, w: http://www.clerus.va/content/dam/clerus/Ratio%20Fundamentalis/Wywiad%20-%20Dar%20powo%c5%82ania%20do%20kap%c5%82a%c5%84stwa.pdf, s. 2 (dostęp: 11.01.2017).
II Polski Synod Plenarny 1991–1999. Poznań: Konferencja Episkopatu Polski i Pallottinum, 2001.
Bauman, Zygmunt. „Tożsamość – jaka była, jest i po co?” W Wokół problemów tożsamości, red. Aldona Jawłowska, 8–25. Warszawa: Wydawnictwo LTW, 2001.
Bokszański, Zbigniew. Tożsamości zbiorowe. Warszawa: Wydawnictwo PWN, 2005.
Borowik, Irena, Leszczyńska, Katarzyna. „Wstęp. Tożsamość jako przedmiot interdyscyplinarnej refleksji.” W Wokół tożsamość: teorie, wymiary, ekspresje, red. Irena Borowik, Katarzyna Leszczyńska, 7–11. Kraków: Wydawnictwo Nomos, 2007.
Cieślik, Ireneusz. „Nie ma świeckich w liturgii.” Znak 52, no 11 (2000): 49–57.
Kasper, Walter. Kościół katolicki. Istota, rzeczywistość, posłannictwo. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2014.
Kurosz, Jolanta. Kształcenie pastoralne na uniwersyteckich wydziałach teologicznych. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Wydział Teologiczny, 2017.
Makowski, Tadeusz. „Postulat pastoralnej promocji kościelnego laikatu w świetle Katechizmu Kościoła Katolickiego.” Studia Gnesnensia 23 (2009): 119–162.
Polak, Mieczysław. „Pastoralna promocja wiernych świeckich w kontekście Duszpasterstwa Rodzin.” Roczniki Teologiczne 61, no. 6 (2014): 139–152.
Polak, Mieczysław. Prezbiterologia pastoralna. Pastoralna tożsamość współczesnego prezbitera. Poznań: Uniwersytet im Adama Mickiewicza Wydział Teologiczny, 2016.
Siemianowski, Antoni. „Pytanie o tożsamość człowieka.” W Wokół tożsamości człowieka, red. Władysław Zuziak. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT, 2006.
Spaemann, Robert „Tożsamość religijna.” W Tożsamość w czasach zmiany. Rozmowy w Castel Gandolfo, red. Krzysztof Michalski, 56–72. Kraków–Warszawa: Wydawnictwo ZNAK, 1996.
Węgrzycki, Adam. „Tożsamość i inność.” W Wokół tożsamości człowieka, red. Władysław Zuziak, 9–28. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT, 2006.
Wojtyła, Karol. „Lud Boży (z przemówienia w Radiu Watykańskim 25.11.1963 roku).” Przewodnik Katolicki no. 7 (1964), 65.
Zuberbier, Andrzej. „Świeccy wierni – powołanie i charyzmaty.” Znak 7–8 (1965), 971–985.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Jolanta Kurosz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 139
Liczba cytowań: 0
