Msze z udziałem grup specjalnych w życiu Kościoła partykularnego

Abstrakt

Silna sugestia wyartykułowana po Vaticanum II dotycząca właściwego uczestnictwa wiernych we Mszy świętej, pogłębienia jej rozumienia, jak i pewne – właściwie zastosowane zmiany – miające na celu umożliwić pełne uczestnictwo, determinuje cel i doniosłość Mszy świętych dla grup specjalnych. Formacyjna wartość tych liturgicznych celebracji jest ukazana w ich wpływie na duchwy wzrost oraz przygotowanie do chrześcijańskiego apostolatu. Msze święte dla grup specjalnych powinny dodać lokalnym Kościołom odwagi, by ułatwić takie celebracje zawsze, gdy zachodzi ich pastoralna potrzeba. Warto zauważyć, że msze celebrowane dla małych grup dają możliwość docenienia takich liturgicznych znaków jak, na przykład, procesja z darami. Właściwe pastoralne wykorzystanie celebracji dla poszczególnych grup jest wynikiem przestrzegania wytycznych dla tego rodzaju Mszy, oraz wysiłku wobec pastoralnych celów, które mają być osiągnięte. Szczegóły dotyczące celebracji zależą od charakteru poszczególnej grupy, a cel – aktywne uczestnictwo – pozostaje zawsze niezmienny.