Turkmenistan – Rosja i „wieczysta neutralność”

Abstrakt

Po uzyskaniu niepodległości w 1991 r. Turkmenistan w polityce wewnętrznej kierował się zasadą eliminacji obcych wpływów politycznych i kulturowych, co w praktyce oznaczało ograniczanie obecności języka i kultury rosyjskiej. W polityce zagranicznej ze względu na powiązania gospodarcze Turkmenistan był skazany na współpracę z Rosją. Zrezygnował jednak z członkostwa we wszystkich organizacjach integrujących państwa poradzieckie. U schyłku pierwszej dekady XXI w. głównym partnerem gospodarczym Turkmenistanu stały się Chiny. Pod koniec drugiej dekady XXI w., kierując się potrzebą równoważenia wpływów chińskich, władze w Aszchabadzie powróciły do współpracy z Rosją. Wpływ na kształtowanie relacji rosyjsko-turkmeńskich miały także włączenie się Stanów Zjednoczonych, Unii Europejskiej i Indii do rywalizacji o dostęp do surowców energetycznych w Azji Centralnej oraz konflikt rosyjsko-ukraiński.