Garnizon niemiecki Torunia (1914-1920)
DOI:
https://doi.org/10.12775/RT.2019.006Słowa kluczowe
Twierdza Toruń, Garnizon Torunia, I wojna światowa, rewolucja 1918 r. w NiemczechAbstrakt
Twierdza Toruń była w 1914 r. jednym z ważniejszych garnizonów na terenie okręgu XVII Korpusu Armijnego. Nic zatem dziwnego, że w 1914 r. w wyniku mobilizacji wyruszyły z niej znaczne siły. W ich miejsce sprowadzono jednostki Landwehry, które miały stanowić jej wojenny garnizon. Jednakże wkrótce również i one wyruszyły na front. Wiosną 1915 r. w Toruniu zestawiono dwie dywizje piechoty, a infrastrukturę twierdzy wykorzystywano również do szkolenia obserwatorów lotniczych i artylerzystów. Po klęsce Niemiec w I wojnie światowej tylko część oddziałów wróciła do macierzystego garnizonu, jednakże i tak było to wystarczająco, żeby zapobiec jakiejkolwiek zbrojnej próbie opanowania miasta przez Polaków.
Bibliografia
Albedyll Krister, Soldaten und Garnisonen in Pommern und im Bezirk des 2. Armee-Korps, Stettin 1926.
Bartenwerffer Erich von, Herrmann Alfred, Das Reserve-Infanterie-Regiment Nr. 232 in Ost und West, Oldenburg i.O 1927, t. 1.
Benary Albert, Das Thorner Feldartillerie-Regiment Nr 81, Berlin 1938.
Centek Jarosław, Garnizon Torunia w latach 1815-1919. Organizacja, liczebność, „Rocznik Toruński”, 2005, s. 191–213.
Centek Jarosław, Kawaleria niemiecka w latach 1918-1921, [w:] Do szarży marsz, marsz... Studia z dziejów kawalerii, pod red. Aleksandra Smolińskiego, t. 1, Toruń 2010, s. 479–547.
Centek Jarosław, Reichsheer ery Seeckta (1921-1926), Warszawa 2010.
Centek Jarosław, Skład garnizonu Grudziądza 1773-1920, „Rocznik Grudziądzki”, 2005, s. 31–44.
Centek Jarosław, Wojsko niemieckie na Terenie Prus Zachodnich w latach 1918-1920 [w:] Pomorze Gdańskie i ziemia chełmińska w drodze do Niepodległej (1914-1920), pod red. Zbigniewa Girzyńskiego, Igora Hałagidy, Jarosława Kłaczkowa, Toruń 2019
Cron Hermann, Die Organisation des deutschen Heeres im Weltkriege, Berlin 1923.
Denke Kurt, Erb Karl Heinz, Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 19, Oldenburg 1929.
Gnamm Hellmut, Das Füsilier-Regiment Kaiser Franz Joseph von Österreich, König von Ungarn (4. Württ.) Nr. 122 im Weltkrieg 1914-1918, Stuttgart 1921.
Hall Ernst, Kriegsgeschichte des Königlich-Preußischen Infanterie-Regiments von Borcke (4. Pomm.) Nr 21, 1931.
Herrfahrdt Heinrich, Geißler Ernst, Königlich Preußisches Landwehr-Infanterie-Regiment König Wilhelm II. von Preußen, Oldenburg i. O. 1924.
[Huth A.], Regiments Geschichte I.R. 375, t. 2, b.m. i r.w.Keiser von, Geschichte des Inf.-Regts. v. d. Marwitz (8. Pomm.) Nr. 61 im Weltkriege 1914 – 1918, Berlin 1928.
Kraus Jürgen, Handbuch der Verbände und Truppen des deutschen Heeres 1914-1918, cz. VI, t. 1, Wien 2007, s. 308-310.
Preusser Wilhelm, 9. Westpreußische Infanterie-Regiment Nr. 176 im Weltkrieg, Berlin 1931.
Ruhmestahle unserer alten Armee, Leipzig 1925.
Schramek Georg, Das Res.-Feldartillerie-Regiment nr. 35 im Weltkriege 1914-18, Oldenburg i.O. 1925.
Steuer Joseph, Das Infanterie-Regiment Generalfeldmarschall von Mackensen (3. Westpreussisches) Nr. 129 im Weltkriege, Oldenburg-Berlin 1925.
Thoms Robert, Pochanke Stefan, Handbuch zur Geschichte der deutschen Freikorps, München 2001.
Ulrich Herbert, Reserve-Infanterie-Regiment 52 im Weltkriege, Oldenburg i.O.- Berlin 1925.
Zinzow, Königlich preussisches Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 9, Oldenburg i.O 1930.
Ehren-Rangliste des ehemaligen Deutschen Heeres, Berlin 1926.
Der Weltkrieg 1914 bis 1918, t. 2, Berlin 1925; t. 6, Berlin 1929; t. 7, Berlin 1931.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1512
Liczba cytowań: 0
