Witkacowska ironia w kontekście filozoficznym. Wokół Jedynego wyjścia S. I. Witkiewicza

Abstrakt

W artykule staram się pokazać, w jaki sposób można interpretować dzieła Witkacego poprzez rzadko przywoływaną w tym kontekście kategorię ironii. Zajmuję się problemem stwarzającego liczne problemy interpretacyjne stylu Witkiewicza. Staram się pokazać, że przekazu, który płynie z dzieł Witkiewicza, nie należy interpretować jako wyraźnie groteskowego i parodystycznego, a ironię i parodię lub groteskę można pogodzić z uznaniem tematów „poważnych” i „pedagogicznych” w jego pracach. Jako przykład tej procedury proponuję analizę ostatniej powieści Witkiewicza – Jedyne wyjście, gdzie stara się on zaproponować własną doktrynę filozoficzną, a ta strategia ukryta jest pod płaszczykiem powieści.