„Zmartwychwstanie Rzymu” Chiary Lubich. Refleksja w świetle psychopedagogiki specjalnej
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2019.006Słowa kluczowe
Chiara Lubich, Focolare, duchowość jedności, psychopedagogika specjalna, osoba z niepełnosprawnością, personalizm chrześcijańskiAbstrakt
W artykule została podjęta refleksja nad znaczeniem tekstu Chiary Lubich „Zmartwychwstanie Rzymu” dla psychopedagogiki specjalnej. Najpierw starano się odpowiedzieć na pytanie, co jest przedmiotem tego krótkiego „traktatu filozoficzno-teologicznego”, jaka jest kondycja współczesnego człowieka, który widzi nie tylko wokół siebie, ale też w sobie „współczesny Rzym” pełen brudu, marności i grzechu, a jednocześnie odczytuje swoje przeznaczenie do zmartwychwstania. Stworzony na podobieństwo Boga, jest wolny i powołany do wolnego i radosnego „zdobywania Nieba”, do więzi z Bogiem. We współczesnym świecie niepełnosprawność jest nadal odbierana jako zło i pozbawienie najważniejszych wartości, budzi negatywne postawy społeczne, dlatego ważne jest podanie klucza do zmiany tego destrukcyjnego odnoszenia się do drugich. Druga część artykułu została poświęcona analizie podpowiedzi, które Lubich zawarła w tekście „Zmartwychwstanie Rzymu”, a które mogą być wykorzystane w procesie zmiany postaw wobec osób z niepełnosprawnością. Korespondują one z założeniami personalizmu chrześcijańskiego w pedagogice specjalnej.
Bibliografia
Abignente, Lucia, Dorota Kornas-Biela, Mariola Teresa Kozubek. „Pedagogiczne inspiracje Ruchu Focolari. W kierunku pedagogiki jedności”. W: Wychowanie chrześcijańskie. Między tradycją a współczesnością, red. Alina Rynio, 1006–1026. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2007.
Abignente, Lucia. Przeszłość i teraźniejszość – historia jedności. Studium o duchowości Ruchu Focolarii. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL JPII, 2010.
Bugała, Agnieszka. „Chiara Lubich – świętość to konsekwencja miłości”. Niedziela Ogólnopolska 11 (2015): 16–19.
Chudy, Wojciech. „Powołanie osoby niepełnosprawnej w nauczaniu papieża Jana Pawła II”. W: Osoba niepełnosprawna i jej miejsce w społeczeństwie, red. Dorota Kornas-Biela, 123–149. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1988.
Chudy, Wojciech. „Sens filozoficzny kondycji człowieka niepełnosprawnego”. W: Osoba niepełnosprawna i jej miejsce w społeczeństwie, red. Dorota Kornas-Biela, 105–122. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1988.
Dottorati honoris causa conferiti a Chiara Lubich. Laudationes, Motivazioni, Lezioni magistrali, red. Florence Gillet, Rosalia Parlapiano, 309–329. Rome: Città Nuova Editrice, 2016.
Grochmal, Stanisław. Paradygmat jedności w kontekście zarządzania organizacjami. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013.
Kornas-Biela, Dorota. „The Paradigm of Unity in Prenatal Education and Pedagogy”. Journal for Perspectives of Economic Political and Social Integration, 1–2/19 (2014): 193–206. DOI: 10.2478/v10241-012-0017-3.
Kornas-Biela, Dorota. „Afirmacja życia w kontekście jego zagrożeń po niepomyślnej diagnozie prenatalnej”. W: Życie i śmierć. Wyzwania działalności charytatywnej, red. Józef Stala, 171–188. Tarnów–Lublin: Wydawnictwo Polihymnia, 2012.
Kornas-Biela, Dorota. „Hospicjum perinatalne jako forma afirmacji życia”. W: Życie i śmierć. Wyzwania działalności charytatywnej, red. Józef Stala, 201–216. Tarnów, Lublin: Wydawnictwo Polihymnia, 2012.
Kornas-Biela, Dorota. „Niepełnosprawność w rodzinie – czym jest, co znaczy, trudne początki”. W: Rodzina. Bezcenny dar i zadanie, red. Józef Stala, Elżbieta Osewska, 638–683. Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne, 2006.
Kornas-Biela, Dorota. „Osoba niepełnosprawna, chora, cierpiąca: nauczanie Jana Pawła II”. W: Rodzina: źródło życia i szkoła miłości, red. Dorota Kornas-Biela, 357–384. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2000.
Kozubek, Mariola Teresa, Stanisław Grochmal. „Rodzina wspólnotą miłości w świetle pedagogii jedności Ruchu Focolari”. W: Wokół rodziny. Wychowanie, kultura, społeczeństwo, red. Andrzej Garbarz, Grzegorz Grzybek, 255–273. Rzeszów: Wydawnictwo i Drukarnia Diecezji Rzeszowskiej, 2011.
Kozubek, Mariola Teresa. „Środowisko wychowawcze rodziny i Ruchu Focolari w doświadczeniu choroby bł. Chiary Luce Badano (1971–1990)”. W: Cierpienie – tajemnica i wyzwanie, red. Antoni Bartoszek, 142–160. Katowice: Emanuel, 2014.
Kozubek, Mariola Teresa. „Wspólnota dzieci i młodzieży Ruchu Focolari miejscem kształtowania umiejętności pokonywania trudności”. Roczniki Pedagogiczne 3 (2018): 57–73.
Kozubek, Mariola Teresa. „Wspólnota i jedność w wybranych obszarach życia społecznego – doświadczenie Ruchu Focolari”. Paedagogia Christiana 2/36 (2015): 79–108.
Kozubek, Mariola Teresa. „Wychowanie do przebaczenia w pedagogii jedności”. Paedagogia Christiana 2/38 (2016): 107–126.
Kozubek, Mariola Teresa. „Wychowanie do wiary w rodzinie – propozycja duchowości jedności”. Homo Dei 1 (2014): 23–36.
Lubich, Chiara i chrześcijanie z różnych krajów. Pisać Ewangelię życiem. Kraków: Fundacja Mariapoli, 1998.
Lubich, Chiara. „Zmartwychwstanie Rzymu”. W: Charyzmat jedności, red. Michel Vandeleene, 251–255. Kraków: Mariapoli Foundation, Wydawnictwo M, 2007.
Lubich, Chiara. „Zmartwychwstanie Rzymu”. W: Patrzeć na wszystkie kwiaty. Wybór tekstów teologicznych z dwumiesięcznika „Nuova Umanità”, 13–19. Kraków: Fundacja Mariapoli, 2007.
Lubich, Chiara. Jezus Opuszczony, red. Hubertus Blaumeiser. Łąka: Indygo and the Mariapoli Foundation, 2017.
Lubich, Chiara. Krzyk Opuszczenia. Kraków: Wydawnictwo M, 2001.
Olbrycht, Katarzyna. „Co może odnaleźć pedagog w zbiorze tekstów «Charyzmat jedności» Chiary Lubich”. Nowe Miasto 2–3 (2008): 168.
Przygoda jedności: z założycielką Ruchu Focolari rozmawia Franka Zambonini. Kraków: WAM, 1995.
Szewieczek, Mirosław. Bijące serce jedności. Bielsko-Biała: Wydawnictwo AKANT, 2003.
Torno, Armando. Chiara Lubich. Życie i dzieło. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha, 2012.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 789
Liczba cytowań: 0