Wychowanie do przebaczenia w pedagogii salezjańskiej

Abstrakt

Problematyka wychowawcza dotyczy zawsze konkretnego człowieka. W procesie wychowania, zachodzącym pomiędzy wychowawcą i wychowankiem, wychowawca podejmuje świadome działania na rzecz poszerzenia i ubogacenia repertuaru zachowań oraz postaw wychowanka. Jedną z wartości istotnych w życiu człowieka jest przebaczenie i należy do tych, które podlegają kształtowaniu i rozwojowi. Można stwierdzić, iż przebaczenie to akt dynamiczny, przekształcający, który nie implikuje jedynie zmiany w wewnętrznym nastawieniu osoby, która przebacza, lecz wywołuje efekty także w osobie, która dostępuje przebaczenia, powoduje zmianę w jej sytuacji. Osobiste doświadczenie i myśl księdza Jana Bosko o konieczności wychowania i wychowawcy dla rozwoju ludzkiego i chrześcijańskiego człowieka mają swe korzenie w chrześcijańskiej wizji człowieka, w realistycznym humanizmie, który go cechował, a który pochodził z jego wiary i miłości do człowieka. System prewencyjny jest miłosierdziem w działaniu. Myśl wychowawcza księdza Bosko jest umieszczona w kontekście wielkich wyzwań i potrzeb, odnosi się do samej natury działań prewencyjnych i podkreśla, iż: prawdziwa miłość nakazuje błędy innych znosić z cierpliwością i chętnie przebaczać. Przez miłość wychowawca tworzy klimat prawdziwej „pedagogicznej obecności”, obecności twórczej i wyzwalającej, odsłania cały wieloproblemowy i wieloaspektowy kontekst uwarunkowań dla sytuacji i procesów wychowania, w tym także wychowania do przebaczenia.