Ethics of Duty vs. Ethics of Virtue in Teacher Training
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2011.025Abstract
Given the assumption that a modern teacher’s role cannot just be narrowed down to being an instructor, but that he should also carry out the role of a form tutor providing all necessary care, advice, assistance and support for a maturing person, the naturally following question to raise is what ethical attitude a prospective educator should be suggested to adopt towards his occupation as part of a teacher training programme. Two approaches can be singled out in modern studies: the ethics of duty and the ethics of moral virtues. The author makes no attempt at judging either of them nor does he provide an answer to the question, but he tries to indicate the advantages and drawbacks behind the two conceptions. He points out that the ethics of duty, whose nature is object-related, is bound up with the perception of a teaching occupation in terms of professionalism. On the other hand, the ethics of virtue emphasizes subject-related facets of moral actions since its principles lead to understanding of a teaching occupation in terms of vocation. While it can easily be asserted that under the ethics of virtue a greater stress is laid on a teacher’s moral excellence, one should notice that such an attitude cannot be inculcated through a series of university lectures because it develops as a lengthy process where personal experience plays a significant role. The dilemma presented in the title can be resolved by stating that both the ethics of duty as well as the ethics of virtue constitute a value which contributes to the professional development of a teacher and affects this process across its successive stages.
References
Bronk Andrzej. 1996. „Krajobraz postmodernistyczny”. Ethos 33–34: 84.
Bronk Andrzej. 1998. „Spór o postmodernizm” W Zrozumieć świat współczesny. Lublin.
Copleston F.. 1996. „Historia filozofii, t. VI: Od Wolffa do Kanta”. Warszawa.
Czerepaniak-Walczak Maria. 1997. „Aspekty i źródła profesjonalnej refleksji nauczyciela”. Toruń.
Dawid J.. 1948. „O duszy nauczycielstwa”. Warszawa.
Fukuyama Francis. 2000. „Wielki wstrząs. Natura ludzka a odbudowa porządku społecznego”. Warszawa.
Gołębniak Bogusława. 1998. „Zmiany edukacji nauczycieli. Wiedza – biegłość – refleksyjność”. Poznań.
Górnicka-Kalinowska J.. 1999. „Idea sumienia w filozofii moralnej”. Warszawa.
Grzybek Grzegorz. 2007. „Etyczne podstawy pracy socjalnej”. Bielsko-Biała.
Herbut Józef. 1997. „Transcendentalia”. W Leksykon filozofii klasycznej. Lublin.
Horowski Jarosław. 2007. „Paedagogia perennis w dobie postmodernizmu. Wychowawcze koncepcje o. Jacka Woronieckiego a kultura przełomu XX i XXI wieku”. Toruń.
Horowski Jarosław. 2008. Recenzja książki P. Kostyło, „Wykluczanie jako problem filozofii edukacji. Komentarz do badań empirycznych”. Rocznik Andragogiczny: 326–331.
Kawka Z.. 1998. „Między misją a frustracją. Społeczna rola nauczyciela”. Łódź.
Kostyło Piotr. 2008. „Wykluczanie jako problem filozofii edukacji. Komentarz do badań empirycznych”. Kraków.
Krąpiec Mieczysław Albert. 1996. „Metafizyka – ogólna teoria rzeczywistości”. W Wprowadzenie do filozofii. Lublin.
Krąpiec Mieczysław Albert. 1996. „Psychologia racjonalna”. Lublin.
Kuchta J.. 1939. „Nowe kierunki i dążenia współczesnej katolickiej pedagogiki (na tle chaosu we współczesnym wychowaniu)”. Lwów.
Kunowski Stefan. 1966. „Tomistyczne studia w dziedzinie pedagogiki”. W Pastori et Magistro. Praca zbiorowa dla uczczenia 50-lecia kapłaństwa Ks. Bpa P. Kałwy. Lublin.
Kwaśnica Robert. 2004. „Wprowadzenie do myślenia o nauczycielu”. W Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 2. Warszawa.
Kwiatkowska Henryka. 2000. „Kształcenie nauczycieli a nowe sposoby uczenia się człowieka”. W Współczesność a kształcenie nauczycieli. Warszawa.
Kwiatkowska Henryka. 2008. „Pedeutologia”. Warszawa.
MacIntyre Alasdair. 1996. „Dziedzictwo cnoty. Studium z teorii moralności”. Warszawa.
Mariański Janusz. 1995. „Młodzież między tradycją a ponowoczesnością”. Lublin.
Maritain Jacques. 2001. „Dziewięć wykładów o podstawowych pojęciach filozofii moralnej”. Lublin.
Michalski Konstanty. 1964. „Duszę dać”. W Dokąd idziemy. Pisma wybrane. Kraków.
Nowak Marian. 2005. „Charakter w pedagogice – historia i współczesność”. W Wychować charakter, Lublin.
Radziszewska-Szczepaniak D.. 2002. „Podstawy koncepcji sublimacji uczuć u św. Tomasza z Akwinu”. Olsztyn.
Rybak M.. 2004. „Etyka menadżera – społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa”. Warszawa.
Sareło Zbigniew. 2002. „Media w służbie osoby. Etyka społecznego komunikowania”. Toruń.
Starnawski Witold. 2008. „Prawda jako zasada wychowania. Podstawy pedagogii personalistycznej w nawiązaniu do myśli Karola Wojtyły – Jana Pawła II”. Warszawa.
Ślipko Tadeusz. 2004. „Zarys etyki ogólnej”. Kraków.
Tarnowski Janusz. 1982. „Problem chrześcijańskiej pedagogiki egzystencjalnej”. Warszawa.
Witek S.. 1995. „Cnota”. W Encyklopedia katolicka, t. 3. Lublin.
Witek S.. 1995. „Etos”. W Encyklopedia katolicka, t. 4. Lublin.
Wojtyła Karol. 2001. „Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maxa Schellera”. W Zagadnienie podmiotu moralności. Lublin.
Woroniecki Jacek. 1923–1924. „Studium nad kardynalną cnotą roztropności”. Kwartalnik Teologiczny Wileński 1–2.
Woroniecki Jacek. 1924. „Paedagogia perennis (Św. Tomasz a pedagogika nowożytna)”. Przegląd Teologiczny 5: 157.
Woroniecki Jacek. 1930. „Cnota kardynalna umiarkowania”. Szkoła Chrystusowa 5.
Woroniecki Jacek. 1931. „Cnota wstrzemięźliwości i wychowanie jej”. Szkoła Chrystusowa 3: 97–111.
Woroniecki Jacek. 1938. „Cnota kardynalna męstwa. Jej istotne cechy, niedomagania i wychowanie”. Szkoła Chrystusowa 4: 233–243.
Woroniecki Jacek. 1939. „Czynnik umysłowy w cnotach i wadach”. Szkoła Chrystusowa 8: 65–78.
Woroniecki Jacek. 1939. „Nawyk czy sprawność. Centralne zagadnienie pedagogiki katolickiej”. Wilno.
Woroniecki Jacek. 1961. „Rozwój osobistości człowieka”. W Wychowanie człowieka. Pisma wybrane. Kraków.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Stats
Number of views and downloads: 1242
Number of citations: 0