Znaczenie religijności w rozwoju i wychowaniu człowieka w świetle danych biograficznych i wybranych tekstów Janusza Korczaka
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2025.007Słowa kluczowe
religia, wychowanie religijne, rodzina, dziedzictwo rodzinne, Janusz Korczak, biografiaAbstrakt
Janusz Korczak pielęgnował i wzbogacał przez całe życie swoją duchowość, stając się osobą coraz bardziej uduchowioną poprzez czerpanie z bogactwa judaizmu, chrześcijaństwa, buddyzmu i hinduizmu, przy czym największe znaczenie miała dla niego religijna tradycja judaistyczna, stanowiąca jego dziedzictwo rodzinne. Był on teoretykiem i praktykiem wychowania oraz pisarzem – i w tych trzech wymiarach przejawia się jego religijność w odniesieniu do działalności pedagogicznej. Wskazuje na to analiza semantyczna przekazów biograficznych wychowanków, współpracowników i innych osób, z którymi Doktor pozostawał w bliskich relacjach, oraz napisanych przez niego tekstów.
Bibliografia
Bańko, M. (red.). (2005). Wielki słownik wyrazów obcych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Barszczewska, L. i Milewicz, B. (red.). (1989). Wspomnienia o Januszu Korczaku. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”.
Burska, L. (1998). Korczak, jakiego mniej znamy. Teksty Drugie, 3, 145–149.
Falkowska, M. (1989). Kalendarz życia, działalności i twórczości Janusza Korczaka. Warszawa: Nasza Księgarnia.
Furmański, W. (1993). Rola religii w systemie wychowania Janusza Korczaka. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej.
Gretkowski, A. (2017). O religijności i wierze Janusza Korczaka. Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego, 9, 527–542.
Griffiths, B. (2021). Universal Wisdom. A Journey Through the Sacred Wisdom of the World [Wieczysta mądrość religii świata]. W: A. Ziółkowski, The Inward Moment. The Human Being and the Sacred [Człowiek wobec sacrum] (s. 35–81). Lublin: Boni Libri. Znaczenie religijności w rozwoju i wychowaniu człowieka 143
Kamińska, A. (bez daty). O religijności Korczaka. Pobrano 5 maja 2023 z: https://www.pskorczak.org.pl/strony/pliki_pdf/o_religijnosci_korczaka.pdf.
Korczak, J. (1993). Dzieła, t. 7: Jak kochać dziecko. Momenty wychowawcze. Prawo dziecka do szacunku. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Latona.
Korczak, J. (1994). Sam na sam z Bogiem. Modlitwy tych, którzy się nie modlą. W: J. Korczak, Dzieła, t. 10: Senat szaleńców. Proza poetycka. Utwory radiowe (s. 7–38). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Latona.
Korczak, J. (2003). Dzieła, t. 11(1): Prawidła życia. Publicystyka dla dzieci. Warszawa: Instytut Badań Literackich.
Korczak, J. (2007). Dzieła, t. 11(3): Prawidła życia. Publicystyka dla dzieci. Warszawa: Instytut Badań Literackich.
Korczak, J. (2017). Dzieła, t. 13: Teoria a praktyka. Artykuły pedagogiczne (1919–1939). Warszawa: Instytut Badań Literackich.
Korczak, J. (2021). Dzieła, t. 15: Pisma czasu wojny (1939–1942). Warszawa: Instytut Badań Literackich.
Krzewska, E. i Skrzyniarz, R. (2014). Świecki święty. Bóg i religia w życiu Janusza Korczaka. W: M. Czepil, R. Bednarz-Grzybek i M. Hajkowska (red.), Janusz Korczak – przyjaciel dzieci: w nurcie rozważań pedagogicznych (s. 13–24). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Lewin, A. (1999). Korczak znany i nieznany. Warszawa: Agencja Edytorska Ezop.
Mazan-Mazurkiewicz, A. (2017). „Naiwne, śmieszne, naiwne, niedołężne, śmieszne, śmieszne” – Janusza Korczaka (nie)dosięganie Boga. Irydion. Literatura – teatr – kultura, 3(2), 89–98.
Merżan, I. (1987). Aby nie uległo zapomnieniu. Rzecz o Domu Sierot Krochmalna 92. Warszawa: Nasza Księgarnia.
Miller, L. (2016). Czy dzieci powinny wierzyć w Boga? Jak wiara może zbudować tożsamość dziecka, pewność siebie i stworzyć trwały fundament dorosłego życia. Białystok: Wydawnictwo Samsara.
Mortkowicz-Olczakowa, H. (1978). Janusz Korczak. Warszawa: Czytelnik.
Nasz Dom. Zrozumieć, Porozumieć się, Poznać, t. 2. (2009). Wybór i opracowanie M. Ciesielska, B. Puszkin. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy.
Niewęgłowski, J. (2003). Janusz Korczak: dziecko i Bóg. Seminare. Poszukiwania naukowe, 19, 315–326.
Olczak-Ronikier, J. (2011). Korczak. Próba biografii. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B.
Peck, M. S. (2016). Droga rzadziej przemierzana. Nowa psychologia miłości, wartości tradycyjnych i rozwoju duchowego. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.
Piotrowski, J. (1946). „Ojciec cudzych dzieci…” Wspomnienie o „Starym Doktorze” Januszu Korczaku skreślił Jan Piotrowski. Łódź: Wydawnictwo Poligrafika.
Rudniańska, H. (2005). Korczak, Tokarzewski i my. W: H. Rudniańska, Wspomnienia i rozmowa z Krystyną Shmeruk. Kraków: Rabid.
Rudnicki, Z. (2021). Portret duchowy Korczaka. Nieśmiała próba zarysu na kanwie Pamiętnika. Paedagogia Christiana, 48(2), 75–90.
Schneider, M. T. (2023). Janusz Korczak. Rzeźbiarz dziecięcych dusz. Katowice: Wydawnictwo STAPIS.
Sieradzka-Baziur, B. (2022). Rozwój duchowy dziecka w pedagogice Janusza Korczaka. Horyzonty Wychowania, 21(58), 11–21.
Sieradzka-Baziur, B. (2023). Przodkowie Janusza Korczaka a obraz rodziny w jego Sam na sam z Bogiem. Modlitwy tych, którzy się nie modlą. Studia Paedagogica Ignatiana, 26(4), 139–157.
Starczewska, K. (1997). Świadomość religijna Janusza Korczaka. W: H. Kirchner (red.), Janusz Korczak. Pisarz, wychowawca i myśliciel. Warszawa: Instytut Badań Literackich.
Wasercug, Z. (1928). [Samorząd dziecięcy w Domu Sierot dr. J. Korczaka. 15. „Kto chce się modlić?”]. Tłumaczenie z jidysz A. Geller, 2007, oprac. M. Ciesielska, 2010. Dos Kind, 3, 23–25 [przekład dotąd niepublikowany].
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 106
Liczba cytowań: 0