MUD-y i „teatr” internetowy – performanse czytania i pisania w sieci

Abstrakt

Net art jako sztuka, której wyznacznikiem jest istnienie w cyfrowym zapośredniczeniu technologicznym, swoim istotnym środkiem wyrazu czyni komunikat tekstowy istniejący na styku kodu literackiego i informatycznego. Ten ostatni służy odtwarzaniu zaprogramowanych wyjściowo obliczeń, choć dziś w rzeczywistości wysokopoziomowych języków programowania także całych zachowań kulturowych. Owa dwoistość, szczególnie problemowa dla statusu medium, jakim jest literatura, reorganizuje relację nadawczo-odbiorczą w komunikacji literackiej przez realizowanie treści w czasie rzeczywistym (in real time). Realizowanie kodu przez komputer, na bieżąco w cyberprzestrzeni, wydaje się strategią kluczową dla opisu poetyki nowego rodzaju tekstu wyrażanego medium maszyn cyfrowych. Głównym celem artykułu jest propozycja kategorii dramaturgii technologicznego czasu rzeczywistego, odnoszącej się do realizacji tekstu na bieżąco w zapośredniczeniu medium komputera podłączonego do sieci. Pojęcie dramaturgii, odnoszące się zarówno do tekstu literackiego, jak i zdarzeń z obszaru sztuk performatywnych, zaadaptowane tu zostało na potrzeby opisu sytuacji nowomedialnej.