Gdzie jest cel w zdaniach z "celowo" i kilka innych pytań o wyrażenia pokrewne
DOI:
https://doi.org/10.12775/LinCop.2015.001Słowa kluczowe
bez celu, bezcelowo, bezcelowy, celowo, celowy, działanie, niecelowo, niecelowy, intencjonalność, przymiotnik, przysłówek, semantykaAbstrakt
W artykule omawianych jest kilka wybranych zagadnień dotyczących semantyki wyrażeń związanych z pojęciem celu, tj. celowo, celowy, niecelowo, niecelowy, bezcelowo, bezcelowy oraz bez celu. Pytanie wyjściowe, zasygnalizowane w tytule, podnosi kwestię „lokalizacji” celu, o którym jest mowa w zdaniach z celowo: czy jest to cel zewnętrzny wobec tego, na co wskazuje samo orzeczenie (ktoś powiedział coś celowo à ktoś powiedział coś [p] po to, żeby osiągnąć coś innego [q], coś poza samym faktem powiedzenia p), czy jest to cel wewnętrzny, dotyczący samego orzeczenia (ktoś coś celowo zniszczył à ktoś chciał zniszczyć to coś, zniszczenie tego było jego celem). Tę dwuznaczność zdań z przysłówkiem celowo, a także z przymiotnikiem celowy po części rozstrzyga typ czasownika w funkcji orzeczenia, jednak nie jest to test niezawodny, a co za tym idzie – istnieją zdania pod tym względem niejednoznaczne (np. celowe działanie à takie, które samo jest celem, albo takie, które jest nakierowane na jakiś cel). Wszystkie przywołane wyżej wyrażenia są dalej analizowane pod kątem „zlokalizowania” celu.
Na to rozróżnienie nakłada się kolejne, związane z perspektywą – obiektywną bądź subiektywną – zdania, tzn. z tym, czy nadawca ma na myśli cel samego podmiotu działania (wewnętrzny albo zewnętrzny à perspektywa subiektywna), czy przeciwnie – pomija cele samego podmiotu i ocenia jego działanie z punktu widzenia pewnych wyznaczonych przez siebie samego „obiektywnych” celów, jak w zdaniach: Rząd podejmuje bezcelowe działania. Przywrócenie pracownika do pracy byłoby niecelowe. Ostatecznie możliwe są zatem trzy „lokacje” celu w zdaniach z interesującymi nas wyrażeniami, i w związku z tym trzy „typy celu”: subiektywny cel wewnętrzny, subiektywny cel zewnętrzny oraz cel obiektywny (zawsze zewnętrzny wobec tego, na co wskazuje zdanie). Niektóre z tych wyrażeń jednoznacznie wyznaczają ów typ (bezcelowo, bezcelowy i bez celu), inne są dwuznaczne (celowo, niecelowo) czy nawet trójznaczne (jak celowy).
Bibliografia
AUSTIN J., 1977, Jestem niewinny, Znak 29, s. 667–696.
BOGUSŁAWSKI A., 1977, Problem of the Thematic-Rhematic Structure of Sentences, Warszawa: PWN.
BOGUSŁAWSKI A., 1991, Semantic Primes for Agentive Relations, Lingua Posnaniensis XXXII/XXXIII, Poznań, s. 39–64.
BOGUSŁAWSKI A., 1999, Inherently thematic or rhematic units of language, w: E. Hajičova et al. (red.), Travaux du Circle Linguistique de Prague 3, Amsterdam, s. 211–224.
BOGUSŁAWSKI A., 2003, Aspekt i negacja, Warszawa: KLF UW.
BOGUSŁAWSKI A., 2008, Semantyka, pragmatyka. Leksykografa głos demarkacyjny. Warszawa: BEL Studio.
BOGUSŁAWSKI A., 2009, Myśli o gwiazdce i regule, Warszawa: BEL Studio.
DANTO A. C., 1963, What Can We Do, The Journal of Philosophy 60, s. 435–448.
DAVIDSON D., 1966, The Logical Form of Action Sentences, w: N. Rescher (red.), The Logic of Decision and Action, Pittsburgh: University of Pittsburgh Press.
DURAJ-NOWOSIELSKA I., 2007, Robić coś i coś powodować. Opozycja agentywności i kauzatywności w języku polskim. Warszawa: Wydział Polonistyki UW.
DURAJ-NOWOSIELSKA I., 2012, Nie przypadkiem o niechcący. Szkic semantyczny, Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
DURAJ-NOWOSIELSKA I., 2013, O teście negacji, kontekstach interpretacyjnych i zdaniach „wyratowanych”, Linguistica Copernicana 2(10), s. 161–191.
[EJP] URBAŃCZYK S., KUCAŁA M. (red.), Encyklopedia Języka Polskiego, 1999, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Ossolineum.
FREGE G., 1977, Pisma semantyczne, przeł. B. Wolniewicz, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
GROCHOWSKI M., 1980, Pojęcie celu. Studia semantyczne, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Ossolineum.
HAMPSHIRE S., 1959, Thought and Action, London: Chatto & Winds.
KLEMENSIEWICZ Z., 1968, Zarys składni polskiej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
RYLE G., 2000, Courses of Actions or the Uncatchableness of Mental Acts, w: A. O’Hear (red.), Philosophy – The Journal of the Royal Institute of Philosophy, t. 75/293, s. 331–344.
SACKS O., 1996, Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem, Poznań: Zysk i S-ka.
SEARLE J., 1983, Intentionality. An Essay in the Philosophy of Mind, Cambridge–New York: Cambridge University Press.
[SJP] Szymczak M. (red.), Słownik Języka Polskiego, 1992, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
WRÓBEL H., 1999, Czasownik, w: R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, t. II: Słowotwórstwo, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 536–583.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 701
Liczba cytowań: 0