Zniewolone partykuły. Wyrażenia funkcyjne jako narzędzia w semantyce składnikowej
DOI:
https://doi.org/10.12775/LinCop.2010.022Słowa kluczowe
wyrażenia funkcyjne, czasowniki, wiedza, akt mowy, metodologia, ustalanie komponentów znaczeniaAbstrakt
The article investigates the possible usage of the functional expressions as appropriate tools in the analysis of the semantic properties of selected verbs. The main aim of the article is to compare the linguistic units belonging to different parts of speech, but having the same, nontrivial, semantic components. ‘Enslaving’ of an expression is understood here as using it as an analytical tool for identifying semantic components of other linguistic units. Such tools used in this paper include the expressions: jakoby (‘purportedly’), podobno (‘reportedly’), rzekomo (‘allegedly’), według X-a (‘according to’), and as the objects undergoing the analysis the following verbs: twierdzić, że p (‘to claim’), stwierdzić, że p (‘to state’), utrzymywać, że p (‘to maintain’), uważać, że p (‘to think/consider’), myśleć, że p (‘to think’), and sądzić, że p (‘to suppose’).
Bibliografia
BOGUSŁAWSKI A., 1988, Język w słowniku. Desiderata semantyczne do wielkiego słownika polszczyzny, Wrocław: Ossolineum.
BOGUSŁAWSKI A., 1994, Czy wiedza, że p pociąga za sobą inny stan mentalny?, w: J. Pelc (red.), Znaczenie i prawda, Warszawa: PWN, s. 391–411.
BOGUSŁAWSKI A., 2005, Do teorii czasownika „powiedzieć”, Polonica XXIV–XXV, s. 139–155.
BOGUSŁAWSKI A., 2007, A study in the linguistics-philosophy interface, Warszawa: BEL Studio.
BOGUSŁAWSKI A., 2008, Semantyka, pragmatyka. Leksykografa głos demarkacyjny, Warszawa: Wydawnictwo TAKT.
BOGUSŁAWSKI A., 2009, Myśli o gwiazdce i regule, Warszawa: BEL Studio.
BOGUSŁAWSKI A., DANIELEWICZOWA M., 2005, Verba Polona Abscondita. Sonda słownikowa III, Warszawa: Katedra Lingwistyki Formalnej.
BOJAR B., 1978, Polskie czasowniki dotyczące procesów informacyjnych. Elementy metainformacji w tekstach języka naturalnego, w: Studia językoznawcze. Streszczenia prac doktorskich 3, Wrocław–Warszawa: Ossolineum, s. 7–45.
DANIELEWICZOWA M., 2002, Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych, Warszawa: Katedra Lingwistyki Formalnej.
GROCHOWSKI M., 1986, Polskie partykuły. Składnia, semantyka, leksykografia, Prace Instytutu Języka Polskiego PAN, Wrocław: Ossolineum Wrocław.
GROCHOWSKI M., 1993, Konwencje semantyczne a definiowanie wyrażeń językowych, Biblioteka Myśli Semiotycznej nr 25, Warszawa: Zakład Semiotyki Logicznej Uniwersytetu Warszawskiego.
GROCHOWSKI M., 1997, Wyrażenia funkcyjne. Studium leksykograficzne, Kraków: IJP PAN.
ISJP: Bańko M. (red.), 2000, Inny słownik języka polskiego, Warszawa: PWN.
ŁOJASIEWICZ A., 1992, Własności składniowe polskich spójników, Warszawa: Wydawnictwa UW.
RESZKA J., 2001, Predykaty implikujące pojęcie zła w języku polskim, Kraków: Wydawnictwo Naukowe DWN.
STĘPIEŃ M., 2008, O wzajemnym przenikaniu się ewidencjalności i modalności (na przykładzie wybranych polskich czasowników i wyrażeń funkcyjnych), w: B. Wiemer, V. A. Plungjan (red.), Lexikalische Evidenzialitätsmarker im Slavischen (Wiener Slawistischer Almanach, Sonderband 72), s. 313–333.
STĘPIEŃ M., 2010, Mówienie i prawda. O czasownikowych wykładnikach wiedzy niezweryfikowanej przez mówiącego, Warszawa: Wydawnictwo Wydziału Polonistyki UW oraz BEL Studio.
WAJSZCZUK J., 1997, System znaczeń w obszarze spójników polskich. Wprowadzenie do opisu, Warszawa: Katedra Lingwistyki Formalnej UW.
WIEMER B., 2006, Particles, parentheticals, conjunctions and prepositions as eviden-tiality markers in contemporary Polish, Studies in Polish Linguistics 3, s. 5–67.
WIERZBICKA A., 1969, Dociekania semantyczne, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
WIERZBICKA A., 1971, Metatekst w tekście, w: M. R. Mayenowa (red.), O spójności tekstu, Wrocław: Ossolineum, s. 105–121.
WIERZBICKA A., 1980, Lingua mentalis. The semantics of natural language, Sydney–
–Nowy Jork–Londyn etc.: Academic Press.
WIERZBICKA A., 1987, English speech act verbs. A semantic dictionary, Sydney–San Diego–New York: Academic Press.
ZARON Z., 1980, Ze studiów nad semantyką i składnią czasownika. Polskie czasowniki z uzupełnieniem werbalnym oznaczające relację osobową z argumentem zdarzeniowym, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
ZARON Z., 2000, 2001, 2002, Właściwości semantyczne orzeczeń. Preparacje składniowe, Prace Filologiczne, Cz. I, t. XLV, s. 681–691; Cz. II, t. XLVI, s. 673–682; Cz. III, t. XLVII, s. 443–460, Warszawa.
ZARON Z., 2009, Problemy składni funkcjonalnej, Warszawa: Bel Studio: Wydział Polonistyki UW.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 693
Liczba cytowań: 0