Formy osobowe a znaczenie czasowników. Na materiale wybranych jednostek języka z pogranicza klasy orzeczeń mówienia oraz orzeczeń epistemicznych
DOI:
https://doi.org/10.12775/LinCop.2009.022Słowa kluczowe
performatywy, jednostki języka, czasowniki epistemiczne, czasowniki odsyłające do aktów mowyAbstrakt
This article discussed the nature of selected Polish verbs. The main claim considered here is that if these verbs can be recognized as performatives, then the difference between their perfromative and non-performative forms is semantic rather than pragmatic. The question whether there can exist in Polish linguistic units twierdzę, że_ (I claim that_ ), deklaruję, że_ (I declare that_), zapewniam, że_ (I assure that_), oświadczam, że_ (I state that_) homonymic with descriptive forms which belong to a whole paradigm of the verbs twierdzić, że_ (to declare that_) deklarować, że_ (to declare that_), zapewniać, że_ (to assure that_), oświadczać, że_ (to state that_) is also raised.The aim of this essay is to try to answer these questions.
Bibliografia
AUSTIN J. L., 1993, Mówienie i poznawanie. Rozprawy i wykłady filozoficzne, tłum. B. Chwedeńczuk, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
BAŃKO M. (red.), 2000, Inny słownik języka polskiego, Warszawa: PWN.
BELLERT I., SALONI Z., 1972, O opisie semantycznym haseł czasownikowych, w: Semantyka i słownik, Wrocław: Ossolineum, s. 223–236.
BOGUSŁAWSKI A., 1976, O zasadach rejestracji jednostek języka, Poradnik Językowy, z. 8, s. 356–364.
BOGUSŁAWSKI A., 1979, Perfomatives or metatextual comments?, Kwartalnik Neofilologiczny XXVI, s. 301–326.
BOGUSŁAWSKI A., 2004, Aspekt i negacja, Warszawa: Wydawnictwo Takt.
BOGUSŁAWSKI A., 2007, A study in the linguistics-philosophy interface, Warszawa: BEL Studio.
BOGUSŁAWSKI A., 2008, Semantyka, pragmatyka. Leksykografa głos demarkacyjny, Warszawa: Wydawnictwo Takt.
CHOJAK J., ZARON Z., 2005b, Wyznaczniki aktualizacji zdarzenia, Polonica XXIV–XXV, s. 33–44.
DANIELEWICZOWA M., 1998, O szczególnych właściwościach 1. os. l. poj. czasu teraźniejszego pewnych czasowników mentalnych, Prace Filologiczne XLIII, s. 119–129.
DANIELEWICZOWA M., 2002, Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych,
Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Katedra Lingwistyki Formalnej.
GRICE P. H., 1977, Logika a konwersacja, tłum. J. Wajszczuk, Przegląd Humanistyczny, 6, s. 85–99.
GROCHOWSKI M., 1993, Konwencje semantyczne a definiowanie wyrażeń językowych, Warszawa: Biblioteka Myśli Semiotycznej.
URMSON J. O., 1969, Parenthetical verbs, w: Philosophy and ordinary language, Urbana– –Chicago: University of Illinois Press, s. 220–240.
VENDLER Z., 1976: Illocutionary suicide, w: Issues in the philosophy of language, Yale: International Phenomenological Society, s. 135–145.
WIERZBICKA A., 1987, English speech act verbs. A semantic dictionary, Sydney–San Diego– New York: Academic Press.
ZARON Z., 1980, Ze studiów nad semantyką i składnią czasownika. Polskie czasowniki z uzupełnieniem werbalnym oznaczające relację osobową z argumentem zdarzeniowym,
Wrocław: Ossolineum.
ZARON Z., 2000, 2001, 2002, Właściwości semantyczne orzeczeń. Preparacje składniowe, w: Prace Filologiczne, cz. 1, t. XLV, s. 681–691; cz. 2, t. XLVI, s. 673– –682; cz. 3, t. XLVII, s. 443–460, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
ZARON Z., CHOJAK J., 2005a, Wyznaczniki tematu wypowiedzi, Polonica XXIV–XXV, s. 21–31.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 461
Liczba cytowań: 0
