Język rumuński jako pośrednik pomiędzy tureckim a polskim
DOI:
https://doi.org/10.12775/LinCop.2024.012Słowa kluczowe
etymologia, język polski, język rumuński, język turecki, język osmańskiAbstrakt
Istnieje w języku polskim grupa ponad tysiąca wyrazów, które przybyły do Polski na fali wpływu kulturowego Imperium Osmańskiego, i szerzej Orientu, i które z tego powodu często określa się wspólnie jako „turcyzmy”. Część ich jednak turcyzmami nie jest, ponieważ zostały zapożyczone nie bezpośrednio z tureckiego, a za pośrednictwem jakiegoś innego języka. Niniejszy artykuł skupia się na pośrednictwie rumuńskim. Spośród „turcyzmów” polskich wybraliśmy te, które są obecne też w rumuńskim, i co więcej, ich rumuńskie warianty są fonetycznie lub semantycznie bliższe postaciom polskim niż formy tureckie – a także te, które z innych powodów były już w literaturze podejrzewane o pochodzenie rumuńskie. Uzbieraliśmy w ten sposób grupę ponad sześćdziesięciu leksemów; część z nich istotnie okazała się rumunizmami, w części pośrednictwo rumuńskie trzeba wykluczyć, a część wymaga dalszych badań.
Bibliografia
Antal H., 1924, Magyar szavak története, Budapest: Kókai Lajos.
Arapu V., 2011, Comunitatea evreiască și raporturile economice dintre Țara Moldovei și Polonia (a doua jumătate a sec. XVIII), Revista Științifică a Universității de Stat din Moldova 4(44), s. 25–41.
Arapu V., 2021, Relațiile comerciale dintre Moldova și Polonia în a doua jumătate a secolului al XVIII-lea, București: Eikon.
Atanasiu A.D., 1919, La Roumanie et les provinces roumaines, Paris: Dufrénoy.
Äxmätyanov (2001): Әхмәтьянов Р., Татар теленең кыскача тарихи-этимоло- гик сүзлеге, Казан: Татарстан китап нәшрияты.
Baysal S.C., 2021, Meninski’nin Thesaurus Linguarum Orientalium Turcicæ, Arabicæ, Persicæ (Doğu Dilleri Türkçe-Arapça-Farsçanın Hazinesi) Adlı Eserindeki Vulgarize (Halklılaşmış) Kelimelerin Fonetik Açıdan İncelenmesi, praca doktorska, İstanbul Üniversitesi.
Bazielich B., 2016, Tkaniny ludowe w produkcji masowej, Zeszyty Etnologii Wrocławskiej 1(24), s. 25–35.
Bąk S. et al. (red.), 1966–, Słownik polszczyzny XVI wieku, Ossolineum.
BER: Georgiev et al. (1971–).
Boryś W., 2005, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Brückner A., 1927, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza.
Budu M., 2016, Türkçeden Rumenceye Geçen Kelimelerin Fono-Semantik Başkalaşması, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi 53, s. 1–18.
Bufli G., Rocchi L., 2021, A Historical-Etymological Dictionary of Turkisms in Albanian (1555–1954), Trieste: Edizioni Università di Trieste.
Chilińska M., 2020, Krótka opowieść o mapie podróży, [online:] slowacki.al.uw.edu.pl/krotka-opowiesc-o-mapie-podrozy, [24.03.2024].
Chudzik M., 2011, Problemy toponomastów, Respectus Philologicus 20(25), s. 202–208.
Clauson G., 1972, An Etymological Dictionary Pre-Thirteenth-Century Turkish, Oxford: Clarendon Press.
Corfus I., 1983, Documente privitoare la istoria României culse din arhivele polone. Secolul al XVII-lea, București: Editura Academiei Republicii Socialiste România.
Costețchi G., 2020, Repere istoriografice privind criza politico-militară din Rzeczpospolita (1648–1674) și impactul ei asupra Moldovei, w: A. Hanganu et al. (red.), Materialele Conferinței științifice a doctoranzilor Tendințe contemporane ale dezvoltării științei: viziuniu ale tinerilor cercetători, t. 2, Chișinău: Universitatea de Stat „Dimitrie Cantemir”, s. 38–44.
Czubek J. (wyd.), 1925, Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła peregrynacja do Ziemi Świętej (1582–1584), Kraków: Polska Akademja Umiejętności.
Darowski A., 1894, Szkice historyczne, Petersburg: Księgarnia Polska K. Grendyszyńskiego.
DELR: Dicționarul etimologic al limbii române, [online:] delr.lingv.ro, [23.03.2024].
DEX: dexonline. Dicționare ale limbii române, [online:] dexonline.ro, [23.03.2024].
DHLF: Rey et al. (2010).
Donuk A., 1988, Eski Türk Devletlerinde İdarî-Askerî Unvan ve Terimler, İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayınları.
Dziubiński A., 1965, Drogi handlowe polsko-tureckie w XVI stuleciu, Przegląd Historyczny 56(2), s. 232–259.
Džunková K., 2012, Turkické výpožičky v slovenčine, praca magisterska, Univerzita Karlova v Praze.
EATS: Kanar (2011).
Emanov (2023): Еманов А.Г., Черноморские порты Золотой Орды по кастильской «Книге знаний всех царств» XIV века, Золотоордынское обозрение 11(3), s. 611–635.
Emecen F., 2011, Osmanlı Klasik Çağında Siyaset, İstanbul: Kapı Yayınları.
Emiroğlu Ö., 2005, Lehçeye Türkler Tarafından Taşınan Türkçe Arapça Farsça Kelimeler ve Kullanım Boyutları, Belleten 53, s. 69–92.
Ercilasun A.B., Akkoyunlu Z., 2015, Kâşgarlı Mahmud Dîvânu Lugâti’t-Türk. Giriş – Metin – Çeviri – Notlar – Dizin, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
ESJS: Havlová/Janyšková (1989–2022).
ESUM: Mel’nyčyk et al. (1982–2012).
eSWil: Edycja elektroniczna Słownika wileńskiego, [online:] eswil.ijp.pan.pl, [luty/ marzec 2024].
Język rumuński jako pośrednik pomiędzy tureckim a polskim 191 eSXVII: Gruszczyński [online].
f19: Automatyczna analiza fleksyjna polszczyzny XIX wieku, [online:] www.f19.uw.edu. pl, [luty/marzec 2024].
Falkowski J., 1938, Północno-wschodnie pogranicze Huculszczyzny, Lwów: Towarzystwo Ludoznawcze.
Fałowski A., 2023, Ile jest słów pochodzenia ukraińskiego we współczesnej polszczyźnie ogólnej?, LingVaria 35, s. 63–72.
Filin et al. (1980): Филин Ф.П. et al. (red.), Словарь русского языка XI–XVII вв., t. 7, Москва: Наука.
Gaznevi E., [w przygotowaniu], Classification of Turkish Origin Words in Polish Vocabulary.
Georgiev et al. (1971–): Георгиев И.В. (red.), Български етимологичен речник, София: Академично издателство „Проф. М. Дринов”.
Georgiewa-Okoń J., 2019, Turcyzmy w bułgarskich dialektach południowo-wschodnich. Dialekty rodopskie i wschodnie dialekty rupskie, Kraków: Księgarnia Akademicka.
Gerstner K., 2018, Hangtörténet, w: J. Kiss, F. Pusztai (red.), A magyar nyelvtörténet kézikönyve, Budapest: Tinta Könyvkiadó, s. 103–128.
Gold D.L., 2013, Wprowadzenie do dyskusji o pochodzeniu polskiego jarmułka i jego etymologicznych odpowiedników w innych językach słowiańskich, LingVaria 15, s. 113–114.
Gościecki X.F., 1732, Poselstwo wielkie Jasnie Wielmoznego Stanisława Chomentowskiego […] do Achmeta IV sołtana tureckiego, Lwów: Drukárnia Collegium Societatis Jesu.
Greceanu R.I., 1970, Istoria domniei lui Constantin Basarab Brîncoveanu voievod (1688–1714), București: Editura Academiei Republicii Socialiste România.
Greń Z., Krasowska H., 2008, Słownik górali polskich na Bukowinie, Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.
Gruszczyński W. (red.)., [online], Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, [online:] sxvii.pl, [luty/marzec 2024].
Güzel F., 2019, Türkiye Türkçesi Ağızlarında Yapım Ekleri, Ankara: Türk Dil Kurumu. Harkavec’ (2018): Гаркавец А., Кыпчакский словарь, Алматы: Баур.
Havlová E., Janyšková I., 1989–2022, Etymologický slovník jazyka staroslověnského, Praha – Brno: Academia, Tribun EU.
Hübschmann H., 1897, Armenische Grammatik, cz.1. Armenische Etymologie, Leipzig: Breitkopf & Härtel.
İbn İbrâhîm M., 2015, Fenn-i Humbara. Humbara ve Ateşli Silahlar, wyd. S. Aydüz, Ş. Can, İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı.
ILGIKP: Kąś (2015–2019).
İnalcık H., 2012, Bog̲ h̲ dān, w: P. Bearman (red.), Encyclopaedia of Islam. New
Edition Online (EI-2 English), Brill, [online:] https://referenceworks.brill.com/display/entries/EIEO/SIM-1466.xml, [13.04.2024].
ITALR: Suciu (2010).
Jabłonowski W., 1967, Pamiętniki z lat 1851–1893. Wybór, wyd. J. Fijałek, Wrocław: Ossolineum, Wydawnictwo PAN.
Jawor G., 2000, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Kakuk S., 1973, Recherches sur l’histoire de la langue osmanlie des XVIe et XVIIe siècles. Les éléments osmanlis de la langue hongroise, The Hague–Paris: Mouton.
Kanar M., 2011, Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü, İstanbul: Say Yayınları.
Karłowicz J., 1894–1905, Słownik wyrazów obcego a mniej jasnego pochodzenia używanych w języku polskim, Kraków: G. Gebethner i spółka.
Kąś J., 2011, Słownik gwary orawskiej, Kraków: Księgarnia Akademicka.
Kąś J., 2015–2019, Ilustrowany leksykon gwary i kultury podhalańskiej, Bukowina Tatrzańska–Nowy Sącz i in.: Bukowiańskie Centrum Kultury „Dom Ludowy” i in.
KEWT: Stachowski M. (2019).
Kolberg O., 1962, Dzieła wszystkie, t. 29: Pokucie, Wrocław–Poznań: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze.
Kołodziejczyk D., 2000, Ottoman-Polish Diplomatic Relations (15th–18th Century), Leiden–Boston–Köln: Brill.
KorBa: Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w. (do 1772 r.), [online:] korba.edu.pl, [luty/marzec 2024].
Kornodudova (2010): Корнодудова Н., Походження, склад и функціонування морської термінології в українській літературній мові, Мовознавчий вісник 10, s. 280–284.
Kostecka-Sadowa A., 2015a, Rzeczownikowe zapożyczenia wschodniosłowiańskie w gwarach polskich, Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN.
Kostecka-Sadowa A., 2015b, Zapożyczenia tureckie w gwarach polskich, Slavia Occidentalis 72(1), s. 73–104.
Kütükçü B.A., 2023, Osmanlı Ahidnâme Geleneğinin Doğuşu: Anadolu Selçuklu ve Beylikler Dönemi Ahidnâmeleri Hakkında Bir Araştırma, Library, Archive and Museum Research Journal 4(2), s. 163–174.
LEIO: Schweickard (2023–).
Leschber (2008): Лешбер К., Румынские диалектные слова с украинской этимологией: характерные черты и ареальное распостранение, w: А.А. Плотникова et al. (red.), Карпато-балканский диалектный ландшафт: Язык и культура. Памяти Галины Петровны Клепиковой, Москва: Институт славяноведения РАН, s. 139–157.
Leschber C., 2011, Lehnwege einiger Orientalismen und Wörter eurasischer Herkunft im Rumänischen und den sonstigen Balkansprachen, Studia Etymologica Cracoviensia 16, s. 33–61.
Linde S.B., 11807–1814, Słownik języka polskiego, Warszawa: Drukarnia XX. Piiarów.
Linde S.B., 21854–1860, Słownik języka polskiego, Ossolineum.
Magocsi P.R., 2018, Historical Atlas of Central Europe, Toronto–Buffalo–London: University of Toronto Press.
Majtczak T., Sieradzka-Baziur B., Mika D., 2013, O zapożyczeniach turkijskich w języku polskim, Roczniki Humanistyczne 65(6), s. 93–107.
Malinowski L., 1892, O niektórych wyrazach ludowych polskich, Kraków: Akademia Umiejętności.
Mallouf N., 1856, Dictionnaire français-turc, Paris: Maisonneuve et Cie.
Mańkowski T., 1935, Sztuka islamu w Polsce w XVII i XVIII wieku, Kraków: Polska Akademja Umiejętności.
Men.: Meninski F. à Mesgnien, 1680–1687, Complementum thesauri linguarum orientalium…, Vienna.
Mikosza J., 1787, Obserwacye polityczne państwa tureckiego, Warszawa: Michał Gröll.
Milewski D., 2016, Wojenne interludium: stosunki polsko-mołdawskie w latach 1676–1683, w: D. Milewski (red.), Król Jan III Sobieski i Rzeczpospolita w latach 1674–1683, Warszawa: Muzeum Króla Jana III w Wilanowie, s. 227–254.
Milewski D., 2022, Între mit și realitate. Relațiile polono-moldovenești ca subiect de cercetare, w: L. Chiriac et al. (red.), Simpozion științific internațional „Două maluri ale nistrului – un viitor comun” Chișinău, 9–10 iulie 2022, Tiraspol: Universitatea de Stat din Tiraspol, s. 33–34.
Minikowska T., 1980, Wyrazy ukraińskie w polszczyźnie literackiej XVI w., Warszawa–Poznań–Toruń: PWN.
Mitu M., 1965, Etimologii românești în « Dicționarul limbii polone », Romanoslavica 12, s. 67–92.
Mitu M., 2010, Câteva observații pe marginea lexicului păstoresc de origine română în limba polonă, Romanoslavica 46, s. 171–178. MK: Ercilasun/Akkoyunlu (2015).
Motylewicz J ., 2 004, K upcy z krajów i mperium t ureckiego w handlu n addniestrzańskim w połowie XVIII w., Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historica III 21, s. 375–386.
Mytnik I., 2022, Słownik historyczno-etymologiczny antroponimów ziemi chełmskiej (XVI–XVII wiek), Warszawa–Lublin: Wydawnictwo KUL.
Németh M., 2005, Remarks on the Etymology of Hung. hajdú ‘Herdsman’ and Tkc. haydamak ‘Brigand’, Studia Etymologica Cracoviensia 10, s. 297–309.
Németh M., 2008, Zapożyczenia węgierskie w gwarze orawskiej i drogi ich przenikania, Kraków: Księgarnia Akademicka.
Nitsch K. et al. (red.), 1953–2002, Słownik staropolski, Ossolineum.
Otwinowski S., 1879, Giulistan to jest Ogród różany, wyd. J. Janicki, Warszawa: Drukarnia M. Ziemkiewicza i W. Noakowskiego.
Pascu Ș. et al., 1971, Atlas istoric, București: Editura didactică și pedagogică.
Pavet de Courteille M., 1870, Dictionnaire turk-oriental, Paris: L’Imprimerie impériale.
Pietraszewski I., 1846, Nowy przekład dziejopisów tureckich dotyczących historyi polskiéj, t. 1, Berlin: B. Behr.
Pilsztynowa R.S. z Rusieckich, 1957 [1760], Proceder podróży i życia mego awantur, wyd. M. Pelczyński, R. Pollak, Kraków: Wydawnictwo Literackie. [Cyt. za SHET].
Potocki hr. J., 1788, Voyage en Turquie et en Égypte, fait en l’année 1784, Paris: Royez.
Potocki hr. J., 1789, Podróż do Turek y Egyptu, Warszawa: Drukarnia Wolna.
Potocki W., 1924, Wojna chocimska, wyd. A. Brückner, Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza.
Pułaski F. (wyd.), 1907, Źródła do poselstwa Jana Gnińskiego wojewody chełmińskiego do Turcyi w latach 1677–1678, Warszawa: Świdzińscy i Ordynacya Krasińskich. R: Радловъ В.В., 1893–1911, Опытъ словаря тюркскихъ нарѣчій. Versuch eines Wörterbuches der Türk-Dialecte, Санктпетербургъ: Императорская академія наукъ.
Redhouse J.W., 1856, Redhouse’s Turkish Dictionary, London: Bernard Quaritch.
Rey A. et al. (red.), 2010, Dictionnaire historique de la langue française, Paris: Le Robert.
Reychman J., 1976, Józef Mikosza. 1744–1825, w: Internetowy polski słownik biograficzny, [online:] ipsb.nina.gov.pl, [06.03.2024].
Rocchi L., 2007, Ricerche sulla lingua osmanli del XVI secolo. Il corpus lessicale turco del manoscritto fiorentino di Filippo Argenti (1533), Wiesbaden: Harrassowitz.
Rocchi L., 2011, Il Dizionario Turco-Ottomano di Arcangelo Carradori (1650), Trieste: Edizioni Università di Trieste.
Rocchi L., 2012, Il “Dittionario della Lingua Turchesca” di Pietro Ferraguto (1611), Trieste: Edizioni Università di Trieste.
Rocchi L., 2016–2017, Addenda from pre-Meninski transcription texts to Stanisław Stachowski’s “Osmanlı Türkçesinde Yeni Farsça Alıntılar Sözlüğü”, Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis 133, s. 182–202, 203–219, 221–243, 275–289, 291–307 + t. 134, s. 15–31, 33–51, 103–121, 123–142, 143–161, 163–183.
Rocchi L., 2017, Le Petit Dictionaire de Jean Palerne (1584) et sa partie turque, w: M. Németh, B. Podolak, M. Urban (red.), Essays in the History of Languages and Linguistics. Dedicated to Marek Stachowski on the occasion of his 60th birthday, Kraków: Księgarnia Akademicka, s. 545–567.
Ružićka-Ostoić C., 1879, Türkisch-deutsches Wörterbuch mit Transcription des Türkischen, Wien: [wydanie własne].
Rybatzki V., 2003, Middle Mongol, w: J. Janhunen (red.), The Mongolic Languages, London–New York: Routledge, s. 57–82.
Rycaut (1678a): Rigaut [P.], 1678, Histoire de l’état present de l’Empire Ottoman, Amsterdam: Briot, Abraham Wolfgank.
Rycaut P., 1678b, Monarchia Turecka, tłum. H. Kłokocki, Słuck: Drukarnia Słucka.
Șăineanu L., 1900, Influența orientală asupra limbei și culturei române, t. II-2, Bucuresci: Gutenberg, Joseph Göbl.
Sâmi ( .سامی ش.، قاموس تركی، در سعادت: اقدام :( 1899
Sanžeev/Orlovskaja/Ševernina (2015–2018): Санжеев Г.Д., Орловская М.Н., Шевернина З.В., Этимологический словарь монгольских языков, Москва: Институт востоковедения РАН.
Schweickard W., 2023–, Lessico Etimologico Italiano. Orientalia, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag.
Şenyüz F., 2009, Nehcü’l–Ferādis’teki Terzilik Terimleri Ve Bu Terimlerin Türkiye Türkçesindeki Kullanımları, International Journal of Social Science 2(1), s. 69–88.
SGO: Kąś (2011).
SHET: Stachowski S. (2014).
Sławski F., 1952–, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego.
Sławski F. et al. (red.), 1974–, Słownik prasłowiański, Ossolineum.
Solak J., 2013, Polska i Mołdawia – meandry wspólnej historii, w: M. Kosienkowski (red.), Spotkania polsko-mołdawskie, Lublin: Episteme, s. 33–41.
Spieralski Z., 1967, Awantury mołdawskie, Warszawa: Wiedza Powszechna.
SPsł: Sławski et al. (1974–).
SPXVI: Bąk et al. (1966–).
SStp: Nitsch et al. (1953–2002).
Stachowski K., 2021, Żywotność leksyki osmańskiej w polszczyźnie, w: M. Dyras,
K. Stachowski, J. Stradomski (red.), Słowianie a Imperium Osmańskie. Konflikty, koegzystencje, dziedzictwo, Kraków: Scriptum, s. 79–106.
Stachowski M., 2005, Uwagi o zapożyczeniach ałtajskich w języku prasłowiańskim i kwestie pokrewne, w: E. Siemieniec-Gołaś, M. Pomorska (red.), Turks and non-Turks. Studies on the history of linguistic and cultural contacts, Kraków: Księgarnia Akademicka, s. 437–454.
Stachowski M., 2013, Uwagi o jarmułce, LingVaria 15, s. 119–124.
Stachowski M., 2017, Slawische Bezeichnunhen für Moschee unter besonderer Berücksichtigung des Polnischen, Schlesischen, Tschechischen und Slowakischen, w: I. Janyšková, H. Karlíková, V. Boček (red.), Etymological research into Czech. Proceedings of the Etymological Symposium Brno 2017, 12–14 September 2017. Brno, Praha: Lidové noviny, s. 361–369.
Stachowski M., 2018, Slavic Languages in Contact, 1: Tobacco – Some Slavic Designations in Their Areal Context, Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis 135, s. 227–234.
Stachowski M., 2019, Kurzgefaßtes etymologisches Wörterbuch der türkischen Sprache, Kraków: Księgarnia Akademicka.
Stachowski M., 2020, Slavic Languages in Contact, 4: Turkic in Slovak – A Short Note, Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis 137, s. 199–203.
Stachowski M., 2021, Chronology of Lenition of *-g(-) i n Turkish, w : T. K araayak, U. Uzunkaya (red.), Esengü Bitig. Doğumunun 60. Yılında Zuhal Ölmez Armağanı, İstanbul: Kesit, s. 703–717.
Stachowski M., 2023, Podstawy turkologii dla bałkanistów, Kraków: Księgarnia Akademicka.
Stachowski S., 1996, Historisches Wörterbuch der Bildungen auf -cı ‖ -ıcı im Osmanisch-Türkischen, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Stachowski S., 2002, Lexique turc dans le Vocabulaire de P.F. Viguier (1790), Kraków: Księgarnia Akademicka.
Stachowski S., 2014, Słownik historyczno-etymologiczny turcyzmów w języku polskim, Kraków: Księgarnia Akademicka.
Steingass F.J., 1892, A Comprehensive Persian-English Dictionary, London: Routledge & K. Paul.
Suciu E., 2010, Influența turcă asupra limbii române, t. 2: Dicționarul cuvintelor românești de origine turcă, București: Editura Academiei Române.
Suciu E., 2013, 101 cuvinte de origine turcă, București: Humanitas.
Ślizień S., 1674, Haracz krwią turecką Turkom wypłacony, Wilno: Drukarnia Akademicka Societatis Iesu.
Święcicka E., 2020, Dictionary of Italian–Turkish Language (1641) by Giovanni Molino. Transcribed, Reversed, and Annotated, Berlin–Boston: Walter de Gruyter.
TDK: Türk Dil Kurumu Sözlükleri, [online:] sozluk.gov.tr, [marzec 2024].
TLIO: Tesoro della Lingua Italiana delle Origini, [online:] tlio.ovi.cnr.it, [18.03.2024].
Topaktaş Üstüner H., 2016, Avrupa’dan Başka Bir Dünya: Polonyalı Seyyah
Jan Potocki’nin Anlatımında İstanbul ve Mısır (1784), Güney-Doğu Avrupa Araştırmaları Dergisi 30, s. 65–87.
TS: Tarama Sözlüğü, wyd. 3 (2009), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Turnau I., 1999, Słownik ubiorów, Warszawa: Semper.
Vankulu M. Efendi, 2014–2015, Vankulu Lügati, wyd. M. Koç, E. Tanrıverdi, İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı.
Walaszek A. (red.), 1980, Trzy relacje z polskich podróży na wschód muzułmański w pierwszej połowie XVII wieku, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Wied K., 1803, Leichtfaßliche Anleitung zur Erlernung der Türkischen Sprache für den Schul- und Selbstunterricht, Wien–Pest–Leipzig: A. Hartleben.
Wolański F., 1998, Trasa i warunki podróży do Stambułu w świetle diariusza poselstwa Rafała Leszczyńskiego i listów Kajetana Chrzanowskiego, Prace Historyczne 25, s. 71–79.
Wołosz R., 1989, Wyrazy węgierskie w języku polskim, cz. 1, Studia Slavica Academiae Scientiarum Hungaricae 35(3–4), s. 215–317.
Zaicz G. (red.), 2006, Etimológiai szótár. Magyar szavak és toldalékok eredete, Budapest: Tinta Könyvkiadó.
Zajączkowski A., 1953, Studia orientalistyczne z dziejów słownictwa polskiego, Wrocław: Wrocławskie Towarzystwo Naukowe.
Zaleski B., 1876, Z życia Litwinki 1827–1874, Poznań: Księgarnia Jana Konstantego Żupańskiego.
Zenker J.T., 1866, Türkisch-Arabisch-Persisches Handwörterbuch, t. 1, Leipzig: Wilhelm Engelmann.
Zinkow L., 2018, Wenecja na trasie peregrynacji Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotki” do Egiptu i Ziemi Świętej, w: Ł. Burkiewicz (red.), Terra culturae.
Obszary, transfery, recepcje kultury. Studia oraz szkice o kulturze i historii, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie, s. 143–156.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Mariana Budu, Kamil Stachowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 38
Liczba cytowań: 0
