EtnoPolska – animacja, edukacja, partycypacja?

Autor

DOI:

https://doi.org/10.12775/LSE.2020.59.03

Słowa kluczowe

EtnoPolska, kultura regionalna, edukacja kulturalna

Abstrakt

Problematyka tekstu skoncentrowana jest na celach animacji i edukacji regionalnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem programów dotacyjnych, jakie kierowane są do społeczności
lokalnych i regionalnych w zakresie działań na rzecz dziedzictwa narodowego. Przyczynkiem do rozważań jest program EtnoPolska, którego operatorem jest Narodowe Centrum Kultury oraz, formułowane na poziomie państwa, cele działań stymulujących i podtrzymujących kultury regionalne. Przedmiotem analizy są odpowiedzi na cele wspomnianych programów, jak i rozumienie tychże celów przez beneficjentów programów dotacyjnych. Przytoczone dane i obserwacje stanowią przyczynek do analizy stanu tożsamości regionalnych w Polsce, jak też identyfikacji z nią przez społeczności lokalne.

Bibliografia

Adamiak, P., Charycka, B. (2015). Działania organizacji pozarządowych oraz samorządów w obszarze dziedzictwa kulturowego: współpraca, potrzeby, zaangażowanie wolontariuszy. Warszawa: Stowarzyszenie Klon/Jawor.

Anderson, B. (1997). Wspólnoty wyobrażone. Rozważania o źródłach i rozprzestrzenianiu się

nacjonalizmu (przeł. S. Amsterdamski). Kraków: Wydawnictwo Znak.

Appadurai, A. (2005). Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji (przeł. Z. Pucek).

Kraków: Wydawnictwo Universitas.

Braudel, F. (1969). Historia i trwanie (przeł. B. Geremek). Warszawa: Czytelnik.

Dziadzia, B. (2014). Naznaczeni popkulturą. Media elektroniczne i przemiany prowincji. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Katedra.

Dziadzia, B. (2018). Kształcenie kadr kultury a edukacja kulturowa. W: M. Zygmunt (red.), Edukacja kulturowa (s. 33–38). Katowice: Obserwatorium, Regionalny Instytut Kultury w Katowicach.

Dziadzia, B., Konieczna, E., Liniany, J., Skutnik, J., Sieroń-Galusek, D. (2015). Podnoszenie kompetencji kadr kultury w domach, centrach i ośrodkach kultury. Katowice: Regionalne Obserwatorium Kultury.

Halbwachs, M. (1969). Społeczne ramy pamięci (przeł. M. Król). Warszawa: PWN.

Hastrup, K. (2008). Droga do antropologii. Między doświadczeniem a teorią (przeł. E. Klekot). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Knaś, P., Piątkowska, M., Hoinkis, D. (2017). Diagnozy w kulturze. Badania i analizy w projektowaniu i wdrażaniu samorządowych polityk kulturalnych. Kraków: FRDL Małopolski Instytut Samorządu Terytorialnego i Administracji.

Koziołek, R. (2019). Wiele tytułów. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.

Muzeum Rolnictwa – Realizowane projekty: https://www.muzeumrolnictwa.pl/muzeum/

realizowane-projekty/jesien-w-polu-i-zagrodzie-rodzinny-festyn-etnograficzny.

Narodowe Centrum Kultury: https://www.nck.pl.

Regulamin programu Narodowego Centrum Kultury EtnoPolska 2019: https://www.nck.pl/

dotacje-i-stypendia/dotacje/programy-dotacyjne-nck/etnopolska/aktualnosci/nabor-etnopolska-2019.

Steciak, M. (2018). Maciej Pieprzyca: blizny przypominają nam, że coś wydarzyło się naprawdę. Pozyskano z: https://kultura.onet.pl/film/wywiady-i-artykuly/maciej-pieprzyca-blizny-przypominaja-nam-ze-cos-wydarzylo-sie-naprawde/qf294zv.

Szacka, B. (1995). O pamięci społecznej. Znak, 5, 68–76.

Szacki, J. (1971). Tradycja. Przegląd problematyki. Warszawa: PWN.

Szydłowska, N. (2006). Przeszłość dla przyszłości: edukacja regionalna w szkole średniej. Kultura Współczesna, 2/48, 90–100.

Trębaczewska, M. (2014). Między folklorem a folkiem. Muzyczna konstrukcja nowych tradycji we współczesnej Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Weil, S. (1991). Wybór pism (przeł. Cz. Miłosz). Kraków: Wydawnictwo Znak.

Łódzkie Studia Etnograficzne

Pobrania

Opublikowane

2020-11-16

Jak cytować

1.
DZIADZIA, Bogusław. EtnoPolska – animacja, edukacja, partycypacja?. Łódzkie Studia Etnograficzne [online]. 16 listopad 2020, T. 59, s. 33–46. [udostępniono 6.7.2025]. DOI 10.12775/LSE.2020.59.03.

Numer

Tom 59 (2020): Etnografia Animacja Edukacja

Dział

Rozprawy

Licencja

1. Autorzy udzielają wydawcy (Polskiemu Towarzystwu Ludoznawczemu) licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu w następujących polach eksploatacji:

a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;

b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (ebook, audiobook);

c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;

d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera;

e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY - ND 4.0).

2. Autorzy udzielają wydawcy licencji nieodpłatnie.

3. Korzystanie przez wydawcę z utworu na ww. polach nie jest ograniczone czasowo, ilościowo i terytorialnie.

Statystyki

Liczba wyświetleń i pobrań: 472
Liczba cytowań: 0