„Konkurs Antropologiczny” na Pomorzu: przykład popularyzacji wiedzy antropologicznej przez ośrodek etnologii gdańskiej
DOI:
https://doi.org/10.12775/LSE.2020.59.08Parole chiave
konkurs antropologiczny, etnologia, upowszechnianie wiedzy, edukacja, Uniwersytet GdańskiAbstract
Artykuł prezentuje jeden z cyklicznych projektów Studenckiego Koła Naukowego Etnologów i Zakładu Etnologii i Antropologii Kulturowej na Uniwersytecie Gdańskim, jakim jest „Konkurs Antropologiczny” organizowany w latach 2013–2018. Celem projektu była m.in. promocja etnologii jako kierunku studiów na Uniwersytecie Gdańskim, szerzenie wiedzy o antropologii jako nauce interdyscyplinarnej oraz zwiększenie świadomości
kulturowej wśród licealistów. Cztery odsłony projektu różniły się między sobą zarówno sposobem organizacji, jak i tematyką. Formuła projektu z każdą odsłoną przybierała inny format – od testu, po eseje fotograficzne, materiały filmowe i mikro-badania etnograficzne oparte na wywiadzie etnograficznym. W artykule zaprezentowano zasady organizacji „Konkursu Antropologicznego”, tematy poszczególnych edycji oraz trudności i dylematy związane z upowszechnianiem wiedzy etnologicznej i antropologicznej wśród młodzieży.
Riferimenti bibliografici
Baraniak, K., Brzezińska, A.W., Wiśniewski, B. (2013). Etnolog na rynku pracy. Wielichowo: TIPI.
Barley, N. (1997). Niewinny antropolog: notatki z glinianej chatki (przeł. E.T. Szyler). Warszawa:
Prószyński i S-ka.
Brocki, M. (2006). Zaangażowanie – dystans – struktura wiedzy antropologicznej. W: M. Brocki,
K. Górny, W. Kuligowski (red.), Kultura profesjonalna etnologów w Polsce (s. 61–70). Wrocław:
Wydawnictwo Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego.
Brocki, M. (2013). Antropologia społeczna i kulturowa w przestrzeni publicznej. Problemy, dylematy,
kontrowersje. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Brzezińska, A., Hulewska., A., Słomska, J. (2006). Edukacja regionalna. Warszawa. PWN.
Buchowski, M. (2005). Ku odpowiedzialnej antropologii. Op.cit. Maszyna interpretacyjna. Pismo
kulturalno-społeczne, 1(22), 6.
Burszta, W., de Tchorzewski, A. (2002). Edukacja w czasach popkultury. Bydgoszcz: Wydawnictwo
Akademii Bydgoskiej.
Castañeda, C. (2010). Nauki don Juana (przeł. A. Szostkiewicz). Poznań: Rebis.
Červinková, H., Gołębniak, B.D. (red.) (2010). Badania w działaniu: pedagogika i antropologia
zaangażowane. Wrocław: Wydawnictwo DSW.
Červinková, H., Gołębniak, B.D. (red.) (2013). Edukacyjne badania w działaniu. Warszawa:
Wydawnictwo Scholar.
Červinková, H. (red.) (2019). Antropologia i edukacja. Etnograficzne badania edukacyjne w tradycji
amerykańskiej. Wrocław: Wydawnictwo DSW.
Czerniejewska, I. (2013). Edukacja wielokulturowa. Działania podejmowane w Polsce. Toruń:
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Drozdowicz, J. (2019). Antropologia edukacji. Studium różnicy kulturowej w społeczeństwie
otwartym. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Eriksen, Th. (2009). Małe miejsca, wielkie sprawy. Wprowadzenie do antropologii społecznej
i kulturowej (przeł. J. Wołyńska). Warszawa: Volumen.
EtnoWiki, Wikipedia, wolna encyklopedia. Pozyskano z: https://pl.wikipedia.org/wiki/
Wikiprojekt:EtnoWiki.
Geertz, C. (2005). Interpretacja kultur. Wybrane eseje (przeł. M. Piechaczek). Kraków: Wydawnictwo
Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Jasiewicz, Z. (red.) (1979). Funkcje społeczne etnologii. Poznań: Polska Akademia Nauk.
Jasiewicz, Z. (2006). Etnolodzy i etnologia polska przełomu XX i XXI wieku. W poszukiwaniu
tożsamości zbiorowej. W: M. Brocki, K. Górny, W. Kuligowski (red.), Kultura profesjonalna
etnologów w Polsce (s. 11–35). Wrocław: Wydawnictwo Katedry Etnologii i Antropologii
Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego.
Kościańska, A. (2004). Ku odpowiedzialności. Etnologia w Polsce: tradycje i wyzwania. Op.cit.
Maszyna interpretacyjna. Pismo kulturalno-społeczne, 19/20 (6/7), 12–13.
Kuligowski, W. (2006). Heroizm i ironia w polskiej etnologii: od kultury ludowej do popularnej.
W: M. Brocki, K. Górny, W. Kuligowski (red.), Kultura profesjonalna etnologów w Polsce
(s. 39–60). Wrocław: Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego.
Kuligowski, W. (2007). Antropologia współczesności. Wiele światów, jedno miejsce. Kraków:
Universitas.
Kuligowski, W. (2017). Nadzwyczajny Zjazd Antropologów i Etnologów Polskich. Lud, 101, 21–26.
Kuligowski, W., Zwierzchowski, P. (2002). Edukacja w świecie kultury popularnej. Bydgoszcz:
Wydawnictwo Akademii. Bydgoskiej.
Kwiek, M. (2017). Wprowadzenie: Reforma szkolnictwa wyższego w Polsce i jej wyzwania. Jak
stopniowa dehermetyzacja systemu prowadzi do jego stratyfikacja. Nauka i Szkolnictwo
Wyższe, 2 (50), 9–38.
Ministerstwo Edukacji Narodowej, Terminy olimpiad w roku szkolnym 2019/2020. Pozyskano
z: https://bip.men.gov.pl/dzialalnosc/komunikaty/terminy-olimpiad-w-roku-szkolnym-
-2020.html
Niedek, A. (2006). Antropolog bez namaczania. Wprost, 29. Pozyskano z: https://www.wprost.
pl/tygodnik/92655/Antropolog-bez-namaczania.html.
Rakowski, T. (2013) (red.). Etnografia/animacja/sztuka. Nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego.
Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
Songin-Mokrzan, M. (2014) Zwrot ku zaangażowaniu. Strategie konstruowania nowej tożsamości
antropologii. Wrocław–Łódź: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze.
Sulima, R. (2000). Antropologia codzienności. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Tokarska-Bakir, J. (2004). Ku antropologii – wywiad z prof. dr hab. Joanną Tokarską-Bakir. Op.cit.
Maszyna interpretacyjna. Pismo kulturalno-społeczne, 19/20, 13–14.
Wróblewski F., Sochacki Ł., Steblik J. (red.) (2010). Antropologia zaangażowana (?). Kraków:
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ząbek, M. (2013). Antropologia w biznesie i przemyśle. W: M. Ząbek (red.), Antropologia stosowana
(s. 293–321). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Downloads
Pubblicato
Come citare
Fascicolo
Sezione
Licenza
1. Autorzy udzielają wydawcy (Polskiemu Towarzystwu Ludoznawczemu) licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu w następujących polach eksploatacji:
a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;
b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (ebook, audiobook);
c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;
d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera;
e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY - ND 4.0).
2. Autorzy udzielają wydawcy licencji nieodpłatnie.
3. Korzystanie przez wydawcę z utworu na ww. polach nie jest ograniczone czasowo, ilościowo i terytorialnie.
Stats
Number of views and downloads: 343
Number of citations: 0