Przeciw (nadużywaniu) tradycji: „Upadek Imama” Nawal as-Sadawi

Abstract

W opublikowanej w 1987 r. powieści Sukut al-Imam (Upadek Imama) Nawal as-Sadawi przedstawia i poddaje krytyce rzeczywistość w nienazwanym państwie teokratycznym, które wykazuje wiele zbieżności z Egiptem. Porusza problem nadużywania tradycji i wykorzystywania jej do ucisku kobiet. Źródła tej tradycji, zwykle zawarte w tekstach, można podzielić na trzy warstwy: religijną, świecką arabsko-muzułmańską i egipską przedmuzułmańską. Intertekstualne nawiązania do tych tradycji i tekstów ukazują stałe źródła ucisku kobiet przybierającego zmienne formy. Mimo że tradycja usankcjonowana jest jako byt niezmienny, jest kwestionowana przez co najmniej dwa czynniki: upływ czasu i główną bohaterkę powieści, Bint Allah. Opozycja stałości i zmienności jest widoczna w technice pisarskiej: wydarzenia powtarzają się, przyjmując różnorakie formy, niektóre postacie zmieniają się w inne, zarówno zło, jak i Bóg mają wiele twarzy.