Rosyjski korpus posiłkowy (auksyliarny) na służbie Augusta II w Rzeczypospolitej i Saksonii. Nowe spojrzenie na sasko-polsko-rosyjską współpracę polityczno-militarną w czasie wielkiej wojny północnej

Abstrakt

Polityczno-militarna współpraca sasko-polsko-rosyjska od początku wielkiej wojny północnej (1700–1721) nie układała się po myśli Augusta II, który ponosił klęski w starciach z wojskami Karola XII i po przegranej Piotra I pod Narwą w 1700 roku wziął na siebie główny ciężar wojny. Próbą wspomożenia armii saskiej Augusta II przez cara, który
obawiał się zawarcia przez władcę sasko-polskiego separatystycznego pokoju z królem szwedzkim, i chciał także zaangażowania w konflikt Rzeczypospolitej, było organizowanie

rosyjskiego korpusu posiłkowego (auksyliarnego), który z perspektywy czasu okazał się zabiegiem
politycznym, a w mniejszym stopniu wojskowym. W zaprezentowanym artykule
recenzyjnym problem ten został rozważony poprzez analizę najnowszej pracy Władimira
Siergiejewicza Welikanowa, który wykorzystując rosyjskie materiały archiwalne, dokonał
charakterystyki korpusu i jego działań, poruszając tym samym dotąd słabo opracowaną
problematykę zarówno w historiografii rosyjskiej, jak i polskiej. Stanowi ona tym samym
punkt wyjścia do dalszych badań zarówno dla historyków rosyjskich, jak i polskich.