Ślady żeglugi po Morzu Martwym w starożytności (VII w. przed Chr.–II w. po Chr.): stan i perspektywy badań, cz. II

Abstrakt

Pierwsza część tego artykułu przedstawiała w zarysie antyczne zapiski świadczące o żegludze po Morzu Martwym, warunki żeglowania po tym akwenie, świadectwa ikonograficzne oraz pierwszą grupę bezpośrednich dowodów archeologicznych, czyli znalezione w okolicy Morza Martwego kotwice. Druga część niniejszego opracowania poświęcana jest badaniom związanym z ruinami identyfikowanymi jako pozostałości przystani lub portów nad Morzem Martwym (Ma’aganit ha-Melach, Khirbet Mazin, Mezad Gozal) Przedstawione są w niej także hipotezy dotyczące możliwych lokalizacji tego typu budowli w starożytności, po których nie zachowały się, albo do tej pory nie zostały odkryte żadne ślady (En Gedi, Ein ez-Zara – Kalliroe, Masada, Mint el-Mazra’a, Wadi Numeira, ujście rzeki Jordan).