Dwunasty numer rocznika „Itinera Spiritualia” zawiera artykuły, które poruszają zagadnienia teologii duchowości, humanistyki, biblistyki, historii Kościoła, eklezjologii oraz archiwistyki. Artykuł autorstwa o. Piotra Nyka dotyczy biblijnych symboli Kościoła jako „Ciała Chrystusa” i „Ludu Bożego” oraz ich niezwykłej historii ponownego odkrycia w teologii XIX oraz XX wieku; łączy historię Kościoła z tematyką należącą do działu teologii dogmatycznej zwanej eklezjologią. Podobnie w artykule o. Jerzego Zielińskiego, zatytułowanym Polskie archiwum karmelitów bosych: historia, wybitne postaci, metoda i zbiory, znajdziemy tematy należące zarówno do historii Kościoła, jak i do archiwistyki. Teologia duchowości, która w „Itinera Spiritualia” zajmuje szczególnie ważne miejsce, prezentowana jest w obecnym numerze w artykule poświęconym symbolice małżeńskiej w mistyce św. Teresy z Ávila (ks. Marek Chmielewski) oraz w artykule ukazującym genezę powołania Elżbiety Catez, czyli itinerarium rozwoju powołania św. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej i jej misji wobec innych (o. Antonio Kaddissy). W dziale biblijnym znajdziemy dwa artykuły. O. Szczepan Tadeusz Praśkiewicz prezentuje duchowy obraz Błogosławionej Dziewicy Maryi, jaki wyłania się z kart Pisma Świętego. S. Agnieszka Ziemińska przedstawia interesującą interpretację wyrażenia „dotknęła się frędzli płaszcza” z Ewangelii Łukasza (Łk 8, 44) w świetle antycznych świadectw biblijnych i pozabiblijnych. W ramach szeroko pojętej humanistyki oraz „dialogu ze współczesną kulturą” proponujemy artykuł o. Bartłomieja Kucharskiego, który porusza aktualny temat ciemności wiary współczesnego świata. Wychodząc od ciemności wiary przeżywanych przez wybitnych przedstawicieli świata nauki i kultury ostatnich stuleci, autor podejmuje próbę ich konfrontacji z doświadczeniem ciemności przeżywanym w świetle wiary przez Hioba, Jezusa Chrystusa oraz św. Teresę z Lisieux. O. Damian Sochacki, doktorant filologii klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, wprowadzi nas w arkana translatorskiego kunsztu jednego z pierwszych Polaków w Zakonie Karmelitów Bosych, o. Andrzeja Brzechwy (1584–1640), w oparciu o jego nowołaciński przekład dzieł św. Jana od Krzyża.