Naturalne metody podnoszenia odporności na infekcje. Immunożywienie
DOI:
https://doi.org/10.12775/HERB.2021.011Słowa kluczowe
rośliny immunostymulujące, immunotropizm, immunomodulacja, odporność na infekcje, Rhodiola, Kalanchoe, Aloe, Allium, Alliaria, Aralia, Baptisia, Echinacea, Schisandra, Agave, Plantago, Astragalus, EleutherococcusAbstrakt
Rośliny immunostymulujące zawierają substancje mające zdolność aktywowania i wzmagania czynności ogólnoustrojowego i miejscowego układu odpornościowego. Najważniejszą zasadą podczas naturalnej immunostymulacji jest regularne i długotrwałe zażywanie wybranego preparatu. Oddziaływanie na układ odpornościowy jest trudne i wymaga dostatecznie długiego czasu. Nie zawsze wybrany preparat przynosi oczekiwane efekty. Niektóre rośliny zwiększają odporność organizmu na infekcje, a jednocześnie hamują nadczynność układu immunologicznego i procesów
prozapalnych. W handlu dostępne są gotowe, standaryzowane preparaty roślinne, zdolne do podnoszenia odporności na infekcje.
Bibliografia
Gliński Z., Kostro K., Immunobiologia. PWRiL, Warszawa 2004, s. 191–246.
Chapel H., Haeney M., Misbah S., Snowden N., Immunologia kliniczna. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2009, s. 1–55.
Sawicki W., Histologia. PZWL, Warszawa 2005, s. 133, 256–267.
Różański H., Immunożywienie – naturalne metody podnoszenia odporności na infekcje [w:] Poradnik Jak żyć zdrowo w czasach epidemii wirusowych, red. Iwona Wawer, KPU, Krosno 2020, s. 33–41.
Vollmar A., Zündorf I., Dingermann T., Immunologia i immunoterapia, MedPharm Polska, Wrocław 2015, s. 3–91.
Lydyard P.M., Whelan A., Fanger M.W., Immunologia, PWN, Warszawa 2011, s. 2–9, 10–12,17–26.
Vollmar A., Zündorf I., Dingermann T., Immunologia i immunoterapia, MedPharm Polska, Wrocław 2015, s .146.
Sawicki W., Histologia. PZWL, Warszawa 2005, s. 268–278, 421–422.
Sobotka L. (red.), Podstawy żywienia klinicznego. PZWL, Warszawa 2007, s. 180–200.
Różański H., Pietryja M.J., Przewodnik fitoterapeuty. Edycja, Katowice 2021, s. 251–265.
Dingermann T., Hänsel R., Zündorf I., Pharmazeutische Biologie. Springer-Verlag Berlin, Heidelberg, New York, 2002, s. 60–76.
Bäumler S., Heilpflanzen Praxis Heute. Urban&Fischer, München 2007, s. 866–874.
Różański H., Pietrasz A., Betlej I., Pietryja M., Roślinne preparaty prokognitywne przy osłabieniu pamięci. Biologia pamięci i uczenia się. XI Franciszkańska Konferencja Zielarsko-Farmaceutyczna. Herbarium św. Franciszka przy Klasztorze Braci Mniejszych
Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach. Katowice, 27 maja 2017 r., s. 85–105.
Różański H., Pietryja M.J., Kilar J., Zastosowanie roślin fitoncydowych w leczeniu i profilaktyce boreliozy (Borreliosis). VII Franciszkańska Konferencja Zielarsko-Farmaceutyczna. Zioła w dermatologii i kosmetologii, w odnowie biologicznej człowieka. Herbarium św. Franciszka przy Klasztorze Braci Mniejszych Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach. Katowice 2013, s. 60–107.
Różański H., Właściwości lecznicze jeżówek Echinacea, Lek w Polsce, 2003, 13, s. 97–101.
Blaschek W., Wichtl-Teedrogen und Phytopharmaka. Wissenschaftliche Verlagsgesellschaft, Stuttgart 2016, s. 234–237.
Buczko W., Danysz A., Kompendium farmakologii i farmakoterapii, Edra Urban&Partner, Wrocław 2016, s. 360–361.
Gazmend Skenderi, Herbal Vade Mecum. Herbacy Press Rutherford, New Jersey 2003, s. 339–340.
Blaschek W., Wichtl-Teedrogen und Phytopharmaka. Wissenschaftliche Verlagsgesellschaft, Stuttgart 2016, s. 554–555.
Pobrania
Sklep wydawnictwa:
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1550
Liczba cytowań: 0
