Dylematy andragoga
DOI:
https://doi.org/10.12775/ED.2019.012Słowa kluczowe
andragogika, dylematy, edukacja, wychowanie, teoria andragogicznaAbstrakt
Autor artykułu nawiązując do opublikowanych w 1994 r. przez prof. Józefa Kargula dylematów ówczesnej andragogiki, podejmuje namysł nad niektóry- mi z nich w perspektywie rozwoju andragogiki w minionym ćwierćwieczu. Swoją uwagę skupia głównie na problemach budowy teorii i tożsamości dziedzinowej an-dragogiki jako nauki. Konstatuje, że kształtowanie się teorii andragogicznej zdomi- nowały potrzeby rozwoju praktyki edukacyjnej; pomijana jest kwestia wychowania dorosłych. Postuluje położenie większego nacisku na kolejność rozwoju dyscypliny: najpierw teoria, potem praktyka edukacji dorosłych.
Bibliografia
Hejnicka-Bezwińska, T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Aka- demickie i Profesjonalne.
Kamiński, A. (1961). Wstęp. W: H. Radlińska. Pedagogika społeczna. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich – Wydawnictwo.
Kargul, J. (1994). Dylematy andragogiki jako nauki. W: Marczuk M. (red.), Problemy
i dylematy andragogiki. Lublin – Radom: UMCS, TWWP, MCNEMT.
Kargul, J. (2007). Od nauczania dorosłych do całożyciowego uczenia się. W: T. Aleksander, D. Barwińska (red.), Stan i perspektywy rozwoju refleksji nad edukacją doro- słych. Kraków – Radom: Uniwersytet Jagielloński, Instytut Technologii Eksploatacji
– Państwowy Instytut Badawczy.
Klasyfikacja zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy z dnia 7 sierpnia 2014 r.
– tekst jednolity (Dz.U. z 2018 r. poz. 227).
Kwieciński, Z. (1995). Socjopatologia edukacji. Olecko: Mazurska Wszechnica Na-
uczycielska.
Malewski, M. (1998). Teorie andragogiczne. Metodologia teoretyczności dyscypliny
naukowej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Malewski, M. (2007). W poszukiwaniu teorii uczenia się ludzi dorosłych. W: T. Alek- sander, D. Barwińska (red.), Stan i perspektywy rozwoju refleksji nad edukacją dorosłych, Kraków – Radom: Uniwersytet Jagielloński, Instytut Technologii Eksploatacji
– Państwowy Instytut Badawczy.
Milerski, B., Śliwerski, B. (2000). Pedagogika. Leksykon PWN. Warszawa: PWN.
Okoń, W. (1996). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Żak.
Palka, S. (2007). Andragogika w systemie nauk pedagogicznych. W: T. Aleksander,
D. Barwińska (red.), Stan i perspektywy rozwoju refleksji nad edukacją dorosłych. Kraków – Radom: Uniwersytet Jagielloński, Instytut Technologii Eksploatacji – Pań- stwowy Instytut Badawczy.
Półturzycki, J. (2012). Edukacja ustawiczna i andragogika w procesie modernizacji szkolnictwa wyższego. Pedagogika Szkoły Wyższej, nr 1.
Radlińska, H. (1934). Stosunek wychowawcy do środowiska społecznego. Warszawa: Nakładem „Naszej Księgarni”, sp. akc. Związku Nauczycielstwa Polskiego.
Toffler, A., Toffler, H. (2007). Rewolucyjne bogactwo. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz.
Turos, L. (1980). Andragogika. Zarys teorii oświaty i wychowania dorosłych, wyd. III. Warszawa: PWN.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 221
Liczba cytowań: 0
