Instrukcja redakcyjna

1. Uwagi ogólne

1) Aby artykuł mógł zostać przyjęty do druku, musi spełniać następujące kryteria:

• Być wynikiem samodzielnych badań, niepublikowanych wcześniej w innych czasopismach.
• Spełniać kryteria formalne i uwzględniać wskazówki redakcyjne.
• Otrzymać dwie pozytywne recenzje zgodnie z zasadami double-blind review.
• Musi być zgodny z zasadami „zapory ghostwriting”. Wszelkie ujawnione przypadki ghostwriting (ukrycia swego udziału przez autorów lub pisania tekstu na zamówienie) i guest authorship (dopisywania do listy autorów osób, których udział w powstaniu tekstu był znikomy) będą podawane do publicznej wiadomości na stronach internetowych naszego czasopisma. O fakcie tym poinformowana zostanie także jednostka organizacyjna zatrudniająca autora.
• W uzasadnionych przypadkach Redakcja może zażądać oświadczenia o wkładzie autora/autorów zgodnie z zasadami zapory ghostwriting.
• Autorzy mogą być poproszeni o złożenie oświadczenia o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów (financial disclosure).

2) Redakcja przyjmuje teksty w wersji elektronicznej w następujących formatach: doc, docx, rtf.

3) Teksty artykułów nie powinny przekraczać objętości 55 tys. znaków, licząc ze spacjami i przypisami (ok. 30 stron znormalizowanych), a teksty recenzji –18 tys. znaków ze spacjami i przypisami (ok. 10 stron znormalizowanych). Redakcja zastrzega sobie możliwość skracania tekstów.

4) Teksty nie powinny być formatowane, oprócz fragmentów wyróżnionych, które zapisujemy rozstrzelonym drukiem, a także większych cytatów, które powinny być wyróżnione blokiem. Kursywa może być stosowana wyłącznie w opisach bibliograficznych, do zapisów tytułów. Zaznaczenia wymagają jedynie kolejne akapity.

5) Artykuły należy nadsyłać w postaci elektronicznej, w formie załącznika, drogą mailową na adres: mwronska5@wp.pl

6) O przyjęciu artykułu do druku autorzy powiadomieni zostają drogą elektroniczną.

7) W przypadku potrzeby poprawienia bądź uzupełnienia złożonego tekstu zgodnie z wytycznymi recenzentów czas wykonania tych zmian wynosi 21 dni od daty przysłania uwag recenzenta lub redakcji. Brak poprawionego tekstu w wyznaczonym terminie oznacza przesunięcie go do następnego numeru.

8) Teksty do korekty autorskiej otrzymuje się w pliku Word. Drugą korektę otrzymuje się w pliku PDF (w pliku pdf możliwe jest naniesienie wyłącznie drobnych poprawek, które nie będą miały wpływu na skład). Wszelkie uwagi należy nanieść na pliki. Można też wydrukować przesłany plik i nanieść korektę, a potem nadesłać na adres redakcji. Przekroczenie terminu nadesłania korekty autorskiej oznacza opublikowanie artykułu zgodnie z wysłaną podstawą.

9) Teksty artykułów powinny mieć następującą strukturę:

• imię i nazwisko autora (u góry po lewej stronie);
• afiliacja –w formie wymaganej przez instytucję zatrudniającą (w innych wypadkach podajemy miejscowość);
• numer ORCID;
• tytuł artykułu w języku polskim i angielskim;
• abstrakt –zarys treści (krótkie omówienie treści artykułu) w języku polskim (objętość 400–700 znaków) oraz w języku angielskim;
• słowa kluczowe w języku polskim i angielskim –5–7 słów lub fraz;
• treść artykułu;
• bibliografia zawierająca wyłącznie publikacje przywoływane w przypisach;
• streszczenie w języku polskim i angielskim (objętość 1000–1800 znaków) –krótka prezentacja treści artykułu, zawierająca rezultaty przeprowadzonej analizy, płynące z niej wnioski oraz omówienie zastosowanej metodologii;
• krótka nota o autorze w języku polskim i angielskim –200–400 znaków (podstawowe miejsce pracy i aktualny adres e-mailowy, ewentualnie zainteresowania badawcze autora).
• Obowiązkowo należy podać pełny adres podstawowego miejsca pracy oraz aktualny adres e-mail. Są to dane niezbędne do indeksowania.

10) Struktura artykułów recenzyjnych, recenzji i notek recenzyjnych:

• Artykuły recenzyjne: imię i nazwisko autora (wraz z numerem ORCID i afiliacją) oraz tytuł artykułu recenzyjnego podajemy na początku tekstu; podobnie jak w przypadku artykułów należy dołączyć abstrakt, słowa kluczowe, streszczenie, bibliografię, biogram autora.
• Recenzje: na początku tekstu podajemy informacje o recenzowanej książce: imię (rozwinięte) i nazwisko autora, kursywą pełny tytuł według strony tytułowej (gdy recenzja dotyczy pracy zbiorowej lub edycji źródłowej po tytule podajemy pełne imiona i nazwiska redaktorów lub wydawców; jeśli praca jest wielotomowa –liczbę tomów lub części cyframi arabskimi, np. t. 1–2), miejsce i rok wydania, nazwę wydawnictwa, liczbę stron, ewentualnie tytuł serii wydawniczej. W nagłówkach stosujemy skróty w języku recenzowanej pracy, np. ed., bearb. von, hrsg. von itp.;
• imię i nazwisko autora recenzji oraz miasto podajemy pod tekstem recenzji;
• Notki recenzyjne: podpisujemy pod tekstem inicjałem autora;

11) In memoriam

• Układ nagłówka: w tytule imię i nazwisko zmarłego wersalikami, poniżej, w nawiasie okrągłym dzienne daty z pełnymi nazwami miesięcy urodzenia i śmierci;
• Imię i nazwisko autora podajemy pod tekstem wspomnienia.

1. Zapis cytatów

• cytaty powinny być antykwą i zaznaczone cudzysłowem („”) lub –większe cytaty –blokowane bez cudzysłowu;
• stosujemy też cudzysłowy wewnętrzne, np.: „Jest napisane «niepodległość», co należy czytać «autonomia», a rozumieć «lokalny samorząd»”.
• źródła cytowane w tekście podaje się w tłumaczeniu na język polski; w przypisach zaś, w miarę potrzeby, umieszczamy oryginał;
• cytaty źródłowe z rękopisów modernizujemy zgodnie z odpowiednią instrukcją wydawniczą;
• w wypadku słowiańskich alfabetów cyrylickich cytaty i opisy bibliograficzne podajemy w alfabecie oryginalnym;
• cytowanych fragmentów źródłowych nie poprzedzamy i nie kończymy wielokropkiem;
• opuszczenia w cytowanym tekście sygnalizujemy wielokropkiem w nawiasach prostokątnych: […].

1. Pisownia imion, nazwisk i innych wyrażeń określających osoby

1) Stosujemy oryginalną pisownię imion i nazwisk obcych lub pisownię przyjętą obecnie w polskiej tradycji naukowej, np. Szekspir, Waszyngton; w przypadku cyrylicy stosujemy transkrypcję polską.

2) Imiona osób po raz pierwszy wzmiankowanych powinny być przytoczone w pełnym brzmieniu; w kolejnych przypadkach można podać tylko nazwisko.

3) Imiona i nazwiska należy konsekwentnie odmieniać przez przypadki, według zasad przyjętych w najnowszym wydaniu Słownika języka polskiego i Słownika ortograficznego PWN.

4) Osoby wymieniane w recenzjach występują bez stopni oraz tytułów naukowych i zawodowych. Słowo „Autor” piszemy wielką literą o ile odnosi się do autora recenzowanej pracy.

1. Zapis skrótów, dat i innych określeń czasu oraz liczebników

1) W tekstach stosujemy ogólnie przyjęte skróty słownikowe: itd., m.in., etc., sygn., ver. (verso), rec. (recto) i inne.

2) Zapis dat w tekście:

• miesiąc słownie, np. 5 września 1945 r.;
• przy różnych stylach (kalendarzach): 25 października/7 listopada 1917; 24 grudnia 1902/3 stycznia 1903 r.;
• okresy od do: np. 1–10 maja 1975 r., 1 maja–10 czerwca 2001 r. (stosujemy półpauzę bez spacji);

3) W przypadku braku daty dziennej miesiąc zawsze słownie, np. w marcu 1945 r.

4) Pisownia określeń „wiek”, „rok”:

• przed –rozwinięte, np. w wieku XIX, w roku 1969;
• po –skrócone, np. w XX w., w 1951 r.

5) Liczby dające się zapisać jednym słowem piszemy słownie, przy wyliczeniach stosujemy zapis cyfrowy; liczb składających się z czterech lub mniej cyfr nie rozdzielamy spacją; liczby składające się z więcej niż czterech cyfr zapisujemy z oddzieleniem spacją rzędów wielkości, np.: 15 678, 569 987, 1 254 822; można stosować zapis cyfrowy z zastosowaniem skrótów: tys., mln, mld, np.: 3 tys., 5 mln itd.

1. Zapisy bibliograficzne

W bibliografii obowiązkowo musi się pojawić sekcja Opracowania, zawierająca wszystkie cytowane monografie i teksty z prac zbiorowych i czasopism, bez względu na to, czy artykuł opublikowany został w wersji papierowej, czy online. Jest to kluczowe ze względu na indeksację w bazach RCIN i POL-index. Bibliografia dołączana do publikowanych artykułów powinna zawierać wyłącznie prace przywołane w tekście.

1) Przypisy należy numerować w ciągu i umieszczać na dole strony. W przypadku zbiegnięcia się w tekście odsyłacza do przypisu z przecinkiem, średnikiem lub kropką kończącą zdanie odsyłacz umieszczamy przed tymi znakami (z wyjątkiem skrótów, np.: w. lub r.).

2) W przypisach stosuje się skróty łacińskie pisane antykwą: ibidem, idem, eadem, iidem, eaedem, op. cit., loc. cit.

3) Opis bibliograficzny od poprzedzającego go cytatu bądź wywodu oddziela się przecinkiem.

4) Miejsce wydania podaje się w języku oryginału. W przypadku występowania wielu miejsc wydania należy podać pierwsze trzy miejsca wydania lub tylko pierwsze z dopiskiem „et al.”.

5) W zapisie archiwalnym stosujemy nazwę archiwum lub biblioteki (podając w nawiasie skrót; w kolejnych przypisach podajemy tylko skrót), nazwa zespołu (ew. skrót), sygnaturę jednostki archiwalnej, opis dokumentu (czyli jego tytuł lub informacje pozwalające na jego identyfikację, zapisane antykwą bez cudzysłowu), miejsce i data wydania (ewentualnie: b.m., b.d.), numer karty (strony, ew.: b.pag.), np.: Archiwum Narodowe w Krakowie (dalej: ANK), Niemieckie Więzienie w Nowym Wiśniczu, 66, Urteil in der Strafsache gegen Jan Niemczycki, 27 VI 1940, b.pag.

6) Zapis bibliograficzny publikacji książkowych: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, miejsce i rok wydania, s.; np.: P. Chmielewski, M. Wilk, Zarys dziejów ZSRR 1917‒1977, wyd. 2: Łódź 1985, s. 49.

7) Zapis artykułu w pracy zbiorowej: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, w: Tytuł pracy zbiorowej, ewentualnie tom (cyframi arabskimi), red. inicjał imienia i nazwisko redaktora (redaktorów), miejsce i rok wydania, s.; jeśli jest więcej niż trzech redaktorów to podajemy inicjał imienia i nazwisko pierwszego z dopiskiem „et al.”, np.: A. Paczkowski, Polacy pod obcą i własną przemocą, w: Czarna księga komunizmu. Zbrodnie, terror, prześladowania, red. S. Courtois et al., przeł. K. Wakar, Warszawa 1999, s. 241.

8) Zapis artykułu w czasopiśmie oraz w wydawnictwie ciągłym o charakterze wydawnictwa zbiorowego: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, „Tytuł Czasopisma” (lub skrót tytułu, bez cudzysłowu) rok wydania, tom (ew. rocznik) cyframi rzymskimi, numer lub zeszyt cyframi arabskimi, s., np. T. Epsztein, Nieznane fakty z biografii Romana Aftanazego (1914‒2004), „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej” 2015, t. LV, z. 2, s. 105–118. Wszystkie elementy tytułów czasopism poza spójnikami zapisujemy wielkimi literami.

W przypadku cytowania artykułów obcojęzycznych stosujemy polski zapis rocznika, tomu, numeru, zeszytu oraz strony.

9) Biogramy w Polskim słowniku biograficznym i innych tego typu traktujemy jak artykuły w wielotomowej pracy zbiorowej, np.: A. Gieysztor, Manteuffel Tadeusz (1902–1970), w: PSB, t. 19, Wrocław 1974, s. 499–501.

10) Serie wydawnicze zaznaczamy po miejscu i roku wydania w nawiasie okrągłym, np.: J. Tyszkiewicz, Średniowieczne granice wytyczone wzdłuż rzek w Europie Środkowej, w: Z dziejów średniowiecznej Europy Środkowo-Wschodniej, red. J. Tyszkiewicz, Warszawa 2007 (Fasciculi Historici Novi, t. 6), s. 145–152.

11) Przypisy do stron internetowych w zależności od charakteru cytowanego tekstu podajemy w sekcji Źródła lub Opracowania, stosując następujący zapis: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, strona internetowa data dostępu w nawiasie, np. A. Szałagan, Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku, http://www.ppibl.ibl.waw.pl/mediawiki/index.php/O_projekcie (dostęp: 16 III 2022).

12) Stosujemy określenia skrótowe w języku polskim dla wszystkich publikacji: wyd., oprac., tłum., red. etc.

13) Po incipitach prac wielokrotnie cytowanych umieszczamy wielokropek.