„Pan świeczników i gwiazd” (Ap 1,12-20) G. Bednarskiego – ilustracja czy interpretacja pierwszej wizji Apokalipsy Janowej?

Abstrakt

W artykule omawiam jeden z współczesnych przykładów oddziaływania Apokalipsy na sztukę, jakim jest cykl ilustracji polskiego artysty Grzegorza Bednarskiego do wybranych fragmentów ostatniej księgi biblijnej. Przedmiotem analizy jest pierwsza ilustracja cyklu, nosząca tytuł „Pan świeczników i gwiazd” (Ap 1,12-20), która przedstawia wstępną wizję, otwierającą Apokalipsę. Po omówieniu genezy powstania ilustracji G. Bednarskiego, krótkiej analizie tekstu biblijnego, stawiam pytanie zapowiedziane w tytule: czy praca polskiego artysty jest tylko bardziej lub mniej udaną ilustracją inspirującą się tekstem biblijnym czy stanowi jego interpretację nie tylko artystyczną, ale przed wszystkim teologiczną i przyczynia się do lepszego odczytania przesłania Apokalipsy. Przeprowadzone analizy pozwalają stwierdzić, że artysta pozostaje wierny przede wszystkim profetycznemu charakterowi Księgi Objawienia. Jego twórczość jest sztuką interpretacji oraz aktualizacji orędzia biblijnego. Artysta staje się egzegetą, który pędzlem maluje i wydobywa teologiczne przesłanie Księgi, staje się „głosem”, który „można i trzeba zobaczyć”, także po to, aby lepiej go zrozumieć. W ten sposób obraz komunikuje to co wydaje się być niewyobrażalne, a jednak ważne, konieczne i niezbędne.