Nauka o niebie jako ostatecznym spełnieniu życia ludzkiego w mowach św. Grzegorza z Nazjanzu
DOI :
https://doi.org/10.12775/BPTh.2020.021Mots-clés
niebo, życie wieczne, wieczna szczęśliwość, królestwo niebieskie, wieczne obcowanie z Bogiem, kontemplacja Bożej naturyRésumé
Święty Grzegorz z Nazjanzu należy – obok św. Bazylego oraz św. Grzegorza z Nyssy – do trzech spośród wybitnych przedstawicieli patrystyki wschodniej IV w. określanych mianem Ojców Kapadockich. Zasłynął jako wybitny mówca, zyskując przydomek „chrześcijańskiego Demostenesa”, a także jako świadek chrześcijańskiej ortodoksji, podejmujący w swoich mowach bogatą problematykę teologiczną. Wyrazem uznania dla znaczenia jego nauki stał się nadany mu tytuł „Teologa”, który pojawia się już w aktach Soboru Chalcedońskiego z 451 roku.
Problematykę nieba jako ostatecznego spełnienia ludzkiego życia Grzegorz podejmuje w swoich mowach o różnym charakterze, spośród których na szczególną uwagę zasługują mowy wygłaszane na okoliczność śmierci bliskich mu osób: ojca, brata Cezarego, siostry Gorgonii, czy też najbliższego przyjaciela, wspomnianego wcześniej św. Bazylego.
W ramach niniejszego opracowania nauka o niebie jako ostatecznym spełnieniu życia ludzkiego, zawarta w mowach Grzegorza, przedstawiona zostaje w trojakim aspekcie: stosowanej przez autora w odniesieniu do nieba terminologii, istotnych rysów obrazu niebiańskiej rzeczywistości, jaki kreśli w swych mowach Teolog oraz wskazanych przezeń dróg, na których chrześcijanin osiągnąć może niebo jako cel swoich dążeń.
Références
Altaner B., Stuiber A., Patrologia, tłum. P. Pachciarek, Warszawa 1990.
Balter L., Doskonała radość zbawionych w niebie, Ateneum Kapłańskie 439 (1982), s. 218–226.
Bober A., Światła ekumeny, Kraków 1965.
Bronk A., Religia i nauka, w: Zrozumieć świat współczesny, tenże (red.), Lublin 1998, s. 203–256.
Campenhausen H.v., Ojcowie Kościoła, tłum. K. Wierszyłowski, Warszawa 1998.
Częsz B., Ojcowie Kościoła i pytania współczesnej eschatologii, Studia Nauk Teologicznych, 1 (2006), s. 133–149.
Drączkowski F., Patrologia, Pelplin–Lublin 1998.
Fiedorowicz M., Teologia ojców Kościoła. Podstawy wczesnochrześcijańskiej refleksji nad wiarą, Kraków 2009.
Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, tłum. W. Zakrzewska, P. Pachciarek, R. Turzyński, Warszawa 1990.
McGuckin J.A., St. Gregory of Nazianzus: An Intellectual Biography, New York 2001.
Sancti Gregorii Theologi Orationes, PG 35,396–36,664, apud J.P. Migne, 1858.
Święty Grzegorz z Nazjanzu. Mowy wybrane, Warszawa 1967.
Święty Grzegorz z Nazjanzu. Opowieść o moim życiu, tłum. A.M. Komornicka, Poznań 2003.
Szymusiak J.M., Grzegorz Teolog, Poznań 1965.
Zagórski D., Model doskonalenia chrześcijańskiego w świetle ekshortacji pastoralnych Grzegorza z Nazjanzu, Toruń 2007.
Téléchargements
Publiée
Comment citer
Numéro
Rubrique
Licence
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Stats
Number of views and downloads: 872
Number of citations: 0