Pijaństwo jako problem moralny i duszpasterski u św. Augustyna

Abstract

Nadużywanie wina (i alkoholu w ogóle), nadmierne ucztowanie i pijaństwo stanowią nie tylko problem moralny, ale i duszpasterski. Biskup Hippony, św. Augustyn, w swoich homiliach i listach podejmował ów problem nie tylko ogólnie, lecz także wskazując szczegółowe zagadnienia i problemy, które dotyczyły jego gminy. Pijaństwo stanowiło element uczt urządzanych przy okazji religijnych obchodów, zaciemniając w ten sposób ich właściwy sens. Do najistotniejszych należało pijaństwo neofitów tuż po przyjęciu sakramentów wtajemniczenia oraz pijackie uczty związane z obchodami ku czci zmarłych urządzane na ich grobach. Augustyn sprzeciwiał się im, odwołując się do argumentów biblijnych i liturgicznych, zwyczajów Kościoła powszechnego, a także zwykłego, ludzkiego poczucia godności. Starał się korygować wypaczone rozumienie efektów działania alkoholu, przyrównywanych do działania Ducha Świętego. Artykuł ukazuje duszpasterską wrażliwość biskupa, starającego się wprowadzić religijną aktywność wiernych na właściwe tory.