Is the Charism of Biblical Inspiration “Open”? The Answer of the Revelation of John
DOI :
https://doi.org/10.12775/BPTh.2023.013Mots-clés
natchnienie biblijne, „w Duchu”, Duch Święty, Jan z Patmos, wspólnota natchniona, natchniona lektura PismRésumé
Czy charyzmat natchnienie biblijnego jest „otwarty”? Odpowiedź Apokalipsy św. Jana
Autor artykułu zadaje pytanie, czy charyzmat natchnienia biblijnego jest „otwarty”? Odpowiada na to pytanie pozytywnie analizując wyrażenie z Ap 1,10; 4,2: egenomēn en pnuemati („znalazłem się w Duchu”), jak i również dynamikę narracyjną Ap w kontekście obecności w niej zgromadzenia liturgicznego, który jest głównym podmiotem interpretującym księgę. Apokalipsa na swoją treść i jej zapis patrzy w kluczu inspirującego działania Ducha świętego (egenomēn en pneumati, „znalazłem się pod natchnieniem Ducha”), który prowadzi Jana z Patmos do sformułowania nowej treści w oparciu o teksty już natchnione (nagromadzenie aluzji do tekstów starotestamentalnych), stąd można wyprowadzić wniosek, że patrzy na samą siebie jako pismo natchnione a na natchnienie, jako na natchnienie aktualizujące, które jest kontynuacją tego natchnienia, towarzyszącego powstaniu Pism ST. Jan zapisując swoje doświadczenie wizyjne ma świadomość, że dokonuje się to pod wpływem tego samego Ducha, który wpływał na powstanie Pisma. Używając tych tekstów dokonuje rekreacji Słowa w kluczu dynamiki chrystocentrycznej. Ten sam schemat działania Ducha, sprawcy natchnienia, powtarza się w życiu wspólnoty słuchającej/czytającej (zgromadzenie liturgiczne zebrane na niedzielnej liturgii), która otwierając się na działanie Ducha Świętego, staje się wspólnota natchnioną, w której Duch święty prowadzi ją do odkrycia, odszyfrowania i praktykowania tego, co Sam zamierzał przekazać przez Jana, prowadząc ją do rekreacji usłyszanego Słowa w ich własnym środowisku życiowym, tj. w jej „tu i teraz”. Dokonuje się w ten sposób „lektura natchniona” odczytanego i wysłuchanego proroctwa. Apokalipsa wskazuje na pewne elementy, które są konieczne, aby charyzmat natchnienia biblijnego trwał we wspólnocie słuchającej/czytającej: lektura liturgiczna (w niedzielnym zgromadzeniu liturgicznym), która uwzględnia jedność Pisma świętego i prowadzi do Chrystusa (lektura chrystologiczna).
Références
Artola, Antonio María. 1994. “L’ispirazione biblica.” In Bibbia e parola di Dio, translated by Teresa D’Allesandro, edited by Antonio María Artola and José Manuel Sánchez Caro, 117–203. Brescia: Paideia.
Aune, David E. 1997. Revelation 1–5. World Biblical Commentary, vol. 52. Dallas, TX: Word Books.
Baraniak, Marek I. 2020. “Początki i koncepcja natchnienia biblijnego w dyskursie religijnym.” Colloquia Litteraria 29, no. 2: 5–24.
Bauckham, Richard. 1993a. The Climax of Prophecy: Studies on the Book of Revelation. Edinburgh: T & T Clark.
Bauckham, Richard. 1993b. The Theology of the Book of Revelation. Cambridge: Cambridge University Press.
Beale, Gregory K. 1984. The Use of Daniel in Jewish Apocalyptic Literature and in the Revelation of St. John. Lanham, MD: University Press of America.
Beale, Gregory K. 1999. The Book of Revelation: A Commentary on the Greek Text. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans Publishing Company.
Beale, Gregory K., and Sean M. McDonough. 2007. “Revelation.” In Commentary on the New Testament use of the Old Testament, edited by Gregory K. Beale and Donald A. Carson, 1081–1161. Grand Rapids: Baker Academic.
Benedict XVI. 2010. Verbum Domini. Apostolic Exhortation. Vatican website. September 30, 2010. https://www.vatican.va/content/benedict-xvi/en/apost_exhortations/documents/hf_ben-xvi_exh_20100930_verbum-domini.html.
Biguzzi, Giancarlo. 2002. “Spirito e profezia nell’Apocalisse di Giovanni.” Estudios Bíblicos 60, no. 4: 503–522.
Biguzzi, Giancarlo. 2005. Apocalisse. Nuova versione, introduzione e commento. Milan: Paoline.
Charles, R. H. 1920. A Critical and Exegetical Commentary on the Revelation of St. John (2 vols.). Edinburgh: T. & T. Clark.
Collins, Raymond F. 1990. “Inspiration.” In The New Jerome Biblical Commentary, edited by Raymond E. Brown, Joseph A. Fitzmyer, and Roland E. Murphy, 1023–1033. New Jersey: Prentice Hall.
Contreras Molina, Francisco. 1987. El Espíritu en el libro del Apocalipsis. Koinonia, vol. 28. Salamanca: Secretariado Trinitario.
Corsini, Eugenio. 2002. Apocalisse di Gesù secondo Giovanni. Turin: Società Editrice Internazionale.
Fabris, Rinaldo. 1993. Per leggere Paolo. Rome: Edizioni Borla.
Flannery, Frances. 2014. “Dreams and Visions in Early Jewish and Early Christian Apocalypses and Apocalypticism.” In The Oxford Handbook of Apocalyptic Literature, edited by John J. Collins, 104–120. Oxford: Oxford University Press.
Haręzga, Stanisław. 2008. “Rola Pisma świętego w Kościele według 2 Tm 3,14–17.” Verbum Vitae 13, no. 2: 169–177.
Jeske, Richard L. 1985. “Spirit and Community in the Johannine Apocalypse.” New Testament Studies 31, no. 3: 452–466.
Kotecki, Dariusz. 2006. Duch Święty w zgromadzeniu liturgicznym w świetle Apokalipsy św. Jana. Rozprawy i Studia Biblijne, vol. 26. Warsaw: Oficyna Wydawnicza Vocatio.
Kotecki, Dariusz. 2008. “La reinterpretación del Antiguo Testamento en El Nuovo: cristologia teocéntrica en el Apocalipsis de san Juan.” Scripta Theologica 40, no. 4: 509–524.
Kotecki, Dariusz. 2013. Jezus a Bóg Izraela w Apokalipsie św. Jana. Scripta Theologica Thoruniensia, vol. 27. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Kotecki, Dariusz. 2021. Zrozumieć Apokalipsę? Szkice egzegetyczno-teologiczne. Biblioteka Szkoły DABAR, vol. 1. Rzeszów: Bonus Liber.
O’Collins, Gerald. 2018. Inspiration: Towards a Christian Interpretation of Biblical Inspiration. Oxford: Oxford University Press.
Podeszwa, Paweł. 2011. Paschalna pamięć o Jezusie. Studium egzegetyczno-teologiczne wyrażenia ἡ μαρτυρία Ἰησοῦ w Apokalipsie św. Jana. Studia i Materiały, vol. 142. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza.
Pontifical Biblical Commission. 2014. The Inspiration and Truth of Sacred Scripture: The Word that Comes from God and Speaks of God for the Salvation of the World. Translated by Thomas Esposito and Stephen Gregg. London: Catholic Truth Society.
Rojas, Ignacio. 2013. Los símbolos del Apocalipsis. Estella: Editorial Verbo Divino.
Second Vatican Council. 1965. “Dogmatic Constitution on Divine Revelation, Dei Verbum.” Vatican website. November 18, 1965. https://www.vatican.va/archive/hist_councils/ii_vatican_council/documents/vat-ii_const_19651118_dei-verbum_en.html.
Sikora, Adam Ryszard. 2022. Patmos – wyspa św. Jana. Miejsca na Patmos związane z Apostołem znane z tradycji spisanych i ustnych. Biblioteka Szkoły DABAR, vol. 3. Rzeszów: Bonus Liber.
Stępień, Jan. 1979. Listy do Tesaloniczan i pasterskie. Wstęp. Przekład. Komentarz. Warsaw: Pallottinum.
The Oxford Handbook of Apocalyptic Literature. 2014. Edited by John J. Collins. Oxford: Oxford University Press.
Vanni, Ugo. 1982. “L’assemblea eccelsiale ‘soggetto interpretante’ dell’Apocalisse.” Rassegna di Teologia 25, no. 4: 497–513.
Vanni, Ugo. 1988. L’apocalisse. Ermeneutica, esegesi, teologia. Bologna: Edizione Dehoniane Bologna.
Vanni, Ugo. 2018. Apocalisse di Giovanni, vol 2. Edited by Luca Pedroli. Assisi: Cittadella Editrice.
Witczyk, Henryk. 2020. Natchnienie. Prawda. Zbawienie. Poznań: Pallottinum.
Wojciechowska, Kalina, and Mariusz Rosik. 2022. Głosząc przyjście Pana. Komentarz strukturalny do Drugiego Listu św. Piotra. Warsaw: Wydawnictwo Naukowe ChAT.
Wojciechowski, Michał. 2012. Apokalipsa Świętego Jana. Objawienie, a nie tajemnica. Wstęp, przekład z oryginału, komentarz. Częstochowa: Edycja Świętego Pawła.
Wróbel, Mirosław S. 2011. “Jezus Janowy jako objawiciel oblicza Ojca.” Verbum Vitae 20, no. 1: 191–203.
Zerwick, Maximilian. 1990. Biblical Greek. Translated by Joseph Smith. Rome: Editrice Pontificio Istituto Biblico.
Téléchargements
Publié-e
Comment citer
Numéro
Rubrique
Licence
© Dariusz Kotecki 2023
Cette œuvre est sous licence Creative Commons Attribution - Pas de Modification 4.0 International.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Stats
Number of views and downloads: 320
Number of citations: 0