Judaism and Human Sexuality

Resumen

Judaizm wobec seksualności człowieka

Punktem wyjścia w religii żydowskiej dla wszelkich rozważań na temat ciała, a co za tym idzie także seksualności, jest biblijny obraz człowieka jako „imago Dei”. Stąd w judaizmie nie występują jakiekolwiek formy dualizmu, w którym widoczne byłyby aporie między tym, co cielesne, a tym, co duchowe. Judaizm uczy, że człowiek jest przede wszystkim stworzony na obraz i podobieństwo Boga, a przy tym jest z natury bytem obdarzonym określoną płcią. Jako taki wchodzi w relacje zarówno ze Stwórcą, jak i z innymi istotami ludzkimi. Stąd w judaizmie istnieje związek między ludzką seksualnością a ludzką społecznością, a te wymiary z kolei mają swoje odniesienie do Boga. Trzy wymiary ludzkiej egzystencji (human sexuality, human sociality, human sanctity) wzajemnie się warunkują. W religii żydowskiej wyraźnie widać, że sfera płciowa człowieka przeszła drogę uspołecznienia i spirytualizacji. Halacha – prawo żydowskie reguluje życie Żyda tak szczegółowo i w taki sposób, że niekiedy trudno rozgraniczyć dziedzinę religijną od świeckiej, duchową od cielesnej, transcendentną od immanentnej. Wszystko ma swoje odniesienie do Boga. W judaizmie cały człowiek, a nie tylko jakaś jego część jest dobra. W prezentowanym artykule zostało ukazane nauczanie judaizmu na temat seksualności człowieka w świetle tradycyjnych źródeł judaizmu: Tory, Talmudu i kodeksów prawa żydowskiego.