John Chrysostom’ preaching about charismata on the basis on the Homily on The First Letter of Paul to the Corinthians

Abstract

Tematyka charyzmatów w Kościele starożytnym budzi wciąż duże zainteresowanie i jest przedmiotem badań naukowych. Jednym z autorów chrześcijańskich, który wyjaśnia znaczenie charyzmatów był Jan Chryzostom († 407). Przedmiotem powyższego opracowania jest przedstawienie nauczania tego Ojca Kościoła na temat charyzmatów na podstawie jego Homilii do I Listu św. Pawła do Koryntian. W pierwszym punkcie artykułu ukazano zagadnienie pochodzenia charyzmatów i ich cel. W drugim punkcie przedstawiono terminologię, jaką posługuje się Jan Chryzostom w określaniu charyzmatów: duchowy dar, dar łaski, posługiwanie i działanie, objawienie Ducha Świętego. W trzecim punkcie opracowania zaprezentowano poszczególne charyzmaty, w tym dar języków. W czwartym punkcie przedstawiono najważniejszy według autora charyzmat, jakim jest miłość. W ujęciu Jana Chryzostoma charyzmaty pochodzą od Trójcy świętej i są darami, które otrzymuje chrześcijanin w celu budowania wspólnoty Kościoła i nie dla jego własnego dobra, lecz dla dobra wszystkich. To ukierunkowanie na wspólnotowy charakter darów duchowych jest ważnym kryterium w kwestii rozeznawania charyzmatów. Natomiast miłość jest powszechnym i najdoskonalszym darem. Według starożytnego kaznodziei miłość jest drogą, która prowadzi do wszystkich pozostałych charyzmatów. Nauczanie Jana Chryzostoma o charyzmatach jest wciąż aktualne, ponieważ te dary Ducha Świętego obecne są w Kościele w czasach współczesnych.