Interpretacja „Komentarza do Apokalipsy” Andrzeja z Cezarei i jego znaczenie dla krytyki tekstu biblijnego

Abstrakt

Andrzej (VI i VII w.) był arcybiskupem w Cezarei Kapadockiej. W tłumaczeniu Pisma Świętego przyjmuje istnienie potrójnego sensu: wyrazowego, czyli historycznego, moralnego i duchowego, odnoszącego się do przyszłości. Ten ostatni rodzaj sensu Pisma Świętego przeważa – zdaniem Andrzeja – w Apokalipsie Janowej. Mniej więcej w latach 543-614 napisał Komentarz do Apokalipsy, w którym zajął krytyczne stanowisko wobec wykładni Apokalipsy u Ekumeniusza, autora pierwszego w języku greckim komentarza do Księgi Objawienia. Biskup z Kapadocji wypracowuje również swój własny sposób interpretacji Księgi Objawienia. Dzieli komentarz na dwadzieścia cztery księgi, nawiązując do dwudziestu czterech starców, zaś każdą księgę na trzy rozdziały, podkreślając potrójną naturę człowieka (ciało, duszę i ducha). Interpretuje Apokalipsę raczej syntetycznie i krótko, bez głębszego wnikania w treść teologiczną, chociaż od czasu do czasu, zdarza się, że przy istotnych fragmentach Księgi Objawienia zatrzymuje się dłużej. Sam komentarz Andrzeja jest dla nas wartościowy nie tylko ze względu na zawarte w nim cenne wypowiedzi wielu Ojców Kościoła, ale stanowi ważne świadectwo tekstu greckiego Apokalipsy, które krytycznie opracowanie do dziś uznawane jest za obowiązującą recenzje tekstu.