Czy Duch Święty jest bohaterem Dziejów Apostolskich na równi z apostołami?
DOI:
https://doi.org/10.12775/BPTh.2022.001Słowa kluczowe
Dzieje Apostolskie, Duch Święty, metoda narracyjnaAbstrakt
Autor artykułu stawia prowokacyjne pytanie: Czy Duch Święty jest bohaterem Dziejów Apostolskich na równi z apostołami? Aby odpowiedzieć na to pytanie, autor analizuje zarówno słownictwo użyte przez ewangelistę Łukasza, jak i niektóre fragmenty Dziejów Apostolskich, w których jest mowa o Duchu Świętym. Przeprowadzona analiza wskazuje, że Duch Święty nie tylko uzdalnia apostołów do świadczenia o Chrystusie zmartwychwstałym, ale także prowadzi i kieruje ich misją. Należy zatem odpowiedzieć twierdząco na postawione pytanie. Apostołowie głoszą „Słowo Boże” ad ultimum terrae (Dz 1,8) dzięki mocy Ducha Świętego otrzymanego z wysoka. W ten sposób czynnik ludzki i boski nadal współdziałają i doprowadzają powierzoną im misję do urzeczywistnienia.
Bibliografia
Aletti, Jean-Noel. 1996. Il racconto come teologia. Studio narrativo del terzo Vangelo e del libro degli Atti degli Apostoli. Roma: Edizioni Dehoniane.
Bartnicki, Roman, and Kinga Kłósek. 2014. Metody Interpretacji Nowego Testamentu. Wprowadzenie. Kraków: Petrus.
Bauckham, Richard. 2008. Jesus and the Eyewitnesses: The Gospels as Eyewitness Testimony. Grand Rapids: Eerdmans.
Bauer, Walter, Danker Frederick William, ed. 2000. A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature. Chicago–London: The University of Chicago Press (= BDAG).
Bock, Darrell L. 1994. Luke. Vol. 1: 1–9:50. Grand Rapids: Baker Books.
Bock, Darrell L. 2012. A Theology of Luke and Acts: God’s Promised Program, Realized for All Nations (Biblical Theology of the New Testament Series). Grand Rapids, Mi: Zondervan.
Bottini, Giovanni Claudio. 2011. Introduzione all’opera di Luca. Aspetti teologici. Milano: Terra Santa.
Bovon, François. 2006. Luke the Theologian. Waco: Baylor University Press.
Buscemi, Alfio M. 1997. San Paolo. Vita, opera, messaggio. Jerusalem: Franciscan Printing Press.
Campbell, William Sanger. 2007. The We Passages in the Acts of the Apostles: The Narrator as Narrative Character. Atlanta: Society of Biblical Literature.
Carter, Warren Carter, and John Paul Hail. 1998. Matthew’s Parables. Audience-Oriented Perspectives. Washington: Catholic Biblical Association.
Fitzmyer, Joseph A. 1981. The Gospel according to Luke I–IX. New York: Doubleday & Co.
Fowler, Robert M. 1991. Let the Reader Understand. Reader-Response Criticism and the Gospel of Mark. Minneapolis: Fortress Press.
Garrison, Roman. 2004. The Significance of Theophilus as Luke’s Reader. Lewiston: Edwin Mellen.
Keener, Craig S. 2012. Acts. An Exegetical Commentary. Introduction and 1:1–2:47. Grand Rapids: Baker Academic; Har/Com edition.
Langkammer, Hugolin. 1989. „Ewangelia Łukasza. Ewangelia o Zbawicielu i powszechnym zbawieniu.” Roczniki Teologiczno-Kanoniczne 36/1: 43–59.
Malina, Artur. 2007. Chrzest Jezusa w czterech Ewangeliach. Studium narracji i teologii. Katowice: Księgarnia św. Jacka.
Malina, Artur. 2009. „Dlaczego Jezus zobaczył Ducha Bożego zstępującego jakby gołębice (Mt 3,16 i par.)?” Verbum Vitae 16: 125–143.
McKnight, Edgar V. 1988. Postmodern Use of the Bible. The Emergence of Reader-Oriented Criticism, Nashville: Wipf and Stock.
Mickiewicz, Franiszek. 2007. „Namaszczenie Jezusa Duchem Świętym na proroka według Łk 3,21–22; 4,18; Dz 10,38.” Collectanea Theologica 77/1: 69–88.
Mickiewicz, Franciszek. 2012. Ewangelia według świętego Łukasza. Rozdziały 1–11. Częstochowa: Edycja Świętego Pawła.
Mielcarek, Krzysztof. 2002. „Język Septuaginty i jego wpływ na autora Trzeciej Ewangelii.” Roczniki Teologiczne 49/1: 33–47.
Mielcarek, Krzysztof. 2004. „Duch Święty Nauczyciel według trzeciego ewangelisty,” 19–31, in Henryk Witczyk and Stanisław Haręzga (eds.), Uważajcie jak słuchacie (Łk 8,18). Teoria i praktyka lectio divina, Kielce: Instytut Teologii Biblijnej Verbum.
Moore, Thomas S. 1997. „To the End of the Earth: The Geographical and Ethnic Universalism of Acts 1:8 in Light of Isaianic Influence on Luke.” Journal of the Evangelical Theological Society 40: 389–399.
Mucha, Paweł Marek. 2008. „Kto był dostojnym Teofilem?” Ruch Biblijny i Liturgiczny 61: 245–256.
Parsons, Mikael C. 2008. Acts. Grand Rapids: Baker Academic.
Pietkiewicz, Rajmund. 2009. „Prolog do Ewangelii według św. Łukasza – klucz do lektury dzieła Łukaszowego. Studium egzegetyczno-teologiczne Łk 1,1–4.” Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego 29: 177–197.
Powell, Mark Allan. 1990. What is Narrative Criticism? Minneapolis: Fortress Press.
Resseguie, James L. 2005. Narrative Criticism of the New Testament. An Introduction. Grand Rapids: Baker Academic.
Rossé, Gérard. 1998. Atti degli Apostoli. Commento esegetico e teologico. Roma: Città Nuova.
Talbert, Charles H. 1974. Literary Patterns, Theological Themes and the Genre of Luke-Acts. Missoula: [Unknown].
Tannehill, Robert T. 1986. The Narrative Unity of Luke-Acts: A Literary Interpretation, Philadelphia: Fortress Press.
Tompkins, Jane P. 1980. Reader-Response Criticism. From Formalism to Post-Structuralism. Baltimore: The Johns Hopkins. University Press.
Scippa, Vincenzo. 1982. La Glossolalia nel Nuovo Testamento. Napoli: D’Auria M.
Scippa, Vincenzo. 1991. „I carismi per la validità della Chiesa. Studio esegetico su 1 Cor 12–14; Rm 12,6–8; Ef 4,11–13; 1 Pt 4,10–11.” Asprenas 38: 5–25.
Wedderburn, A.J. 1994. „Traditions and Redaction in Acts 2:1–13.” Journal for the Study of the New Testament 55: 27–54.
Wehnert, Jurgen. 1989. Die Wir-Passagen der Apostelgeschichte. Ein lukanisches Stilmittel aus jüdischer Tradition, Göttingen: Vandenhoeck u. Ruprecht.
Weiser, Alfons. 2011. Teologia Nowego Testamentu. (Myśl Teologiczna, 68). Kraków: Wydawnictwo WAM.
Włodarczyk, Stanisław. 1995. Święty Łukasz, teolog historii zbawienia, Częstochowa: Edycja Świętego Pawła.
Włodarczyk, Stanisław. 1998. „Jezus namaszczony Duchem Świętym według Ewangelii św. Łukasza.” Częstochowskie Studia Teologiczne 26: 9–14.
Zbroja, Bogdan. 2001. „Powszechność zbawienia w trzeciej Ewangelii.” Ruch Biblijny i Liturgiczny 54: 281–289.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Piotr Blajer
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 217
Liczba cytowań: 0
