À propos de cette revue
Powołanie czasopisma „Studia Geohistorica” jest odpowiedzią na zgłaszaną wielokrotnie w polskich środowiskach naukowych potrzebę specjalistycznego periodyku prezentującego badania z pogranicza geografii i historii. Bardzo długa tradycja naukowa związana z geografią historyczną oraz historią geografii i kartografii ulega w ostatnim czasie wyjątkowo szybkim przemianom związanym z rozwojem takich subdyscyplin, jak geografia człowieka, geografia kultury czy też geografia humanistyczna, które odwołują się zarówno do metod historycznych, jak i geograficznych.
Rocznik „Studia Geohistorica” jest skierowany zarówno do przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych, jak też dyscyplin geograficznych, którzy prowadzą swoje badania w paradygmacie przestrzennego ujęcia przeszłości. Nie chodzi więc o zawężanie lub dookreślanie pól badawczych i stosowanych metod, ale stworzenie platformy do wymiany doświadczeń i wyników badań, a także przedstawiania zróżnicowanych lub uzupełniających się w zakresie przedmiotu i warsztatu ujęć badawczych. W propozycji tej geografia historyczna przestaje być dyscypliną, subdyscypliną, nauką pomocniczą historii lub geografii. Staje się natomiast metodą, a nawet więcej, paradygmatem badawczym odpowiadającym „powrotowi do przestrzeni” we współczesnych naukach społecznych oraz humanistycznych.
Oprócz tekstów z zakresu geografii historycznej, kartografii historycznej, historii kartografii, historii geografii i horyzontu geograficznego, czasopismo przedstawiać będzie prace dotyczące geografii człowieka, w których metody genetyczne są podstawą badań. Niemniej ważne miejsce zajmie w nim dyskusja metodologiczna o badaniach dotychczasowych i ich nowych propozycjach oraz problematyka związana z zastosowaniem systemów informacji przestrzennej i czasowo-przestrzennych baz danych (Historical GIS). W czasopiśmie będą prezentowane polskie osiągnięcia w tej dziedzinie oraz wyniki europejskich i światowych projektów związanych ze „spatial humanities”.
Bogumił Szady, Beata Konopska, Radosław Skrycki
(ze wstępu do pierwszego numeru, 2013)
