Prawda, Sąd, Powiedzenie. Kazimierza Twardowskiego postulat jasności i precyzji wypowiedzi w kontekście odpowiedzialności za przekazywanie informacji
DOI:
https://doi.org/10.12775/AUNC_PED.2015.006Słowa kluczowe
Kazimierz Twardowski, filozofiaAbstrakt
Słowo ma wielką moc; jako elementarny składnik każdej wypowiedzi w zależności od sposobu użycia może budować bądź burzyć, spajać lub rozdzielać, nieść nadzieję lub zwątpienie. To, jakich słów używamy, jest tak samo ważne jak to, co chcemy nimi przekazać, i chociaż rozum miłujący prawdę obiektywną chce przekazać ją w jak najczystszej postaci, to czasami prawda ta może być dla odbiorcy trudna do przyjęcia, dlatego na sam koniec chciałbym zacytować stare arabskie przysłowie: „Człowiek posiada dwa skarby: rozum i słowo; z pierwszego korzysta sam, a dzięki drugiemu przynosi korzyść innym”.
Bibliografia
Ajdukiewicz, Kazimierz. Język i Poznanie. Wybór pism z lat 1945–1963, Warszawa: PWN 2006.
Jadczak Ryszard. „Jeszcze o jasnym i niejasnym stylu filozoficznym Kazimierza Twardowskiego”. Ruch Filozoficzny t. XLVI nr 3 (1989).
Moroz, Jacek. Dyskusja z relatywizmem prawdy w szkole Lwowsko-Warszawskiej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, 2013.
Twardowski, Kazimierz. Rozprawy i artykuły filozoficzne. Zebrali i wydali uczniowie. Lwów: 1927.
Woleński, Jan. Szkoła Lwowsko-Warszawska w polemikach, Warszawa: Scholar, 1997.
Zegzuła-Nowak, Joanna. „Postulat jasności w polemikach metafilozoficznych Kazimierza Twardowskiego”. Analiza i Egzystencja 16 (2011): 51-73.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 361
Liczba cytowań: 0