Re-konstrukcja dialogu pokoleń w rzeczywistości kultury prefiguratywnej

Abstrakt

Pokolenie dziadków zwykle stanowiło źródło wartości i wzorów kulturowych, byli oni przewodnikami po świecie dla swoich wnuków, pośrednikami między przeszłości, a czasami obecnymi. W nowoczesnym społeczeństwie dzieci zaczęły żyć własnym życiem, źródłem wzorów stały się przede wszystkim media, a nieumiejętność poruszania się starszych ludzi w tym obszarze zablokowała możliwość przekazywania doświadczenia i mądrości poprzednich pokoleń. Jednak kultura prefiguratywna niesie ze sobą w tym zakresie pewne szanse – to dzieci stają się nauczycielami i przewodnikami starszych ludzi po świecie mediów i nowoczesnych technologii, a nawiązywany przez nich często za pomocą tych technologii kontakt umożliwia – dzięki właśnie nowym umiejętnościom starszego pokolenia – przywrócenie im naturalnej roli przekazicieli tradycyjnych wartości i wzorców, szanujących jednak specyfikę funkcjonowania dzieci w medialnej rzeczywistości.