Doświadczenia kynoterapii zdalnej w perspektywie osób prowadzących zajęcia. Studium przypadku
DOI:
https://doi.org/10.12775/AUNC_PED.2023.016Słowa kluczowe
kynoterapia, edukacja zdalna, kynoterapeutki, pandemia, terapiaAbstrakt
Pojawienie się wirusa SARS-CoV-2 zmusiło ludzi do przeniesienia wielu aspektów życia do Internetu. Jednym z nich była edukacja, która do tej pory – poza nielicznymi wyjątkami – niewiele miała wspólnego z technologiami. Na mocy Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 marca 2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty
w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 przekształcona została nie tylko forma zajęć ogólnokształcących czy zawodowych, ale również tych o charakterze terapeutycznym, w tym kynoterapii. Brak dotychczasowych badań w zakresie kynoterapii prowadzonej w sposób zdalny przyczynił się do podjęcia tej problematyki w ramach niniejszego artykułu.
Główne pytanie badawcze przybrało następującą formę: Jakie są doświadczenia badanych osób w prowadzeniu kynoterapii na odległość w czasie pierwszej fali pandemii w Polsce? Badanie przeprowadzone zostało w ramach studium przypadku z wykorzystaniem wywiadu indywidualnego, częściowo kierowanego, skoncentrowanego na problemie. Wyniki pokazały m.in., że kynoterapia realizowana w formie zdalnej była szansą na zapewnienie podopiecznym powrotu do codziennej rutyny, wsparcia emocjonalnego i zwiększenia świadomości na temat zajęć wśród rodziców i opiekunów, a jej perspektywy na przyszłość są niejednoznaczne.
Bibliografia
Bartkiewicz, Wioletta, Nina Bekasiewicz. Czy zwierzęta potrafią leczyć? Terapie z udziałem zwierząt wspomagające rehabilitację osób niepełnosprawnych. Warszawa: Fundacja Pomocy Osobom Niepełnosprawnym PRZYJACIEL, 2006.
Binfet, John-Tyler (i in.). 2022. „Virtual Canine Comfort: A Randomized Controlled Trial of the Effects of a Canine-Assisted Intervention Supporting Undergraduate Wellbeing”. Anthrozoös. https://doi.org/101080/08927936.2022.2062866.
Charmaz, Kathy. Teoria ugruntowana: praktyczny przewodnik po analizie jakościowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009.
Chrobak, Katarzyna. „Trening umiejętności społecznych z udziałem psa”. W: Terapia i edukacja z psem, red. Agnieszka Potocka, 85–95. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2019.
Dell, Colleen (i in.). 2021. „A Commentary about Lessons Learned: Transitioning a Therapy Dog Program Online during the COVID-19 Pandemic”. Animals 11(3): 914. https://doi.org/10.3390/ani11030914.
Jung, Christoph, Daniela Portl. Człowiek i pies. O głaskaniu, stresie i oksytocynie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2017.
Kobylińska, Magdalena, Ewa Gajewska. „Efekty dogoterapii u dziecka z autyzmem – opis przypadku”. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu 1(42) (2015): 14–17.
Levinson, Bernard M. „The Dog as a Co-Therapist”. Ment Hyg 46 (1962): 59–65.
Litwinow, Monika. „Klub Małego Detektywa z Psem – propozycja programowa”. Zajęcia z Psem. Terapia. Edukacja. Zabawa 4 (2020): 23–34.
Mamzer, Hanna. 2015. „Stary człowiek i pies”. Horyzonty Wychowania 32: 63–83. https://doi.org/10.17399/HW.2015.143203.
Pawlik-Popielarska, Beata. Terapia z udziałem psa. Gdańsk: Wydawnictwo Via Medica, 2005.
Polskie Towarzystwo Kynoterapeutyczne, www.kynoterapia.eu (dostęp: 31.08.2022)
Posadas, Tejodor L. (i in.). 2019. „Dog therapy for people with dementia: a systematic review”. Health and Research Journal 5(3): 99–108. https://doi.org/10.12681/healthresj.21000.
Reyes Valenzuela, Nicole (i in.). 2022. „Effects of animal-assisted therapy in older adults with cognitive impairment: A systematic review”. Scientific Journal of Sport and Performance 1(2): 50–61. https://doi.org/10.55860/CIEA8011.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 marca 2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 410).
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku
pracy oraz jej stosowania (Dz.U. z 2010 r. nr 82 poz. 537).
Rubacha, Krzysztof. Metodologia badań nad edukacją. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2008.
Serpell, James. W towarzystwie zwierząt. Analiza związków ludzie–zwierzęta. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1999.
Sipowicz, Kamil (i in.). Dogoterapia. Terapia z udziałem psa. Podstawy kynopedagogiki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2020.
Skinderowicz, Ilona. „Przykłady ćwiczeń rozwijających umiejętność czytania dla dzieci z klas I–III z uwzględnieniem obecności psa”. Zajęcia z Psem. Terapia. Edukacja. Zabawa 5 (2020): 15–19.
Soroko, Emilia. Poziom autonarracyjności wypowiedzi i użyteczność wybranych sposobów ich generowania. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2007. https://hdl.handle.net/10593/4071 (dostęp: 31.08.2022).
Townsend, Lisa (i in.). 2022. „Reactivation of a Hospital-Based Therapy Dog Visitation Program during the COVID-19 Pandemic”. Animals 12(14). https://doi.org/10.3390/ani12141842.
Wojciszke, Bogdan. Psychologia społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2012.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 319
Liczba cytowań: 0
