Literatura emigracyjna w drugim obiegu. Rekonesans bibliograficzny

Abstrakt

W tekście podjęto badania nad obecnością literatury emigracyjnej w drugim obiegu, podkreślając fundamentalną rolę bibliografii w jej dokumentacji (np. prace Zabielskiej, Czachowskiej, Dorosz, Kandziory). Autorka wskazuje, że Cz.
Miłosz (szczególnie po Noblu), J. Mackiewicz i W. Gombrowicz byli najczęściej publikowanymi pisarzami. Zaznaczono również rozbieżności między ich popularnością w drugim obiegu a wynikami plebiscytu „Wiadomości” z 1959 r. Ponadto podkreślono rolę drugiego obiegu w prezentowaniu światowej literatury emigracyjnej (m.in. Sołżenicyn, Kundera) poprzez przedruki. Konkluzją zaprezentowanych badań jest stwierdzenie, że bibliografie pozostają cennym
źródłem badawczym.