O doświadczeniu wewnętrznym i alegoriach wiedzy w twórczości Leo Lipskiego

Abstrakt

Celem artykułu jest interpretacja wybranych alegorii wyznaczających moment, w którym podmiot w twórczości Leo Lipskiego pozyskuje wiedzę. Do analizy tych przedstawień będę używał pojęcia doświadczenia wewnętrznego Georges’a Bataille’a oraz alegorii w gnostyckim rozumieniu przedstawionym przez Hansa Jonasa w pracy Religia gnozy. Skupiłem się na dwóch alegoriach wiedzy pojawiających się w Miasteczku i Niespokojnych, które interferują z najważniejszymi ideami gnostyków, czyli mitem anthroposa, pierwszego człowieka, oraz gnostyckim ujęciem bytu ludzkiego na płaszczyźnie mikro- i makrokosmicznej. Dowodzę, że w alegoriach Lipskiego, będących obrazami doświadczeń wewnętrznych, odsłaniają się szczątki dawnej, gnostyckiej wiedzy. Kolejnym wymiarem proponowanego artykułu jest wskazanie, że problem pozyskiwania wiedzy wykraczającej poza ratio i próby jej przyswojenia są jednym z kluczowych, „pedagogicznych” motywów spajających całe dzieło Lipskiego.