Przejdź do sekcji głównej Przejdź do głównego menu Przejdź do stopki
  • Zarejestruj
  • Zaloguj
  • Język
    • English
    • Język Polski
  • Menu
  • Strona domowa
  • Aktualny numer
  • Archiwum
  • O czasopiśmie
    • O czasopiśmie
    • Przesyłanie tekstów
    • Zespół redakcyjny
    • Polityka prywatności
    • Kontakt
  • Zarejestruj
  • Zaloguj
  • Język:
  • English
  • Język Polski

Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie

Polskie edycje niemieckich baśni romantycznych. Od przekładu do wydania
  • Strona domowa
  • /
  • Polskie edycje niemieckich baśni romantycznych. Od przekładu do wydania
  1. Strona domowa /
  2. Archiwum /
  3. Tom 24 Nr 2 (2023): Edycje romantyków – interpretacje romantyzmu /
  4. Artykuły i rozprawy

Polskie edycje niemieckich baśni romantycznych. Od przekładu do wydania

Autor

  • Elżbieta Zarych Uniwersytet Jagielloński w Krakowie https://orcid.org/0000-0002-4796-4419

DOI:

https://doi.org/10.12775/SE.2023.0029

Słowa kluczowe

Ludwig Tieck, Joseph von Eichendorff, baśń romantyczna, edycje, przekład, romantyzm

Abstrakt

Przedmiotem artykułu są dwa zbiory baśni romantycznych opublikowanych w serii „Czarny Romantyzm”: Baśnie z Phantasusa Ludwiga Tiecka oraz Łubowickie baśnie i bajki Josepha von Eichendorffa. Mimo wspólnej serii i łączących ze sobą obydwie książki cech gatunkowych, zbiory te są zasadniczo odmienne, co zaważyło na decyzjach podejmowanych w trakcie ich przekładu oraz na ostatecznym kształcie tekstu. Zbiory te dowodzą też złożoności i istnienia różnych form baśni romantycznych w obrębie Kunstmärchen i Volksmärchen. Zbiór Tiecka to utwory pochodzące z pierwszego tomu jego największego dzieła, ukoronowania dojrzałej twórczości Phantasusa, wielokrotnie wydawane i cyzelowane przez autora. Mnogość wydań rodzi jednak pytanie o dobór właściwej podstawy tekstowej, nowatorstwo utworów, język zarówno prozy, jak i poezji, zastosowane chwyty, charakterystyczne dla Tiecka rozwiązania literackie zmuszają zaś tłumacza i edytora do misternego tkania tekstu polskiej wersji książki i opatrywania go komentarzami. Zbiór Eichendorffa to z kolei kilka utworów i fragmentów stworzonych we wczesnej młodości i pozostawionych w spuściźnie i niewydanych za życia pisarza. Opublikowane przez wnuka, komponowane w cykl, upiększane i opatrywane tytułami, zderzyły się z odnalezionym niedawno rękopisem podważającym wszystkie dotychczasowe decyzje edytorskie i translatorskie. Te dwa, tak podobne i różne pod wieloma względami zbiory baśni, ukazują cechy twórczości prezentowanych romantyków niemieckich, a także stawiają ważne pytania oraz podsuwają rozwiązania istotne dla dzieł Tiecka i Eichendorffa, edycji niemieckich baśni romantycznych i innych utworów powstałych w tej epoce oraz wydawanych w polskim przekładzie. Pokazują kryjące się w nich pułapki i dają liczne wskazówki edytorom i tłumaczom.

Biogram autora

Elżbieta Zarych - Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

doktor, pracownik Instytutu Literatury oraz wykonawca w grancie flagowym „European Heritage in the Jagiellonian Library: Digital Authoring of the Berlin Collections” na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, współpracownik Ośrodka Badań Literatury Dziecięcej i Młodzieżowej UJ, tłumaczka literatury niemieckiej i włoskiej, redaktorka. Autorka licznych prac poświęconych literaturze i kulturze od romantyzmu do współczesności, pozycji edukacyjnych, leksykonów i słowników. Ostatnio opublikowała książki Romantycy, myśliciele, inspiratorzy (2010) i Karol I Habsburg. Chrześcijański cesarz końca monarchii (2015) oraz w Naukowej Serii Czarnego Romantyzmu w swoim opracowaniu i przekładzie Baśnie z „Phantasusa” Ludwiga Tiecka (2020), Łubowickie baśnie i bajki Josepha von Eichendorffa (2022) i C. F. Cludius, „Faust” Goethego jako apologia chrześcijaństwa (2022; drugi wstęp
J. Ławski), a także liczne rozprawy, m.in. Zielnik wróżek, zielnik wyobraźni – „L’herbier des fées” („Zielnik wróżek”) Benjamina Lacombe’a i Sébastiena Pereza (2017), Gry z konwencjami, realiami i demonologią słowiańską w „Innych baśniach” Zbigniewa Brzozowskiego (2018), Książka zabawka, książka wzbogacona: wyobraźnia – obraz – sztuka edytorska (2018), Ilustracja w przekładzie. Przekład i redakcja ilustrowanych książek dla dzieci i młodzieży (2020), Piękne książki, książki ożywione, książki wzbogacone, książki zabawki – perspektywa interdyscyplinarna (2022), Metamorfozy „Ballad i romansów” Adama Mickiewicza – od manifestu programowego epoki po ilustrowaną książkę dla dzieci (2022). Kuratorka wystawy „Piękne książki, piękne opowieści. Książka dla dzieci” (2016). Ma różnorodne i szerokie zainteresowania, w których centrum znajduje się romantyzm polski i niemiecki, baśń, książka ilustrowana i wzbogacona, edytorstwo, przekład i wyobraźnia.

Bibliografia

Beck A., 2008, Geselliges Erzählen in Rahmenzyklen (Goethe-Tieck-Hoffmann), Heidelberg.

Crisman W., 1996, The Crises of “Language and Dead Signs” in Ludwig Tieck’s Prose Fiction, Columbia.

Dilthey W., 1870, Leben Schleiermachers, Bd. 1, Berlin.

Dippel G., 1953, Das Novellenmärchen der Romantik im Verhaltnis zum Volksmärchen. Versuch einer Analyse des Strukturunterschiedes, Frankfurt am Main.

Eichendorff H. von, 1864, Joseph Freiherr von Eichendorff. Sein Leben und seine Schriften, w: Joseph Freiherrn von Eichendorff’s sämmtliche Werke, Bd. 1, Leipzig.

Eichendorff J. von, 1925, Märchen aus dem Nachlasse Joseph Freiherrn von Eichendorff, „Der Wächter. Zeitschrift für alle Zweige der Kultur”, nr 8, z. 1.

Eichendorff J. von, 1980, Tagebücher 1798–1815, w: idem, Werke, Bd. 5, München.

Eichendorff K. von, 1923, [Komentarz], w: H. von Eichendorff, Joseph Freiherr von Eichendorff. Sein Leben und seine Schriften, dritte von K. Freiherr von Eichendorff und W. Kosch neubearbeitete Auflage, Leipzig.

Eichendorff K. von, 1932, Lubowitz, „Aurora”, z. 2.

Falkenberg M., 2005, Rethinking the Uncanny in Hoffmann and Tieck, Bern.

Feilchenfeldt K., 1987, Die Berliner Salons der Romantik, w: Rahel Levin Varnhagen, Hrsg. B. Stein, U. Isselstein, Göttingen.

Friedricha Schleiermachera drogi przekładu. W kręgu problemów języka i komunikacji, 2020, Kraków.

Fröhlich H., 2005, Eichendorff-Editionen, w: Editionen zu deutschsprachigen Autoren als Spiegel der Editionsgeschichte, Hrsg. R. Nutt-Kofoth, B. Plachta, Tübingen.

Goethe J. W. von, 2017, Baśń. Das Märchen, tłum. K. Krzemień-Ojak, wstęp W. Kunicki, oprac. i red. J. Ławski, Białystok.

Hasenpflug K., 1997, Ludwig Tiecks Darstellung der Salongespräche im „Phantasus“, w: Salons der Romantik. Beiträge eines Wiepersdorfer Kolloquiums zu Theorie und Geschichte des Salons, Hrsg. H. Schultz, Berlin–New York.

Heiduk F., 2010, Eichendorffs Märchen. Zu ihrer Herkunft / O pochodzeniu baśni Eichendorffa, „Zeszyty Eichendorffa” / „Eichendorffs Hefte”, nr 32.

Küppel A., 2005, Aufbruch und Sturz des heilen „Textes“. Ludwig Tiecks „Liebeszauber“ und E.T. A. Hoffmanns „Sandmann“: zwei „Märchen aus der neuen Zeit“, „E.T.A. Hoffmann‑Jahrbuch”, nr 13.

Lüthi M., 2008, Es war einmal: vom Wesen des Volksmärchens, Göttingen.

Mayer M., Tismar J., 1997, Kunstmärchen, Stuttgart.

Meißner T., 2007, Erinnerte Romantik. Ludwig Tiecks „Phantasus“, Würzburg.

Meißner T., 2011, Literarische Gesseligkeit: Phantasus, w: Ludwig Tieck. Leben – Werk – Wirkung, Hrsg. C. Stockinger, S. Scherer, Berlin–Boston.

Merbach P. A., [ok. 1990], Nachwort, w: L. Tieck, Märchen und Erzählungen, Stuttgart.

Nachlese der Gedichte. Erzählerische und dramatische Fragmente. Tagebücher 1798–1815, 1980, verantwortlich für die Textred. K.-D. Krabiel und M. Korfsmeyer; mit Anm. und Register von K.-D. Krabiel, München.

Nord Ch., 1989, Loyalität statt Treue. Vorschläge für eine funktionale Übersetzungstypologie, „Lebende Sprachen”, Issue 3.

Nord Ch., 1991, Scopos, Loyalty, and Translational Conventions, „Target. International Journal of Translation Studies”, Vol. 3, Issue 1.

Piechota M., 1992, O tytułach dzieł literackich w pierwszej połowie XIX wieku, Katowice.

Pieciul-Karmińska E., 2011, Polskie dzieje baśni braci Grimm, „Przekładaniec”, nr 22–23.

Pośpiech J., 2003, Baśnie śląskie zapisane przez Józefa von Eichendorffa, „Kwartalnik Opolski”, z. 1.

Rothe A., 1986, Der literarische Titel. Funktionen, Formen, Geschichte, Frankfurt am Main.

Rzepnikowska I., Bajka ludowa a baśnie braci Grimm, w: Polska bajka ludowa. Słownik, pod red. V. Wróblewskiej, https://bajka.umk.pl/slownik/lista-hasel/haslo/?id=252 (dostęp: 13.02.2023).

Sämtliche Werke des Freiherrn Joseph von Eichendorff, 2006, Teil 2: Fragmente und Nachgelassenes. Text und Kommentar, Bd. 5/3, Hrsg. von H.-P. Niewerth, Tübingen.

Scherer S., 2003, Witzige Spielgemälde. Tieck und das Drama der Romantik, Berlin–New York.

Schlegel A. W., 1960, Vorlesungen über dramatische Kunst und Literatur, Kritische Schriften und Briefe, Bd. 1, Hrsg. E. Lohner, Stuttgart.

Seibert P., 1987, Der Salon als Formation im Literaturbetrieb..., w: Rahel Levin Varnhagen, Hrsg. B. Stein, U. Isselstein, Göttingen.

Steinsdorff S. von, 1994, Zur Veröffentlichung nicht geeignet... Die Überlieferungsgeschichte des handschrifftlichen Nachlasses Joseph von Eichendorffs, „Aurora”.

Stępkowski D., 2009, Więcej niż „savoir-vivre”. Uwagi na podstawie eseju Friedricha Schleiermachera „Próba teorii zachowania towarzyskiego”, „Horyzonty Wychowania”, nr 8 (16).

Strich F., 1910, Die Mythologie in der deutschen Literatur von Klopstock bis Wagner, Bd. 2, Halle.

Thalmann M., 1955, Ludwig Tieck. Der romantische Weltmann aus Berlin, München.

Thompson S., 1977, The Folktale, Berkeley.

Tieck L., 1828, Phantasus. Erster Teil, w: idem, Schriften, Bd. 4, Berlin.

Tieck L., 2022, „Blondyn Eckbert”; „Góra run”, przekład, wstęp, posłowie i bibliografia L. Libera, Białystok.

Wilhelmy P., 1989, Der Berliner Salon im 19. Jahrhundert (1780–1914), Berlin.

Wührl P.-W., 1984, Das deutsche Kunstmärchen. Geschichte, Botschaft und Erzählstrukturen, Heildelberg.

Zarych E., 2020, Baśnie z „Phantasusa” Ludwiga Tiecka – romantyczne opowieści z marzeń sennych, w: L. Tieck, Baśnie z „Phantasusa”, wstęp, oprac. oraz przekład tekstu E. Zarych, red. J. Ławski i E. Zarych, Białystok.

Zarych E., 2022, „M”, czyli łubowickie i romantyczne baśnie i bajki Josepha von Eichendorffa, w: Eichendorff J. von, Łubowickie baśnie i bajki, wstęp, oprac. i przekład E. Zarych, Białystok.

Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie

Pobrania

  • PDF

Opublikowane

2023-12-06

Jak cytować

1.
ZARYCH, Elżbieta. Polskie edycje niemieckich baśni romantycznych. Od przekładu do wydania . Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie [online]. 6 grudzień 2023, T. 24, nr 2, s. 95–108. [udostępniono 6.7.2025]. DOI 10.12775/SE.2023.0029.
  • PN-ISO 690 (Polski)
  • ACM
  • ACS
  • APA
  • ABNT
  • Chicago
  • Harvard
  • IEEE
  • MLA
  • Turabian
  • Vancouver
Pobierz cytowania
  • Endnote/Zotero/Mendeley (RIS)
  • BibTeX

Numer

Tom 24 Nr 2 (2023): Edycje romantyków – interpretacje romantyzmu

Dział

Artykuły i rozprawy

Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Elżbieta Zarych

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Statystyki

Liczba wyświetleń i pobrań: 338
Liczba cytowań: 0

Wyszukiwanie

Wyszukiwanie

Przeglądaj

  • Indeks autorów
  • Lista archiwalnych numerów

Użytkownik

Użytkownik

Aktualny numer

  • Logo Atom
  • Logo RSS2
  • Logo RSS1

Informacje

  • dla czytelników
  • dla autorów
  • dla bibliotekarzy

Newsletter

Zapisz się Wypisz się

Język / Language

  • English
  • Język Polski

Tagi

Szukaj przy pomocy tagu:

Ludwig Tieck, Joseph von Eichendorff, baśń romantyczna, edycje, przekład, romantyzm
W górę

Akademicka Platforma Czasopism

Najlepsze czasopisma naukowe i akademickie w jednym miejscu

apcz.umk.pl

Partnerzy platformy czasopism

  • Akademia Ignatianum w Krakowie
  • Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
  • Fundacja Copernicus na rzecz Rozwoju Badań Naukowych
  • Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk
  • Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
  • Instytut Tomistyczny
  • Karmelitański Instytut Duchowości w Krakowie
  • Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
  • Państwowa Akademia Nauk Stosowanych w Krośnie
  • Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
  • Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Stanisława Pigonia w Krośnie
  • Polska Fundacja Przemysłu Kosmicznego
  • Polskie Towarzystwo Ekonomiczne
  • Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
  • Towarzystwo Miłośników Torunia
  • Towarzystwo Naukowe w Toruniu
  • Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
  • Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
  • Uniwersytet Mikołaja Kopernika
  • Uniwersytet w Białymstoku
  • Uniwersytet Warszawski
  • Wojewódzka Biblioteka Publiczna - Książnica Kopernikańska
  • Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie / Wydawnictwo Diecezjalne „Bernardinum" w Pelplinie

© 2021- Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Deklaracja dostępności Sklep wydawnictwa