„Kolekcja Niemcewiczowska”. Pożytki dla badacza historii literatury romantyzmu
DOI:
https://doi.org/10.12775/SE.2023.0030Słowa kluczowe
Julian Ursyn Niemcewicz, Kolekcja Niemcewiczowska”, seria wydawnicza, wspomnienia więzienne, topika więziennaAbstrakt
Dorobek Juliana Ursyna Niemcewicza nie został dotąd edytorsko scalony. Z wielu powodów. Jest obszerny, różnorodny i rozproszony. Ponadto ciążyły na Niemcewiczu opinie pozwalające na marginalizowanie jego miejsca w historii literatury. Widziano w nim głównie pisarza okolicznościowego, a więc literacko ułomnego. Widziano w nim też rusofoba, propagatora żarliwego, lecz źle pojętego patriotyzmu. Zaniedbania edytorskie mają ten skutek, że nie pozwalają na rozpoznanie pozycji Niemcewicza na mapie zjawisk literackich pierwszej połowy XIX wieku. Nieliczne wydania, w których częściowo zebrano jego spuściznę, sporządzili dziewiętnastowieczni edytorzy. Jedynym przedsięwzięciem późniejszym jest „Kolekcja Niemcewiczowska” firmowana przez Bibliotekę Publiczną dzielnicy Ursynów w Warszawie. Jest to jednak seria wydawnicza, nie zaś wielotomowa edycja w ścisłym sensie. Zamiarem inicjatorów „Kolekcji” było przede wszystkim udostępnienie czytelnikom tekstów Niemcewicza zalegających w autografach, wśród nich trzech powieści (Władysław Bojomir, Mniemana sierota, czyli obraz czasów oraz Konstancya, czyliże nieszczęścia występnej zalotności). Pierwotny plan uległ rozszerzeniu: dokonano również kilku przedruków publikacji, niewznawianych od XIX wieku, ponadto dwóch reedycji dzieł biograficznych poświęconych Niemcewiczowi. Ostatni tom zawiera francuski oryginał i przekład Notatek o mojej niewoli w Petersburgu w latach 1794, 1795 i 1796.
„Kolekcja” uprzystępnia wprawdzie zaledwie część spuścizny Niemcewicza, ale mimo to przynosi niemały zysk poznawczy. Pozwala m.in. przyjrzeć się od nowa popularnej w XIX wieku tematyce więziennej, tak ważnej dla polskiego narodowego imaginarium głównie za sprawą Dziadów cz. III. Niemcewicz okazuje się poprzednikiem Mickiewicza na tym polu jako autor wspomnianych Notatek oraz powieści Władysław Bojomir. Tematu więziennego nie wykorzystuje jednak – jak później Mickiewicz – w celach mitotwórczych, lecz w obronie idei państwa prawa.
Bibliografia
[b.a.], 1859/1869, Tadeusz hr. Mostowski, „Tygodnik Ilustrowany”, nr 15.
[b.a.], 1802, Wybór pisarzów polskich, dawniejszych i świeższych, drukowany literami Didota, z kopersztychami, „Nowy Pamiętnik Warszawski”, t. 5, marzec.
Batorowska H., 1992, Jan Nepomucen Bobrowicz polski wydawca i księgarz w Saksonii w czasach Wielkiej Emigracji, Kraków.
Burdziej B., 1995, „Moje więzienia”: Silvio Pellico w Polsce: przyczynek do dziejów recepcji, w: Zapomniane wielkości romantyzmu, pod red. Z. Trojanowiczowej i Z. Przychodniaka, Poznań.
Chachaj M., 2007, Dramy i tragedie Juliana Ursyna Niemcewicza, Lublin.
Dąbrowicz E., 2020, Autor „Powrotu posła”. Uwagi o recepcji twórczości Juliana Ursyna Niemcewicza w PRL-u, „Pamiętnik Literacki”, z. 1.
Dąbrowicz E., 2009, Galeria ojców. Autorytet publiczny w literaturze polskiej lat 1800–1861, Białystok.
Dihm J., 1928, Niemcewicz jako polityk i publicysta w czasie Sejmu Czteroletniego, Kraków.
Drozdowski M. M., Marzenia seniora varsavianisty – mieszkańca Ursynowa, „Passa. Tygodnik Sąsiadów”, https://www.passa.waw.pl/index.php/artykul/marzenia-seniora-varsavianisty-mieszkanca-ursynowa,818?ref=5 (dostęp: 25.03.2023).
Foucault M., 2009, Nadzorować i karać. Narodziny więzienia, przeł. T. Komendant, Warszawa.
Julian Ursyn Niemcewicz. Pisarz, historyk, świadek epoki, 2002, pod red. J. Wójcickiego, Warszawa.
Kiliński J., 1830, Pamiętniki […] szewca – a razem pułkownika 20 regimentu, Warszawa.
Kleiner J., 1975, Sentymentalizm i preromantyzm. Studia inedita z literatury porozbiorowej (1795–1822), oprac. J. Starnawski, Kraków.
Knot A., 1948, Dzieje „Śpiewów historycznych” J. U. Niemcewicza, „Rocznik Zakładu Narodowego im. Ossolińskich”, t. 3.
Kraushar A., 1913, Pamiątki po Julianie Ursyn-Niemcewiczu, w: idem, Okruchy przeszłości, Kraków–Warszawa.
Kraushar A., 1913, Stulecie pamfletu obyczajowego Niemcewicza 1812–1912, w: idem, Okruchy przeszłości, Kraków–Warszawa.
Kraushar A., 1900, Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk, t. 4, Kraków.
Maksimowicz K., 2005, Antytargowickie druki ulotne Juliana Ursyna Niemcewicza: sprawa chronologizacji, „Prace Polonistyczne”, t. 65.
Mateusiak A., 2011, Historia w dziewiętnastowiecznym wydaniu – edytorskie losy „Śpiewów historycznych” Juliana Ursyna Niemcewicza, „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”, nr 1 (1): Dziewiętnastowieczne edycje, pod red. M. Strzyżewskiego i M. Bizior-Dombrowskiej.
Mateusiak A., 2015, Tryptyk piastowski: „Kazimierz Wielki”, „Jadwiga królowa polska”, „Piast” Juliana Ursyna Niemcewicza, oprac. i opatrzyła wstępem A. Mateusiak, Łódź.
Monitor Polski z 14 marca 2008 r., nr 21, pozycja 205. https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WMP20080210205 (dostęp: 25.03.2023).
Na przełomie oświecenia i romantyzmu, 1999, pod red. P. Żbikowskiego, Rzeszów.
Niemcewicz J. U., 2006, Dzienniki 1837–1838, red. I. Rusinowa, Pułtusk.
Niemcewicz J. U., 1843, Meine Gefangenschaft in Petersburg, in den Jahren 1794, 1795 und 1796, Leipzig.
Niemcewicz J. U., 1962, Memoriał o nowym systemie więzień ustanowionym w Stanach Zjednoczonych Ameryki, oprac. S. Walczak, przeł. W. Stankiewiczowa, Warszawa.
Niemcewicz J. U., 2022, Notatki z mojej niewoli w Petersburgu w latach 1794, 1795 i 1796, przeł. D. Karczewska, red. nauk. A. Czaja i E. Dąbrowicz, Warszawa.
Niemcewicz J. U., 1844, Notes of My Captivity in Russia in the Years 1794, 1795, and 1796, translated from the original by A. Laski, Edinburgh.
Niemcewicz J. U., 1843, Notes sur ma captivité a Saint-Pétersbourg en 1794, 1795 et 1796, Paris.
Niemcewicz J. U., 1818, O więzieniach publicznych, czyli domach pokuty rzecz krótka, Warszawa.
Niemcewicz J. U., 1957, Pamiętniki czasów moich, t. 1, oprac. J. Dihm, Warszawa.
Niemcewicz J. U., 1848, Pamiętniki czasów moich. Dzieło pośmiertne, Paryż.
Niemcewicz J. U., 1803–1805, Pisma różne wierszem i prozą, t. 1–2, Warszawa.
Niemcewicz J. U., 1959, Podróże po Ameryce 1797–1807, oprac. A. Wellman-Zalewska, Warszawa.
Niemcewicz J.U., 1932, Smutki […] w więzieniu moskiewskim pisane do przyjaciela, wyd. L. Kamykowski, Lublin.
Niemcewicz J. U., 2009, Władysław Bojomir, wstęp i opracowanie (z rękopisu) A. Czaja, komentarz I. Rusinowa, Warszawa.
Немцевич Ю.У., 1895, Заметки о моем заключении в С.-Петербурге в 1794, 1795 и 1796 гг., „Русский Вестник”, т. 240, № 9, с. 89–128; № 10, с. 190–215; т. 241, № 11, с. 193–226.
Olizar G., 1892, Pamiętniki 1798–1865, Lwów.
Ossowski K., 2013, Strategie wydawców warszawskich na przełomie XVIII i XIX wieku, „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”, nr 1 (4): Dziewiętnastowieczny rynek wydawniczy, pod red. M. Lutomierskiego.
Pigoń S., 1922, Oddźwięk procesu filaretów w twórczości Juliana Ursyna Niemcewicza, w: idem, Z epoki Mickiewicza. Studia i szkice, Lwów.
Piwińska M., 1986, Więzień. Sztuka i życie praktyczne, w: Style zachowań romantycznych, pod red. M. Janion i M. Zielińskiej, Warszawa.
Przybylski R., 1996, Klasycyzm, czyli prawdziwy koniec Królestwa Polskiego, Gdańsk.
Rusinowa I., 1999, Pana Juliana przypadki życia. Julian Ursyn Niemcewicz 1797–1841, Warszawa.
Seroka K., 2016, Z testamentu Juliana Ursyna Niemcewicza. Dary książkowe dla Biblioteki Polskiej w Paryżu, „Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi”, t. 10.
Szczepan E., 2011, Pogrobowiec oświecenia czy nowator? Dziewiętnastowieczna twórczość dramatyczna Juliana Ursyna Niemcewicza, Szczecin.
Szyrma K. L., 1842, Mowa w rocznicę śmierci śp. Juliana Ursyna Niemcewicza czytanej przez… na posiedzeniu Grona Historycznego Londyńskiego 21 maja 1842 r., Paryż.
Tarnowski S., 1904, Historia literatury polskiej, t. 4, Warszawa.
Wiersze polityczne czasu konfederacji targowickiej i sejmu grodzieńskiego w 1793 roku, 2008, oprac. K. Maksimowicz, Gdańsk.
Witwicki S., 1841, Julian Ursyn Niemcewicz, „Dziennik Narodowy”, nr 9.
Włoch W., 1916, Polska elegia patriotyczna w epoce rozbiorów, Kraków.
Ze Skoków do Ursino. Niemcewicziana w Ameryce, 1965, oprac. M. Budka, „Pamiętnik Literacki”, z. 3.
Zając G., 2015, Czuły weredyk. Twórczość poetycka Juliana Ursyna Niemcewicza, Kraków.
Zbyszewski K., 1939, Niemcewicz od przodu i z tyłu, Warszawa.
Zgorzelski C., 1949, Duma, poprzedniczka ballady, Toruń.
Żbikowski P., 2007, W pierwszych latach narodowej niewoli: schyłek polskiego oświecenia i zwiastuny romantyzmu, Wrocław.
Żmigrodzka M., 1956, „Ballady i romanse” wobec tradycji niemcewiczowskiej, „Pamiętnik Literacki”, z. 47.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Elżbieta Dąbrowicz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 184
Liczba cytowań: 0